- 10 Nisan 2017
- 2.424
- 13.597
- 208
- 29
- Konu Sahibi Sadelikherseydir
-
- #1
Siz doğrusunu yapıyorsunuz, anneniz babanız dahi olsa cehaletlerinden ötürü sizin çocuklarınızı riske attırmayın.
Benim kayınvalidem başka şehirde, bu sene gitmeyeceğiz. O da özledim ama napalım diyot. Bizi üzmüyor yani. Çağırda gidemesek üzülürüz çünkü. Annelik babalık biraz da bu değil midir? Bencillik ediyorlar, cahillik ediyorlar.
Siz doğru bildiğinizi yapın.
Bu hastalık kısa sürede bitmeyecek. Bir şekilde insanlarla görüşmemiz gerekiyor. En azından yakın çevremizle. Biz de 2.5 ay boyunca iki çocukla asla dışarıyla temas kurmadık ama salgının yavaşladığı bu yaz aylarını değerlendirmeye çalışıyorum 1 haftadır. Sonbaharda ne olacak belli değil, bu sekilde 1 yıl 2 yıl yaşayamayız ki.
Almam tabi. Sizin gibi canıma susamadım milleti de canından edemem, aklım fikrim var çok şükür deyin siz de.Gelsek kapıdan almazsın sen diyor
Bende annemi çok özledim on dakika yürüme mesafesindeyiz. Üç aydır görüşmedik. Annem de çocukları özledi. Ama napalim yani. Bu aralar özlemim çok arttı. Farklı şehirlerde olanlar senede bı annesini görenler napsin diyorum. Kendimi teselli ediyorum. Dortbucuk yaşında ki oğlum üç aydır ev hapsinde . Ki çok gezen bı aileydik. Herşey sağlık için. Geçenlerde bebeğim ateşlendi. Çok korktuk korona diye. Ama değilmiş çok şükür. O korku yetti bize. Zaten aile olarak dikkatliyiz. Haa bu arada kız kardeşim anneme gidio arada. Çoluk çocuk. Ve yegenlerim yasak günlerde bile sokakta arkadaşlarıyla oyun oynuo.Herkese merhaba. Benim bu tarz konularım iki üç tane vardır sanırım. Şimdi siz söyleyin ben çokmu paranoyak,pimpirikli,abartan bi insanım ailemmi çok rahat, önemsemeyen,umursamayan insanlar.
Şimdi konuma gelirsek kızlar önce bı özet geçeyim. Ülkede korana çıkmadan bir iki gün öncesi annem evime geldi kalmaya çok güzel geçti çocuklarımi çok seviyor ilgileniyo küçük oğluma şuan ayri bı düşkünlüğü var,hatta o bendeyken abimlerimde tayinleri çıkacak gitmeden görüşelim diye yemeğe davet ettim çok çok güzel gecti. Buraya kadar sorun yok sonrasında ülkede hastalık çıktı anneminde babamın da kronik rahatsızlığı var,anneannem annemde kalıyor ve çok yaşlı. Biz hastalık çıktığından beri bütün kurallara uyduk. Evde karantinadaydik eşim çalışıyor başından beri,bende sadece market için çıktım. Çocukları kimseyle görüştürmeden dışarı çıkardık sadece kendileri oynadılar. Kayınvalidemlerde o şekilde karantinadalar hiç görüşmedik zaten çok hastalıkları var onlarda dikkat etti görüşme talepleri vs asla olmadı olmazda kv sürekli çok özledim ama napalim sağlıkları yerinde olsun çocukların da herşey düzelince görüşürüz der.
Gel gelelim benim aileme... Hastalığın başından beri hiç dikkat etmediler abimler yakın oturuyor iki çocukları var ve küçük olanın rahatsızlığı var sürekli kullandığı ilacı var buna rağmen asla dikkat etmediler. Hep birlikte sürekli görüştüler bayramda falan bile birlikteydiler o kadar üzüldüm ki ben bilmiyomuydum sanki aileimin yanına gitmeyi ama gitmem onları riske atamam Allah korusun. Bir hafta önce abimin birlikte ise gidip geldiği arkadaşında corana çıktı o kadar sinirlendim ki resmen riske attı annemide babamı da anneannemide hatta kendi çocuğunu bile. Onlarda çıkmadı şükür ama bu çıkmayacağı anlamına gelmez. Sürekli uyardım sürekli sürekli kimse dinlemedi. Şimdide annem her konuştuğumuz da ben gelcem çok özledim çocukları gelsem sen kapıdan almazsın deyip duruyor o kadar üzülüyorum ki. Sizin için diyorum anlamıyor. Kendi çocuklarımida düşünüyorum tabiki ne olacağı belli değil.
Siz söyleyin lütfen uzun oldu kusura bakmayın sorun bende mi ne tepki vermeliyim çok üzülüyorum artık zaten sıkıldım aylardır hiç anlayış göremiyorum
Bende annemi çok özledim on dakika yürüme mesafesindeyiz. Üç aydır görüşmedik. Annem de çocukları özledi. Ama napalim yani. Bu aralar özlemim çok arttı. Farklı şehirlerde olanlar senede bı annesini görenler napsin diyorum. Kendimi teselli ediyorum. Dortbucuk yaşında ki oğlum üç aydır ev hapsinde . Ki çok gezen bı aileydik. Herşey sağlık için. Geçenlerde bebeğim ateşlendi. Çok korktuk korona diye. Ama değilmiş çok şükür. O korku yetti bize. Zaten aile olarak dikkatliyiz. Haa bu arada kız kardeşim anneme gidio arada. Çoluk çocuk. Ve yegenlerim yasak günlerde bile sokakta arkadaşlarıyla oyun oynuo.
Almam tabi. Sizin gibi canıma susamadım milleti de canından edemem, aklım fikrim var çok şükür deyin siz de.
Bu milletteki cehalet beni delirtiyor ya.
Arkadaşım biz seninle aynı anda aynı şeyi yaşamışik :) sabah beri öyle moralsizim canım hiçbirşey yapmak istemiyorHerkese merhaba. Benim bu tarz konularım iki üç tane vardır sanırım. Şimdi siz söyleyin ben çokmu paranoyak,pimpirikli,abartan bi insanım ailemmi çok rahat, önemsemeyen,umursamayan insanlar.
Şimdi konuma gelirsek kızlar önce bı özet geçeyim. Ülkede korana çıkmadan bir iki gün öncesi annem evime geldi kalmaya çok güzel geçti çocuklarımi çok seviyor ilgileniyo küçük oğluma şuan ayri bı düşkünlüğü var,hatta o bendeyken abimlerimde tayinleri çıkacak gitmeden görüşelim diye yemeğe davet ettim çok çok güzel gecti. Buraya kadar sorun yok sonrasında ülkede hastalık çıktı anneminde babamın da kronik rahatsızlığı var,anneannem annemde kalıyor ve çok yaşlı. Biz hastalık çıktığından beri bütün kurallara uyduk. Evde karantinadaydik eşim çalışıyor başından beri,bende sadece market için çıktım. Çocukları kimseyle görüştürmeden dışarı çıkardık sadece kendileri oynadılar. Kayınvalidemlerde o şekilde karantinadalar hiç görüşmedik zaten çok hastalıkları var onlarda dikkat etti görüşme talepleri vs asla olmadı olmazda kv sürekli çok özledim ama napalim sağlıkları yerinde olsun çocukların da herşey düzelince görüşürüz der.
Gel gelelim benim aileme... Hastalığın başından beri hiç dikkat etmediler abimler yakın oturuyor iki çocukları var ve küçük olanın rahatsızlığı var sürekli kullandığı ilacı var buna rağmen asla dikkat etmediler. Hep birlikte sürekli görüştüler bayramda falan bile birlikteydiler o kadar üzüldüm ki ben bilmiyomuydum sanki aileimin yanına gitmeyi ama gitmem onları riske atamam Allah korusun. Bir hafta önce abimin birlikte ise gidip geldiği arkadaşında corana çıktı o kadar sinirlendim ki resmen riske attı annemide babamı da anneannemide hatta kendi çocuğunu bile. Onlarda çıkmadı şükür ama bu çıkmayacağı anlamına gelmez. Sürekli uyardım sürekli sürekli kimse dinlemedi. Şimdide annem her konuştuğumuz da ben gelcem çok özledim çocukları gelsem sen kapıdan almazsın deyip duruyor o kadar üzülüyorum ki. Sizin için diyorum anlamıyor. Kendi çocuklarımida düşünüyorum tabiki ne olacağı belli değil.
Siz söyleyin lütfen uzun oldu kusura bakmayın sorun bende mi ne tepki vermeliyim çok üzülüyorum artık zaten sıkıldım aylardır hiç anlayış göremiyorum
Bukadar tıpatıp olur yaaBide şimdi eşim çok dikkat ediyor onun aileside evde kapalı bitek ihtiyaçlarını falan arada kapıdan bırakıp geliyo şimdi benim ailemin böyle dediğini duysa çok tepki gosterir haklı olarak. Aynı şey bende olsa bende tepki gösteririm.
Arkadaşım biz seninle aynı anda aynı şeyi yaşamışik :) sabah beri öyle moralsizim canım hiçbirşey yapmak istemiyor
Abinin arkadasinda korona cikiyor buna ragmen gelip gitmeden de geri kalmiyor oyle mi? Inanilir gibi degil...laf anlatmaktan o kadar yoruldum ki yakin akrabada cok zor oluyor gercekten sahsen ben biktim birak ne halleri varsa gorsunler
Bukadar tıpatıp olur yaa
Seni o kadar iyi anliyorum ki benzer durumdayim ve yoruldum sadece kalbim seninle demeye geldimBende artık bişey demiyorum diyemiyorum çünkü kendileri haklılar hep. Abimin eşi o durumu öğrendikten sonra babam kapıdan biseyler bırakmış çocuklara dedenize sarılmayın demiş kız haklı olarak babam bişey olmaz diyomus daha. Bunun üstüne ne denirki şaka gibi
Seni o kadar iyi anliyorum ki benzer durumdayim ve yoruldum sadece kalbim seninle demeye geldim
:))Bende senin konuyu okurken öyle dedim cidden bu kadar aynı olur. Ben bı çözüm bulamadım sen bulursan banada söyle lütfen.
Temelde haklısınız başta ben ve ailem de sizin gibiydik. Ama yavaş yavaş yeni normalimize dönmeye başladık. Bu virüs bi iki aylık mesele değil tamamen ortadan kalkması yıllar alacak hepimiz bunun farkındayız artık. Ne zamana kadar ailenizle yada çevrenizle görüşmeden izole yaşayabilirsiniz ki? Daha az temas hatta sarılmayı es geçerek görüşmeye başlayabilirsiniz artık bence. Ev ortamına almak istemiyorsanız dışarıda açık havada görüşün. Ama bunun kaçışı yok bu şekilde yaşamayı öğrenmek zorundayız maalesef.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?