Aileyle yaşamak mı, ayrı ev tutmak mı..

canım evlenmeyi düşündüğün ya da istediğin biri olmadığı için mi yoksa sen mi evlenmek istemiyorsun?
Ben evlenmeyi çok istiyorum. Ama nasip olmadı. Yakın zamanda nişan attım bir de. Bir şekilde hayatımız düzeltsem ne kadar huzurlu olacam, öyle hissediyorum.Ben insanları üzmek istemedikçe hep çatışma çıktı.Evlenmek istediğim adayları da istemediler zaten. Ailem yüzünden ayrılmadım ama pek de sıcak davranmadılar yani.Yine de ana baba işte beddua almaktan korkarım ben.
 
ailen eski kuşak ise bu ayrı ev olayına sıcak bakacaklarını sanmıyorum araya uzun süreli küslük girebilir. yerinde olsam başka şehire tayin isterim iki tarafında gönlü olacak şekilde bu işi hallederim. ailen sorarsa ne bu tayin işi diye memurlar rotasyona giriyor zaten kimi zaman o şekilde oldu oldugunu söylersin.
 
Bakın sizin yüzünüzden tayin isteyeceğim diyin. O zaman ayrı şehirde olurum diye razı et onları.
 
Bakın sizin yüzünüzden tayin isteyeceğim diyin. O zaman ayrı şehirde olurum diye razı et onları.
Ne bileyim olabilir. Benim de bütün sülalem bu şehirde, anne tarafı, baba tarafı ve fazla da büyük bir yer değil.Ya gidecem ya da planımı uygulayacam. Ben dahil herkes alışacak. Yaşım küçük değil hala cesaretim yok. buna da kızıyorum kendi kendime. Ben de alışmışım yıllardır dizlerinin diplerinde, param cebimde. Tamam bunlar iyi yanları da. Rahat edemiyorum. Benden küçük kardeşim çocuğunu bizim eve bırakıp gidiyor bazen. Bir gün oturup ağladım.Benim neden hayatım yok, başkasının çocuğuna bakıyorum bu evde diye.
 
belli bir yastan sonra zorlayıcı olabiliyor aile ..anlayıslıda olsalar yine de kendi duzeni olsun istiyor insan.. evlendim ailemin evine gidince kendi evimi ozgurlugumu ozluyorum cunku duzeni ben kurdum kimse karısmıyor umarım anlasırsınız da ayrı eviniz olur
 
Haklısın. Kuşlar yuvadan uçmalı. Yoksa sorun. Avrupalı anne babalar kendileri gönderiyor ayaklarının üzerinde dursunlar değil. Evlatsanız da bu hiç sağlıklı değil.
 
ay canım benim ya seni çok iyi anlıyorum. birebir olmasa da benzer şeyleri yaşadığım için çok iyi biliyorum.
bizim toplulumuzda hırsız arsız biriyle evlenen bile dünya güzeli bekar bir bayandan daha kıymetli ve daha havalı.
ama işte kısmet. insan sırf evlenmek için de evlenemiyor maalesef. allah yardımcın olsun
 
İçimdekileri burdan paylaşmak bile iyi geldi.Ne bileyim belki çok daha büyük dertleri olan insanlar var ama insan bazen bunalıyor işte..Annemle babam doğru dürüst konuşmuyorlar benle.Çok kızıyolar.Rahat bırakmıyolar. Yaş farkımız da çok.Boyle yaptıkları için de kendimi suçlu hissediyorum.
 
O kadar yerine koydum ki kendimi, benim bile kaçıp gidesim geldi. sen çok haklısın, belli bir yaştan sonra aileyle olmuyor. 32ye kadar iyi bile durmussun. Evlenmek de pek farklı değil ki, bir evden çıkıp diğerine giriyorsun. Bence her insan belli bir süre yalnız yaşamalı. Gezip tozmali. Nasıl ikna edersin bilmiyorum ama git bir an önce.
 
Mantıklı bir istek.

Acaba ilk aşamada başka bir şehirde lisansüstü eğitime falan mı başlasanız? Aile şehir dışına çıkmanıza alışsa, sonrada yumuşak geçişlerle kendi düzeninizi kursanız?

Bir taşta bir kaç kuş...
 
benimde aklıma ilk tayin geldi ama bir seçenek daha var. yakın bir bayan var mı akrabalardan, kuzen, teyze, dıdının dıdısı, ailenin güvendiği biri. onunla bir eve çıkıp sonra yavaştan evleri ayırırsın. ailen razı gelmiş olur. sonrada evden çıkmazsın.
 
Ev ev üstüne olmaz.
Olmuyor.
Herkes kendi düzeni olsun istiyor.

Belli bir yaştan sonra anne-baba ile yaşamak çok zor. Kuşak farkı var bir kere.

Bence küçük de olsa, yıkık dökük de olsa, maddi olarak zorlansanız da ayrı ev.
 
Ben de öyle düşünüyorum. Aslında maddi imkanım da var yok değil. Maaşım da var hatta evim de var. İstesem gider otururum, istesem yeni bir düzen kurabilirim. Sorun bu değil yani.Sorun psikolojik baskılar, hayat kuramamak, bu yüzden baskılara maruz kalmak. Evden ayrılmamı istememeleri gibi şeyler. Karşılıklı alışkanlık ya da bağımlılık da diyebiliriz. Kavga ede ede oturduk bugüne kadar.
 
Evinizde varmış bu sizin için dahada iyi o zaman annenle ve babanla uygun bir dille konuşma yap kendi evine geç hangisi daha anlayışlı ise onunla başla konusmaya.
 
Kırma onları ama kararlı ol. Sırf ailemi razı edeyim diye yıllarım ı yiyen biri olarak söylüyorum sonra kendine yopratarak geçirdiğin yıllara acirsin. Madem evinde var geç otur ölünce mi gideceksin.
Düşün disinden tırnağindan artırarak almissindir evini sen surmezsen sefasını sen ölünce yegenlerin vs sürer. İnşallah hayırlı bir kismetin çıkar da sonra yuvani da kurarsın yada en azından kendi evinde kendi halinde yaşarken emin ol evlilik için daha sağlıklı kararlar verirsin.
 
32 yaşınıza gelmişsiniz çok bile dayanmışsınız valla ben 24 yaşımda ayrı eve çıkmıştım :)) bizimkiler de istememişti başta ama yaş ilerledikçe olmuyor, ki ben de ailemi çok seviyorum herkes gibi. Evin işe uzak olmasını bahane edip işe yakın bir eve çıktım, sonra da başka şehre gittim zaten (ayrı eve çıkmama gönülleri yoktu güya ama başka şehre giderken arkamdan bi teneke çalmadıkları kaldı hahah).

Siz de öyle yapın bence başta gönülleri olmaz ama siz güzellikle ama kararlı şekilde anlatırsınız. Zamanla alışırlar merak etmeyin sizi silecek değiller ya :) Olmadı güzel bir şehre tayin isteyin gidin :)
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…