- 9 Kasım 2016
- 46
- 10
- 38
- Konu Sahibi Ketcaplimilkseyk
-
- #1
-
Son düzenleme:
Ah canımmm aynı şeyi ben de yaşamıştım ilk sene. Hatta ayda 1 izmire geliyordum taaa Eskişehir'den. Annemler kızıyordu artık. Sonra alışıyorsun ve eve dönmek zorlaşıyor. Neredesiniz bilmiyorum ama umarım sosyalleşmiş bir yerdesinizdir. Sinemaya gidin, arkadaşlarınızla cafelere gidip bi kahve için. Gezin dolaşın azıcık havanız değişsin. En kötü ihtimal haftasonluğuna evinize gidin.Merhabalar.
Ben 18 yaşında gurbette okuyorum. Ailemle aramda 7 saat mesafe var. Lise sonda da gurbette okumuştum. Fakat o zaman çabuk geçmişti zaman birşey anlamamıştım. 1.donemin başında da çok aglamistim ama sonradan alismistim hemen. Bayanlar 2.donem için geldiğimde gerçekten dayanamayacak gibi hissettim. 3 gündür aralıksız ağlıyorum. Bazi sebepler ve bölümümden dolayı ailemin yanında okuyamam. Bana bir yardım eli uzatın lütfen. Aglamami durduramiyorum. Önceden çabuk alışirdim. Şimdi alisamiyorum. Çok ozledim ailemi. Dayanamiyorum. Derse de veremiyorum kafami, okulda da ağlıyorum hatta. Ne olur bir çare bulun bana çıldıracak gibiyim.
Biraz uzun yazdım ama, sizi sıktıysam hakkinizi helal edin bir çare bulun lütfen.
Görüşüyorum ama görüştükçe daha çok aglayasim geliyor.Sen daha uzun yazi görmemissin... tatlim sürekli ailenle konus görüntülü falan sürekli irtibatta ol, biraz daha rahatlarsin...
Konyadayım. Eve 4 ayda bir gidiyorum. Haftasonu eve gidemem çünkü yol 7 saat. Git gel 14 saat yapıyor çektiğim yorgunluğa değmiyor anlayacağınız.Ah canımmm aynı şeyi ben de yaşamıştım ilk sene. Hatta ayda 1 izmire geliyordum taaa Eskişehir'den. Annemler kızıyordu artık. Sonra alışıyorsun ve eve dönmek zorlaşıyor. Neredesiniz bilmiyorum ama umarım sosyalleşmiş bir yerdesinizdir. Sinemaya gidin, arkadaşlarınızla cafelere gidip bi kahve için. Gezin dolaşın azıcık havanız değişsin. En kötü ihtimal haftasonluğuna evinize gidin.
Amin, inşallah. Rabbim kimseyi ölümle ayırmasın. Ben de kendime bu şekilde söylüyorum ama işte, soz geçiremiyorum düşüncelerime...canım ya zamanla alışırsın.ne kadar çok dayanamıyorum dersen o kadar zor olur. en azından hayattalar istediğin zaman gidip görme şansın var.kendi evinde olsan annen baban olmasa ne olacak. kendini öyle rahatlat. hem çok şükür güzel bir sebepten ayrısınız. ilerde okulunu bitireceğini, meslek sahibi olacağını, sevdiklerinle geçireceğin güzel günleri düşün. tek ayrılık bu olsun.Allah ölümle ayırmasın...
Önceden ben de öyleydim üzülüp aglamiyordum hiç. Ama gittikçe daha çok zorlaşıyor benim için. 4 ay eve gidemeyeceğimi düşünmek korkutuyor belki de beniBol bol arkadaşlarınla dolaş canım aileni çok düşünme onlar da senin iyiliğin için geleceğini güzel çizmen için katlanıyorlar unutma bunu ağlayıp da onları üzmemeye çalış. Benim siniftaki neredeyse herkes şehir dışından geliyor evet hepsinde bir özlem var illaki ama öğrencilik hayatının da kıymetini biliyorlar. Sen de öyle yap bu günleri güzel hatırlarsın ilerde :)
Eskişehir izmir arası da öyleydi. Dayanamadığım zaman gidiyordum. Mesela Perşembe dersim bitince yola çıkıyordum cuma gitmiyordum pazar günü dönüyordum. Çok dayanamazsan öyle yaparsın.Konyadayım. Eve 4 ayda bir gidiyorum. Haftasonu eve gidemem çünkü yol 7 saat. Git gel 14 saat yapıyor çektiğim yorgunluğa değmiyor anlayacağınız.
Sen de ters tepmis o zaman bilemedim yani baska ne yapilir. Bizlerde gutbetteyiz canim . Ilk bir yilim aglamakla gecti. Illa ki oluyorGörüşüyorum ama görüştükçe daha çok aglayasim geliyor.
Bazen benim de pılımı pırtımı toplayıp gidesim geliyor. Fakat hayallerim, geleceğim için gidemiyorum.Üniversiteye başladığım ilk hafta pılımı pırtımı toplayıp ben okulu bırakıyorum diye geri dönmüştüm eve. Ikı gün sonra tıpış tıpış geri gittim tabi.
Kolay değil aileden ayrı olmak ama abartılacak bir durum da değil. Koskoca bir dönemde alışmış olman gerekir. Kendi kendini dolduruyorsun şu an başka bir şey değil. Abartmayalım. Öğrencilerin çoğu ailesinden uzakta yaşıyor.
Sabredecegim o zaman başka çare yok...Sen de ters tepmis o zaman bilemedim yani baska ne yapilir. Bizlerde gutbetteyiz canim . Ilk bir yilim aglamakla gecti. Illa ki oluyor
Tatlim sen en azindan anladigim kadariyla geri döneceksin. Ama biz de o da yokSabredecegim o zaman başka çare yok...
Yola hiçbir şekilde dayanamıyorum. Migren tutuyor yola çıktığımda, migdem bulanıyor...Okuduğum şehir İle ailem arası uzaklık 12 saat idi. Kışın 16 saate kadar uzardı. Uçak yoktu, ve ben her ay gittim. Birine dayanman Lazım ya yol yorgunluğuna ya da hasrete..
Aslinda sadece aile özleminden ağlamıyorum. Ailevi sorunlarımız var. Annemin yanına gitmek istiyorum. Evde neler olduğunu öğrenince moralim bozuluyor.Oncelikle çok sanslisin..
Ben 18 yaşımda ailemden uzak okusaydim bana yıllar gün gibi gelir bir damla göz yaşı dokmezdim.. maalesef..
Ama abartmadan üzülmek lazım.. ozleminizi telefonda gidereceksiniz elbet onlar da sizi ozluyor ama sayılı gün geçecek.. derslerinize odaklanın.. bağımlı olmamak lazım artık 18 yasindasiniz biraz olumlu bakıp düzelmeye çalışın..
Aslinda sadece aile özleminden ağlamıyorum. Ailevi sorunlarımız var. Annemin yanına gitmek istiyorum. Evde neler olduğunu öğrenince moralim bozuluyor.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?