Aile ile görüşmemek

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Ben sizi konularınıza bakınca hatırladım, hatta iş arkadaşlarınızın size geldiği için ailenizi sorarlarsa ne diyeceğiniz konusunda endişenizin olduğu konuya(kayınvalideyle aynı apartmandayım o da söylerse diye tereddüt etmiştiniz) cevap da yazmışım.

Bu aile konusu sizin bir travmanız, ben bunu çok iyi anlıyorum karakterlerimiz bu konuda çok benzer sizinle. Yalnız ben tek konunuzu görmüştüm diğer konularınızda yaklaşık olarak aynı içerikte. Ukalalık etmek istemem ama nacizane tavsiyem isterseniz eğer, İnsanlara karşı ketun olmayı öğrenmelisiniz. Durumunuzun normal olduğunu öncelikle içinizde sindirin, herkes sizinle aynı hayatı yaşamasa da herkesin sınav olduğu belli durumlar var hayatta kiminin ki sağlık, kimininki aile, kimininki iş.. Hayatınızda sahip olduğunuz güzellikler için şükredin. Bu aşamadan sonra da insanları gözlemleyin. Herkes her şeyi söylemez mesela, o insanları gözlemleyin, onlara böyle özel hayatlarıyla ilgili sorular geldiğinde tavırları nasıl oluyor, ona göre sizde kendi davranışınızı şekillendirin. Dediğim gibi ne kadar taviz verirseniz o kadar çok ezilirsiniz, özel hayatınızı dostlarınıza açın, arkadaşlarınıza değil. Birde iş arkadaşından dost olmaz. Yani en ufak zaafınızı öğrendiler mi iş yerinde ayağınızı kaydırma ihtimalleri var, iş arkadaşlarınızı iyi ölçmek lazım bence. İş yerinden tanışıp dost olan var mı, tabi ki var. Ama her zaman temkinli davranmakta fayda var. Siz var olan güzelliklerle mutlu olmaya bakın, o ne dedi bu ne yaptı ben öyle dersem şu kişi ne düşünür sorularıyla zihninizi meşgul etmeyin.
İcimi okudunuz resmen beni çok iyi anladığınızı düşünüyorum teşhisiniz çok doğru inanın ben ketumum sadece bu doğrumu bu kdr kendine saklamak ama etrafada bakınca en iyisi diyorum çünkü dediğiniz gibi ayak kaydırma derdinde herkez
 
İcimi okudunuz resmen beni çok iyi anladığınızı düşünüyorum teşhisiniz çok doğru inanın ben ketumum sadece bu doğrumu bu kdr kendine saklamak ama etrafada bakınca en iyisi diyorum çünkü dediğiniz gibi ayak kaydırma derdinde herkez
Bana kalırsa doğru bir hareket. Valla anlattıklarınız bana çok yabancı konular değil, en azından aynı hayatı yaşamasak da düşüncelerimiz benzer bu konuda. Bende sizin gibiyim, ailemle kötü bir durumum yok ama bir dönem belli sıkıntılarım oldu hatta tedavi bile gördüm, kimseye söylemedim çünkü söylediğimde saçma yorum yapıp daha çok sinir bozan tiplerle karşılaştım. O gün bugündür ağzımı sıkı tutuyorum insanlara karşı. O yüzden diyorum size zaten ne kadar az ayrıntı o kadar çok mutluluk :)
 
Bana kalırsa doğru bir hareket. Valla anlattıklarınız bana çok yabancı konular değil, en azından aynı hayatı yaşamasak da düşüncelerimiz benzer bu konuda. Bende sizin gibiyim, ailemle kötü bir durumum yok ama bir dönem belli sıkıntılarım oldu hatta tedavi bile gördüm, kimseye söylemedim çünkü söylediğimde saçma yorum yapıp daha çok sinir bozan tiplerle karşılaştım. O gün bugündür ağzımı sıkı tutuyorum insanlara karşı. O yüzden diyorum size zaten ne kadar az ayrıntı o kadar çok mutluluk :)
keşke sizin gibi bir arkadaşım olsa galiba beni anlayan biri yok ondan bu kdrda dertli hissediyorum paylaşmakta önemli Galiba
 
keşke sizin gibi bir arkadaşım olsa galiba beni anlayan biri yok ondan bu kdrda dertli hissediyorum paylaşmakta önemli Galiba
Tabiki paylaşmak önemli, her şeyi de içimizde tutamayız. İnsanız neticede :) sizi anlayan biri illaki vardır, güven sorununuz var ondan bu kadar dert edip ince eleyip sık dokuyorsunuz. Ne zaman isterseniz özelden falan yazabilirsiniz, reelde tanışmasak da elimden geldiğince derdinize derman olmaya çalışırım çekinmeyin lütfen :)
Şimdi olmasa da ilerde gerçek bir dost mutlaka edinirsiniz, hayata karşı bu kadar karamsar olmayın. Yani ketun olacağım derken hepten insanlardan kendinizi soğutmayın, bu sefer de arkadaşsız kaldım diye dert yanarsınız. Yalnızlık Allah'a mahsus yani :)
 
Aile büyüklerinden birinin sağlık problemi nedeniyle bakıma ihtiyacı olduğunu bu sebeple evinize gelemediklerini sizin onların yanına gidip hasret giderdiginizi söylersiniz.hicbir arkadaş da bundan sonra daha fazla irdelemez zaten.
 
Tabiki paylaşmak önemli, her şeyi de içimizde tutamayız. İnsanız neticede :) sizi anlayan biri illaki vardır, güven sorununuz var ondan bu kadar dert edip ince eleyip sık dokuyorsunuz. Ne zaman isterseniz özelden falan yazabilirsiniz, reelde tanışmasak da elimden geldiğince derdinize derman olmaya çalışırım çekinmeyin lütfen :)
Şimdi olmasa da ilerde gerçek bir dost mutlaka edinirsiniz, hayata karşı bu kadar karamsar olmayın. Yani ketun olacağım derken hepten insanlardan kendinizi soğutmayın, bu sefer de arkadaşsız kaldım diye dert yanarsınız. Yalnızlık Allah'a mahsus yani :)
Benim en büyük şansım eşim sanırım cok iyi anlıyor beni burada da paylaşmak rahatlatıyor eş secimim kötü olsaydı sanırım bu travmayı atlatamazdım kesinlikle belki aile hayatım kötü ama iyiki eşimle evlenmişim diyorum şükretmek lazım sanırım
 
'Aileye küsülmez,hayatta en önemli şey aile' diyenler 'aile' kavramını kendi ailelerinden yola çıkarak tanımladıkları için evladına fiziksel veya psikolojik şiddet ve/veya istismar uygulayan, ihmal eden,yok sayan,evlat ayrımı yapan aileler olabileceğini pek hesaba katmıyorlar sanırım.
Aile dediğimiz kurum insanı sarıp,sarmalıyorsa değerlidir.
Sarıp sarmalayamayan 'aile',
bir de üstüne zehirli sarmaşık haline dönüşmüşse,
daha fazla zehirlenmemek için ondan uzak durmak bazen de ilişkiyi tamamen kesmek gerekir.
O nedenle genel geçer 'aile kutsaldır',
'ana-baba hakkı ödenmez' önermeleri herkes için doğru veya uygun olmayabilir.

Konu sahibi arkadaşım size önceki konularınızda da defalarca yazdım,
hatta bebek sahibi olmak istediğinizi
yazdığınız konunuzda size;
'acele etmeyin,önce içsel sorunlarınızı çözün' dedim diye bana kızıp,tepki göstermiştiniz,
görüşümde ısrar ediyorum,
sizin kapsamlı bir psikoterapiye ihtiyacınız var.

Bu konuya gelince,insanlar meraklıdır,
özellikle de başkalarının hayatlarını merak ederler,
siz özelinizi açıp anlattıkça daha fazla soru sorup,konuyu irdelerler.
Kimseye,hiç birşeyi izah etmek zorunda değilsiniz.
Kısa,kestlrme cevaplar verip,kapatın konuyu.
Etrafındaki insanların sorularını ve tepkilerini niye bu kadar önemsediğiniz üzerine de düşünmenizi tavsiye ederim.
 
Benim en büyük şansım eşim sanırım cok iyi anlıyor beni burada da paylaşmak rahatlatıyor eş secimim kötü olsaydı sanırım bu travmayı atlatamazdım kesinlikle belki aile hayatım kötü ama iyiki eşimle evlenmişim diyorum şükretmek lazım sanırım
Kesinlikle, şükür gerçekten çok önemli. Ne mutlu size karşınıza eşiniz çıkmış :) Hakkınızda her şeyin hayırlısı olsun, sıkmayın hiçbir şeye canınızı.
 
'Aileye küsülmez,hayatta en önemli şey aile' diyenler 'aile' kavramını kendi ailelerinden yola çıkarak tanımladıkları için evladına fiziksel veya psikolojik şiddet ve/veya istismar uygulayan, ihmal eden,yok sayan,evlat ayrımı yapan aileler olabileceğini pek hesaba katmıyorlar sanırım.
Aile dediğimiz kurum insanı sarıp,sarmalıyorsa değerlidir.
Sarıp sarmalayamayan 'aile',
bir de üstüne zehirli sarmaşık haline dönüşmüşse,
daha fazla zehirlenmemek için ondan uzak durmak bazen de ilişkiyi tamamen kesmek gerekir.
O nedenle genel geçer 'aile kutsaldır',
'ana-baba hakkı ödenmez' önermeleri herkes için doğru veya uygun olmayabilir.

Konu sahibi arkadaşım size önceki konularınızda da defalarca yazdım,
hatta bebek sahibi olmak istediğinizi
yazdığınız konunuzda size;
'acele etmeyin,önce içsel sorunlarınızı çözün' dedim diye bana kızıp,tepki göstermiştiniz,
görüşümde ısrar ediyorum,
sizin kapsamlı bir psikoterapiye ihtiyacınız var.

Bu konuya gelince,insanlar meraklıdır,
özellikle de başkalarının hayatlarını merak ederler,
siz özelinizi açıp anlattıkça daha fazla soru sorup,konuyu irdelerler.
Kimseye,hiç birşeyi izah etmek zorunda değilsiniz.
Kısa,kestlrme cevaplar verip,kapatın konuyu.
Etrafındaki insanların sorularını ve tepkilerini niye bu kadar önemsediğiniz üzerine de düşünmenizi tavsiye ederim.
Sizin tavsiyelerinize uydum bebek olayını durdurdum daha zamanı var insanları takmamaya karar verdim en iyisi dediğiniz şekilde cevaplar vereceğim destek alma olayınıda bilemiyorum eşim pek istemiyor acıkçası
 
Sizin psikolojik tedaviye ihtiyaciniz var,actiginiz konulari kim okusa bunu anlar. Esiniz tedavi olmanizi istemedi mi hic? En yakininiz esiniz su anda,sizi tesvik etmesi gerekir.
 
Sizin tavsiyelerinize uydum bebek olayını durdurdum daha zamanı var insanları takmamaya karar verdim en iyisi dediğiniz şekilde cevaplar vereceğim destek alma olayınıda bilemiyorum eşim pek istemiyor acıkçası
Destek alma kararını eşinize niye bırakıyorsunuz?
Bu direkt olarak sizi ilgilendiren bir durum,
o nedenle de kararı siz vermelisiniz.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Back
X