Merhaba herkese. Ben 23 yaşında çalışan bir genç kızım. Bekarım ve ailemle yaşıyorum. Üniversite mezunuyum. Ve üniversiteyi şehirdışında okudum 4 sene.
Üniversiteye başlamadan önce de çok problemliydi ailemle aram. Neden derseniz bilmiyorum. Ama annem herkese karşı çok iyiyken sürekli beni eleştiren, istemediği şeyler yaptığımda da dayağa başvuran biriydi.
Öyle ki şu an onun izleri bile var vücudumda. İsteyerek yapmadım dediği şeylerdi diyor ne zaman bir tartışma ortamında bunları söylesem. senağlama
Annemle olan problemim hiç ama hiç bitmedi. Küçükken ilkokulda bile istemediği notları getirdiğimde beni döven bir anneydi. Tamam ekmeğimizi bakımımızı hiç eksik etmedi.
Ama zaman zaman ettiği hakaretler de aklımdan gitmiyor.
Mesela ben gözlük kullanıyorum. Numarası da çok büyük ve ben küçükken annem hep dörtgöz diye çağırır aşağılardı beni. Şakasına değil sinirini yatıştırmak için.
Sinirlendiğinde ettiği küfürleri hiç saymıyorum bile.
İlkokulda 5 ten aşağı not alsam eve ağlayarak giderdim çünkü bilirdim o gün annemden dayak yiyeceğim.
:gitme:
Biraz daha büyüdüm arkadaşlıklarıma ve yaptıklarıma hayatımın her alanına karıştı. Dayanamıyorum artık. Güzelce söylemek ayrı mesele uyarmak, ama annem resmen baskı kurup yapacaksın derdi.
Yapmayınca da babama şikayet ederdi.
Ne zaman onla birşey paylaşsam hemen babama anlatırdı aramızda özel anne-kız ilişkisi hiç olmadı.
Her kavgamız hep babamın kulağında. Kendi yaptıklarını kesip sadece beni kötülercesine konuşan bir annem var. senağlama
Aramızda halledebildiğimiz tek bir şey bile yok!
:gitme: Artık dayanamıyorum gerçekten dayanamıyorum.
Babamı sürekli üstüme salmasından bana beddualara edip bağırmasından bıktım.
Napmam lazım inanın bilmiyorum.
Tek istediğim huzur...
:sinifsinif:
Üniversiteye başlamadan önce de çok problemliydi ailemle aram. Neden derseniz bilmiyorum. Ama annem herkese karşı çok iyiyken sürekli beni eleştiren, istemediği şeyler yaptığımda da dayağa başvuran biriydi.
Öyle ki şu an onun izleri bile var vücudumda. İsteyerek yapmadım dediği şeylerdi diyor ne zaman bir tartışma ortamında bunları söylesem. senağlama
Annemle olan problemim hiç ama hiç bitmedi. Küçükken ilkokulda bile istemediği notları getirdiğimde beni döven bir anneydi. Tamam ekmeğimizi bakımımızı hiç eksik etmedi.
Ama zaman zaman ettiği hakaretler de aklımdan gitmiyor.
Mesela ben gözlük kullanıyorum. Numarası da çok büyük ve ben küçükken annem hep dörtgöz diye çağırır aşağılardı beni. Şakasına değil sinirini yatıştırmak için.
Sinirlendiğinde ettiği küfürleri hiç saymıyorum bile.
İlkokulda 5 ten aşağı not alsam eve ağlayarak giderdim çünkü bilirdim o gün annemden dayak yiyeceğim.
:gitme:
Biraz daha büyüdüm arkadaşlıklarıma ve yaptıklarıma hayatımın her alanına karıştı. Dayanamıyorum artık. Güzelce söylemek ayrı mesele uyarmak, ama annem resmen baskı kurup yapacaksın derdi.
Yapmayınca da babama şikayet ederdi.
Ne zaman onla birşey paylaşsam hemen babama anlatırdı aramızda özel anne-kız ilişkisi hiç olmadı.
Her kavgamız hep babamın kulağında. Kendi yaptıklarını kesip sadece beni kötülercesine konuşan bir annem var. senağlama
Aramızda halledebildiğimiz tek bir şey bile yok!
:gitme: Artık dayanamıyorum gerçekten dayanamıyorum.
Babamı sürekli üstüme salmasından bana beddualara edip bağırmasından bıktım.
Napmam lazım inanın bilmiyorum.
Tek istediğim huzur...
:sinifsinif:
