ben mi abartıyorum ailem mi bilmiyorum. özellikle de annem... artık bazı şeylere çok ama çok kızıyorum.
canım öyle sıkıldı ki şu an, ne var ne yok yazasım var...
bundan 8 yıl önce lise 2.sınıftayken aşık oldum. içim kıpır kıpır. ergen ve mutluyum. annemle paylaştım. ayrıl diye yalvardı, oturup hüngür hüngür ağladı. başıma bi şey gelirmiş. çocuk yurtta büyümüş. kimsesiz ve zararsızdı. ama kimsesiz diye istemediler.
sinemaya gitme, karanlıkta ellerler. kafe mi? çabuk eve gel bacaklarını yırtarım. bak kevser gidiyo mu, senin ne işin var? neeeee? kuaför mü olacaksın? eyvah ben demiştim bu kötü yola düşer diye...
üniversiteye yeni başladığımda bi ilişkim oldu. bu sefer aileler uzaktan tanışıktı. vay efendim tanıdık bildik olunca karışan eden çok olurmuş. vay efendim olmaz yapamazsın edemezsin çünkü o lise mezunu.... vırt zırt 4 yıl görüştük neticede anlaşamadık bitti. onu da tanıdık diye istemediler.
şimdi eski konularımdan bilen bilir. atama bekleyen bi öğretmen adayıyım. sevgilim dershanede çalışan bi matematik öğretmeni. hayatta olmazmış çünkü o buralı değilmiş. olmazmış, o devlet memuru değilmiş. bu arada henüz ben de devlet memuru değilim. ayrıca benim abim nişanlandığında işsizdi. sevgilim ayda 4000 tl kazanıyor ama annem taktıkça takıyor.
vallahi deliricem. anlıyorum koruyucu bi anne tavrı bu. anne olsam belki ben de aynını yaparım. ama 15 yaşında aşık olmuş kızıma kocaya kaçacak muamelesi yapmam herhalde. eski ilişkilerim doğal olarak bitecekti ama ailemin her koşulda arkamda olduğunu bilmek, kararımı düşünüp kendim vermek isterdim.
insanlar çok saygısız. ailemde 2-3 dedikoducu var . herkes akbaba gibi bekliyo. bi ilişkinin kokusunu alsınlar hemen başlıyolar:'' eeee baban vermez ki? eeee abin ne diyecek?'' yaa arkadaş belki anlaşamıcaz ayrılıcaz. bi bismillah yahuu. izin verin bi tanışalım.
ailem herkes için olduğu gibi benim için de çok kıymetli. ama bizimkiler gerçekten abartıyor. annemin aldığı koltuklar sorunlu çıkmıştı bi keresinde. annem koltukları tamire götürmeden önce gecelerce uyuymadı, sonra da başımıza gelene bak diye hüngür hüngür ağlamıştı. abim de stresten mide kanaması geçirmiş bi insan.
vallahi işimiz var..... ooooooooffff yaaaaaaaa oooooooofffffffffff
canım öyle sıkıldı ki şu an, ne var ne yok yazasım var...
bundan 8 yıl önce lise 2.sınıftayken aşık oldum. içim kıpır kıpır. ergen ve mutluyum. annemle paylaştım. ayrıl diye yalvardı, oturup hüngür hüngür ağladı. başıma bi şey gelirmiş. çocuk yurtta büyümüş. kimsesiz ve zararsızdı. ama kimsesiz diye istemediler.
sinemaya gitme, karanlıkta ellerler. kafe mi? çabuk eve gel bacaklarını yırtarım. bak kevser gidiyo mu, senin ne işin var? neeeee? kuaför mü olacaksın? eyvah ben demiştim bu kötü yola düşer diye...
üniversiteye yeni başladığımda bi ilişkim oldu. bu sefer aileler uzaktan tanışıktı. vay efendim tanıdık bildik olunca karışan eden çok olurmuş. vay efendim olmaz yapamazsın edemezsin çünkü o lise mezunu.... vırt zırt 4 yıl görüştük neticede anlaşamadık bitti. onu da tanıdık diye istemediler.
şimdi eski konularımdan bilen bilir. atama bekleyen bi öğretmen adayıyım. sevgilim dershanede çalışan bi matematik öğretmeni. hayatta olmazmış çünkü o buralı değilmiş. olmazmış, o devlet memuru değilmiş. bu arada henüz ben de devlet memuru değilim. ayrıca benim abim nişanlandığında işsizdi. sevgilim ayda 4000 tl kazanıyor ama annem taktıkça takıyor.
vallahi deliricem. anlıyorum koruyucu bi anne tavrı bu. anne olsam belki ben de aynını yaparım. ama 15 yaşında aşık olmuş kızıma kocaya kaçacak muamelesi yapmam herhalde. eski ilişkilerim doğal olarak bitecekti ama ailemin her koşulda arkamda olduğunu bilmek, kararımı düşünüp kendim vermek isterdim.
insanlar çok saygısız. ailemde 2-3 dedikoducu var . herkes akbaba gibi bekliyo. bi ilişkinin kokusunu alsınlar hemen başlıyolar:'' eeee baban vermez ki? eeee abin ne diyecek?'' yaa arkadaş belki anlaşamıcaz ayrılıcaz. bi bismillah yahuu. izin verin bi tanışalım.
ailem herkes için olduğu gibi benim için de çok kıymetli. ama bizimkiler gerçekten abartıyor. annemin aldığı koltuklar sorunlu çıkmıştı bi keresinde. annem koltukları tamire götürmeden önce gecelerce uyuymadı, sonra da başımıza gelene bak diye hüngür hüngür ağlamıştı. abim de stresten mide kanaması geçirmiş bi insan.
vallahi işimiz var..... ooooooooffff yaaaaaaaa oooooooofffffffffff
