- 25 Şubat 2017
- 812
- 582
- 103
Benim babam da aynı mantıkta. Ben senelik temizlik eşyası kuru ezrak alırım. Yazın gider marketten ne var ne yok alırım. Evlerinde çamaşır makinesi lazımdı aldım. Buz dolabı aldım. Mutfak kabına varana kadar alırım. 4 yıl oldu atanali daha anneme ve kız kardeşime(12 yaşında) iğne almadı babam. Her ihtiyaçlarını alırım. Köye gidince patates soğan meyve sebze halden çuvalla alırız eşimle. Masa sandalye vs aklınıza ne gelirse işte. Telefonlarını bile ben aldım. Eşim de sagolsun benden önce kendi yapar. Gocunmaz. Memlekette ev aldık. Dedim ki oturun ben faturalarını öderim. Kendi evleri köy evi kötü. Lise de dahil yatılı okudum. Üniversite ilk yıl hariç ufak tefek harçlık (aylık 100-200) dışında para almadım. Çalıştım. Durumları kötü bir de bana para yetiştirmesin dedim. Evlenirken bir lira harcatmadik eşimle. Üstüne üstlük düğünde toplanan parayı bile aldı. Ama yaranamadım. Babam benle kavga ediyor bu yaz okutmuş beni ne hayrımı görmüş. Ben de sen beni menfaatine okutmuşsun dedim. Ne küfürler ne kıyamet senin baban değilim vs. Sorun da ne yeni telefon alınacak ben de hamileyim memlekette aldığımız evde kalırlar düşüncesi ile dedim ki baba benim telefon alacak param yok. Çünkü bebek geliyor. memlekette aldığımız ev doğalgazlı ve fatura gelir yüklü. Şunu gördüm ki o bana babalık etmemiş. Meyvesini yemek için bir ağaç dikmiş. Benim gözümde baba falan değil. Demem o ki beterin beteri var kardeşim. Üzülme. Anne baba olmakla kimse iyi bir insan olmuyor. Yüreği kara menfaat düşkünü insan baba da olsa yine aynı yine aynı
Son düzenleme:
