Selamlar. Eski konularımdan bilirsiniz. Son gelişmeler var. Bir iş buldum. Artık düzenli maaşım var. Ama ayrı eve hala çıkamıyorum. İstemiyorlar. 40 yaşındayım ama bana çok bağlandılar. Anneme söylediğimde “benim senden başka kimsem yok” diyor, ağlamaya başlıyor. Kıyamıyorum da. Babam da “sen gitsen ben kapında yatarım, sensiz yapamam” diyor. Ne yapacağımı şaşırdım. Ama işler normale dönünce başlıyorlar çocuk gibi azarlamaya. “Sen kimsin, şu yaşa geldin daha doğru düzgün ev işi yapamıyorsun, bir şeyi becerdiğin yok.” Anneme dedim “kendi evime çıkayım, bir şeyleri becermeyi öğreneyim.” O zaman olay yine duygusala dönüyor. Başlıyorlar ağlamaya. Kimseleri de yok benden başka. Kızlar yardım. Bilemiyorum ne yapcağımı.