2008 de üniversiteye giderken babam haftada 20 ytl harçlık verirdi. Yol, yemek,tüm ihtiyaçlar içinde.bence yaşın küçük diye böyle.
ailede küçük olana daha az para verirler sen de üniye başla sana da verirler bence.
Bana değer veriyorlar diyorsun ama ben değer verdiklerini de görmedim.bence yaşın küçük diye böyle.
ailede küçük olana daha az para verirler sen de üniye başla sana da verirler bence.
evetAbiniz universite okuyor diye
Siz ne okuyorsunuz?” Lise falan mi
bence de annem2008 de üniversiteye giderken babam haftada 20 ytl harçlık verirdi. Yol, yemek,tüm ihtiyaçlar içinde.
Ilk okula giden kız ve erkek kardeşlerime haftada 10 ytl verirdi. O da sadece yemek parası. Tabi onların anneleri özdü. Bu işler anneden geçiyor. Konu sahibinin annesinde bir sıkıntı var bence.
konu sutlac degil elbet yaparim orda yalan soyledi diye kizdim ben altta yazdiklarinizin hepsini yapmaya calisiyorum zaten ama olmuyorEvlat ayrımı illaki oluyor ailede,benim annem değil ama babam yapardı. Ablam ilk çocuk hep kayırmıştır onu. Sizin için biraz farklı bence, ne kadar da çok uzak olmasa da evden uzakta diye annenin onun sevdiği yemekleri yapması normal, yaşın kaç bilmiyorum ama sütlacı kendin de yapabilirsin Aradaki farkı nasıl kapatabilirsin iyi çocuk olarak, derslerinde başarılı olarak annene ev işlerinde yardım ederek, arada yemek yaparak, saygılı olarak vs.
hayir evde cok sessiz bir tipimdir evdeki hincimi disarda atmaya calisiyorum zaten eve karsi cok kinim ve hincim var bu yuzden disiplinsiz davranislarimSadece bunun için vurulmaz. annem ben kardeşlerim de çok dayak yedik. Hemde salak saçma nedenlerde. Ama babam bizde evlat ayırmazdı, hiçbirimizi sevmezdi zAten o. Evde çok bağırıyor musun?
ben de ogretecegim bitiremediler erkek evlat asiginiErkek çocuklarını kız çocuklarından üstün görenlerin nesli tükenmeyecek sanırım.
Birgün erkek evladım olursa,asla kızlarımdan farklı davranmayacağım.ve ilk önce kadına saygıyı öğreteceğim.
E normal o zaman. Lisedeki ile universitedeki cocuga ayni para verilmez,ayni masraf yapilmaz.
tesekkur ederim psikologum var zaten ama gorusmuyorum hayalimdeki meslek psikologSeni hayata bağlayacak bir hedef koy kendine. Meslek sahibi olmak ve gerçekten birilerinin sana değer verdiğini hissetmek sana iyi gelecek. O yüzden derslerine daha çok asilman gerekiyor. Sen değiştikçe insanlar da senin için söylediklerine ve düşündüklerini pişman olacaklar ve kesinlikle bir psikolog ile gorusmelisin.
tabii ki dalmayacagim ama kimbilir hayatin onune ne cikaracagi belli olmuyor ayrica siddete meyilliysem bile cocuklar arasinda ayrim yapilamaz siz de annesiniz cocugunuz siddete meyilli olsa sorunlu olsa ayirirmiydiniz onu?Eger ayiririm derseniz gidip hem ailemden hem de burda sizden ozur dileyecegimDiğer konularınıza da göz gezdirdim. Sağlıklı bi düşünce yapınız yok. Kendi kendinizi şiddete meyilli olarak tanımlıyorsunuz. Psikoloğunuzla kaldığınız yerden devam edin. Kendinizi böylece kabul etmek için yaşınız çok küçük, önünüzde daha seneler var. Okuldaki kıytırık sorunlardan daha ciddi sırunlarla karışılacaksınız, doğal olarak. O zaman napacaksınız? Ağız burun dalacak mısınız? Öldürecek misiniz? Aileniz de kendinizi tanımladığınız özelliklerinizden dolayı sizinle iletişim problemi yaşadığından ayrım yaptıklarını düşünüyor olabilirsiniz.
ben de onlari mi tekmeleyim ya da onlara 5 lira mi vereyim napayim? Ya da telefonlarini elinden mi alayim yapabilecegim tek sey onlar gibi aramamak ve yuzlerine bakmamak olurSana nasıl davranıyorlarsa öyle davran.
aslında akademik başarı degil kıstas.
o sadece bir gösterge. ki diğerlerinden daha somut olduğu için bu anılıyor.
eşitlik ve adalet kavramları üzerinde düşünüyorum uzun zamandır.
gerçekten abisinin veya ablasının şartları ile eşit şartları sağlamakla yükümlü mü anne-baba?
iyi ile kötü, hayırlı ile hayırsız, başarılı ile başarısız, sorumlu ile sorumsuz gibi ayrımlar bu eşitliği bozmaz mı?
bozmadığı takdirde diğeri kendini aptal gibi hissetmez mi?
dediğim gibi akademik başarı kıstas değil aslında.
buraya defalarca yazdım, gerçek hayatımda da çok söylerim. çocuklarımdan akademik anlamda hiç bir başarı beklemiyorum ve çocuk yetiştirirken bunun üzerine bir hayalim veya çabam yok.
mutlu, saygılı, sevmeyi bilen, insana kıyamayan, sorumluluk sahibi, gönlü geniş insanlar olsunlar.
temel haklardan kasıt ne?
iphone almak mı? kontör almak mı?
bunların neden olmadığını da bilmiyoruz.
konu sahibi kendi açısından anlatıyor öylece...
ama şunu da ekleyeyim,
konu sahibi şu an muhatap olduğum kişi, dolayısıyla ona kendi ile alakalı kısımda fikir beyan edebilirim.
anası babası yazsa, n’aptınız da bu kız böyle oldu derim.
ama konu sahibi şu yaşında hayatındaki her noktaya bahane aradığından bunu ona sunmanın doğru olduğunu düşünmüyorum .
tesekkur ederim yenidenTabiki adaletin daha kapsamlı ve temel bir kavram olduğunu inkar eden yoktur. Her eşitliğin adalet olmadığı ortaokul çocuğu için de bariz bir şey. Toplumsal açıdan örneklerle bakarsak evet şu işçi daha az iş yapmış çok iş yapanla eşit para almaması adil, doğrudur.
Ama burda aile içi bakımından bakıyoruz. Birincisi ailede çocukların herhangi bi şekilde kıyaslanması hoş değil. İkincisi de hadi kıyas yaptık nasıl sağlanacak adalet, ne veriyoruz? Şu çocuk daha huysuz daha az para vereyim demek bile çocuğa daha az sevgi verildiği hissine kaptırır eğer cezanın tam olarak ne olduğu ve nedenleri açıklanmıyorsa.Kaldı ki daha az ilgi vermek bunu koşula bağlamak tamamen açıklanamaz. Yani kıyasa bağlı bir şey vermeye tamamen katılmıyorum. Daha “iyi” çocuk için de mantıklı değil ben bu kadar saygılıyım vs. bana aynı koşullar veriliyor aptal mıyım demesi hoş değil ki aileden bir şey almak için mi saygılı olacak?
Yani çocukları kendi içinde değerlendirmek lazım ne olursa olsun.
Şimdi ayrı bakarsak da uygun olan büyüğün maddi ihtiyacı çoktur küçüğün azdır buna göre de para verilir tamam. Bunda çocukları kıyaslayıp vermedik (durumları-ihtiyacı kıyasladık) ama çıkan sonucu kıyaslayabiliriz. Bunda adil olan nedir? Tüm çocuklara ihtiyacının belirli ölçüsüne göre vermektir.
Son olarak akademik başarı sadece bir gösterge demişsiniz ben de onu göstergelerden biri olarak dahi almamak lazım diyorum.
tabii ki dalmayacagim ama kimbilir hayatin onune ne cikaracagi belli olmuyor ayrica siddete meyilliysem bile cocuklar arasinda ayrim yapilamaz siz de annesiniz cocugunuz siddete meyilli olsa sorunlu olsa ayirirmiydiniz onu?Eger ayiririm derseniz gidip hem ailemden hem de burda sizden ozur dileyecegim
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?