Abinizi özledikleri için sürekli ondan bahsediyorlardır muhtemelen. Birde çocukları iyi bir iş ve iyi bir eş bulan anne babalar bu durumdan memnun oldukları için anlatmak istiyorlar eşe dosta. Bu sizin daha az sevildiginiz, yada abinizin daha hayırlı bir evlat olduğu anlamına gelmez.Böyle bir durum yaşayanınız var mıdır? Bir abim var. Almanya’da yaşıyor. İyi bir işi var maddi durumu çok iyi. Güzel de bir evlilik yaptı. Bir de oğulları var. Anlayacağınız mükemmel evlat kendisi. Ben ise evli değilim, ailemle yaşıyorum. Bir işim var ama çok öyle iyi bir gelirim yok. Neyse buna da şükür. Annem de babam da çok yaşlılar. Sürekli hastalanıyorlar. Ben yanlarında olduğum için sürekli onlara ben bakıyorum, hastaneye ben götürüyorum. Ev işlerini de ben hallediyorum. Bir koşuşturmaca gidiyor hayatım. Kendime ait pek bir şey yaptığım söylenemez. Annem durumu kötülediğinde abime haber bile verditmez. Uzakta o ne yapabilir ki der. Ben koştururum. Abim de herşeyden habersiz mutlu huzurlu hayatına devam eder. Sanırım çok yoruldum bilemiyorum. Yaşım da 40’a yaklaşıyor. Bütün bu olanlar sonucu bir de evin favori çocuğu abimdirKomşuya filan saatlerce o anlatılır, tabi benim anlatılacak pek birşeyim yok. Hiç kendinizi böyle bir durumdan dolayı kötü hissettiğiniz oldu mu? Evini ayır demeyin maddi olarak da gücüm buna yetmez, hem de bizimkilerin benden başka kimsesi yok. Fikirlerinizi merak ediyorum.
Bence klasik Türk milleti hayatı,uzakta olan etliye sütlüye karışmaz hiçbir şey umurunda değildir ama en çok o sevilir,yakında olan her şey ile ilgilenir ama umursanmaz ha yakında olan erkek olunca bi tık değişebiliyor bakıyor ediyor diye kıymet biliniyor,bilmiyorum ya ne desem boş..kendi hayatınızı da yaşayın amaBöyle bir durum yaşayanınız var mıdır? Bir abim var. Almanya’da yaşıyor. İyi bir işi var maddi durumu çok iyi. Güzel de bir evlilik yaptı. Bir de oğulları var. Anlayacağınız mükemmel evlat kendisi. Ben ise evli değilim, ailemle yaşıyorum. Bir işim var ama çok öyle iyi bir gelirim yok. Neyse buna da şükür. Annem de babam da çok yaşlılar. Sürekli hastalanıyorlar. Ben yanlarında olduğum için sürekli onlara ben bakıyorum, hastaneye ben götürüyorum. Ev işlerini de ben hallediyorum. Bir koşuşturmaca gidiyor hayatım. Kendime ait pek bir şey yaptığım söylenemez. Annem durumu kötülediğinde abime haber bile verditmez. Uzakta o ne yapabilir ki der. Ben koştururum. Abim de herşeyden habersiz mutlu huzurlu hayatına devam eder. Sanırım çok yoruldum bilemiyorum. Yaşım da 40’a yaklaşıyor. Bütün bu olanlar sonucu bir de evin favori çocuğu abimdirKomşuya filan saatlerce o anlatılır, tabi benim anlatılacak pek birşeyim yok. Hiç kendinizi böyle bir durumdan dolayı kötü hissettiğiniz oldu mu? Evini ayır demeyin maddi olarak da gücüm buna yetmez, hem de bizimkilerin benden başka kimsesi yok. Fikirlerinizi merak ediyorum.
Burada asıl sorun favori çocuk meselesi değil de sizin hayatınızı bu kadar arka plana atıp, değersizleştirmeniz bence sanki ama.. yani ben bundan rahatsız olurdum diyimBöyle bir durum yaşayanınız var mıdır? Bir abim var. Almanya’da yaşıyor. İyi bir işi var maddi durumu çok iyi. Güzel de bir evlilik yaptı. Bir de oğulları var. Anlayacağınız mükemmel evlat kendisi. Ben ise evli değilim, ailemle yaşıyorum. Bir işim var ama çok öyle iyi bir gelirim yok. Neyse buna da şükür. Annem de babam da çok yaşlılar. Sürekli hastalanıyorlar. Ben yanlarında olduğum için sürekli onlara ben bakıyorum, hastaneye ben götürüyorum. Ev işlerini de ben hallediyorum. Bir koşuşturmaca gidiyor hayatım. Kendime ait pek bir şey yaptığım söylenemez. Annem durumu kötülediğinde abime haber bile verditmez. Uzakta o ne yapabilir ki der. Ben koştururum. Abim de herşeyden habersiz mutlu huzurlu hayatına devam eder. Sanırım çok yoruldum bilemiyorum. Yaşım da 40’a yaklaşıyor. Bütün bu olanlar sonucu bir de evin favori çocuğu abimdirKomşuya filan saatlerce o anlatılır, tabi benim anlatılacak pek birşeyim yok. Hiç kendinizi böyle bir durumdan dolayı kötü hissettiğiniz oldu mu? Evini ayır demeyin maddi olarak da gücüm buna yetmez, hem de bizimkilerin benden başka kimsesi yok. Fikirlerinizi merak ediyorum.
Galiba her evde var bir favori çocuk. Maalesef bende eşimde o şanslı çocuk değilizBöyle bir durum yaşayanınız var mıdır? Bir abim var. Almanya’da yaşıyor. İyi bir işi var maddi durumu çok iyi. Güzel de bir evlilik yaptı. Bir de oğulları var. Anlayacağınız mükemmel evlat kendisi. Ben ise evli değilim, ailemle yaşıyorum. Bir işim var ama çok öyle iyi bir gelirim yok. Neyse buna da şükür. Annem de babam da çok yaşlılar. Sürekli hastalanıyorlar. Ben yanlarında olduğum için sürekli onlara ben bakıyorum, hastaneye ben götürüyorum. Ev işlerini de ben hallediyorum. Bir koşuşturmaca gidiyor hayatım. Kendime ait pek bir şey yaptığım söylenemez. Annem durumu kötülediğinde abime haber bile verditmez. Uzakta o ne yapabilir ki der. Ben koştururum. Abim de herşeyden habersiz mutlu huzurlu hayatına devam eder. Sanırım çok yoruldum bilemiyorum. Yaşım da 40’a yaklaşıyor. Bütün bu olanlar sonucu bir de evin favori çocuğu abimdirKomşuya filan saatlerce o anlatılır, tabi benim anlatılacak pek birşeyim yok. Hiç kendinizi böyle bir durumdan dolayı kötü hissettiğiniz oldu mu? Evini ayır demeyin maddi olarak da gücüm buna yetmez, hem de bizimkilerin benden başka kimsesi yok. Fikirlerinizi merak ediyorum.
Bence kendi kendiniZe yapıyorsunuz. Kendş hayatınızı kendi elinizle geri plana atıyorsunuzBöyle bir durum yaşayanınız var mıdır? Bir abim var. Almanya’da yaşıyor. İyi bir işi var maddi durumu çok iyi. Güzel de bir evlilik yaptı. Bir de oğulları var. Anlayacağınız mükemmel evlat kendisi. Ben ise evli değilim, ailemle yaşıyorum. Bir işim var ama çok öyle iyi bir gelirim yok. Neyse buna da şükür. Annem de babam da çok yaşlılar. Sürekli hastalanıyorlar. Ben yanlarında olduğum için sürekli onlara ben bakıyorum, hastaneye ben götürüyorum. Ev işlerini de ben hallediyorum. Bir koşuşturmaca gidiyor hayatım. Kendime ait pek bir şey yaptığım söylenemez. Annem durumu kötülediğinde abime haber bile verditmez. Uzakta o ne yapabilir ki der. Ben koştururum. Abim de herşeyden habersiz mutlu huzurlu hayatına devam eder. Sanırım çok yoruldum bilemiyorum. Yaşım da 40’a yaklaşıyor. Bütün bu olanlar sonucu bir de evin favori çocuğu abimdirKomşuya filan saatlerce o anlatılır, tabi benim anlatılacak pek birşeyim yok. Hiç kendinizi böyle bir durumdan dolayı kötü hissettiğiniz oldu mu? Evini ayır demeyin maddi olarak da gücüm buna yetmez, hem de bizimkilerin benden başka kimsesi yok. Fikirlerinizi merak ediyorum.
evini ayırmıyacaksan kabullen. bu devran bu şekilde gider.Böyle bir durum yaşayanınız var mıdır? Bir abim var. Almanya’da yaşıyor. İyi bir işi var maddi durumu çok iyi. Güzel de bir evlilik yaptı. Bir de oğulları var. Anlayacağınız mükemmel evlat kendisi. Ben ise evli değilim, ailemle yaşıyorum. Bir işim var ama çok öyle iyi bir gelirim yok. Neyse buna da şükür. Annem de babam da çok yaşlılar. Sürekli hastalanıyorlar. Ben yanlarında olduğum için sürekli onlara ben bakıyorum, hastaneye ben götürüyorum. Ev işlerini de ben hallediyorum. Bir koşuşturmaca gidiyor hayatım. Kendime ait pek bir şey yaptığım söylenemez. Annem durumu kötülediğinde abime haber bile verditmez. Uzakta o ne yapabilir ki der. Ben koştururum. Abim de herşeyden habersiz mutlu huzurlu hayatına devam eder. Sanırım çok yoruldum bilemiyorum. Yaşım da 40’a yaklaşıyor. Bütün bu olanlar sonucu bir de evin favori çocuğu abimdirKomşuya filan saatlerce o anlatılır, tabi benim anlatılacak pek birşeyim yok. Hiç kendinizi böyle bir durumdan dolayı kötü hissettiğiniz oldu mu? Evini ayır demeyin maddi olarak da gücüm buna yetmez, hem de bizimkilerin benden başka kimsesi yok. Fikirlerinizi merak ediyorum.
Genelde böyledir. Evde olan, her işlerine yetişmeye çalışan ellerinin altındaki çocuk değersizdir. Uzakta olan senede bir hafta tatile gelen en hayırlı evlattır.Böyle bir durum yaşayanınız var mıdır? Bir abim var. Almanya’da yaşıyor. İyi bir işi var maddi durumu çok iyi. Güzel de bir evlilik yaptı. Bir de oğulları var. Anlayacağınız mükemmel evlat kendisi. Ben ise evli değilim, ailemle yaşıyorum. Bir işim var ama çok öyle iyi bir gelirim yok. Neyse buna da şükür. Annem de babam da çok yaşlılar. Sürekli hastalanıyorlar. Ben yanlarında olduğum için sürekli onlara ben bakıyorum, hastaneye ben götürüyorum. Ev işlerini de ben hallediyorum. Bir koşuşturmaca gidiyor hayatım. Kendime ait pek bir şey yaptığım söylenemez. Annem durumu kötülediğinde abime haber bile verditmez. Uzakta o ne yapabilir ki der. Ben koştururum. Abim de herşeyden habersiz mutlu huzurlu hayatına devam eder. Sanırım çok yoruldum bilemiyorum. Yaşım da 40’a yaklaşıyor. Bütün bu olanlar sonucu bir de evin favori çocuğu abimdirKomşuya filan saatlerce o anlatılır, tabi benim anlatılacak pek birşeyim yok. Hiç kendinizi böyle bir durumdan dolayı kötü hissettiğiniz oldu mu? Evini ayır demeyin maddi olarak da gücüm buna yetmez, hem de bizimkilerin benden başka kimsesi yok. Fikirlerinizi merak ediyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?