Aileyle yaşamak.

Ben açıkçası sizin gibi düşünmüyorum . ‘Aile’ adı üstünde , ‘onların’ evi dediğiniz , belki de konu sahibinin doğup büyüdüğü ev . Ve insanlar ailelerini seçemedikleri için o zaman evsiz mi olmuş oluyor konu sahibi ? Hiç birşeye hakkı yok ise ... 31 yaşına gelmiş bir kadının gezmesine vs. Karışılması tuhaf geliyor .. belki de benim ailem böyle olmadığı için bana tuhaf geliyor .
Ha ama şurda katılıyorum size , başka seçenek yoksa yani bu insanlar değişmez tabii ki , o zaman ayrı eve çıkıp kendi hayatını kurması gerek konu sahibinin , tabi bu durumda bazı şeylerden de vazgeçmesi...
Bakın ben evsiz demedim. Ailenin evi de bizim sayılır doğru. Ama ailenin nasıl olduğu belliyse dediğiniz gibi, ben artık şu yaşa geldim kendi istediğim gibi yaşayacağım ama yine de burda yaşayacağım demek olmuyor. Onu diyorum. Doğup büyüdüğü evde doğup büyüdüğü aileyle onları olduğu gibi kabullenerek yasarsan evindir diğer türlüsü eğreti duruyor işte . Konu sahibine de öyle gelmiş ki tasinsam mi diye düşünüyor.
 
Ben anormal demedim aslında. Başta da dediğim gibi belli bir yaştan sonra o ev sizin değil ailenizin evi gibi geliyor. Özellikle evden birkaç yıl uzaklastiysaniz. Kirayı falan da onlar oduyorsa kurallara uyulmali.
Kira değil kendi evimiz zaten
Babamın maddi anlamda bana ihtiyacı yok.ama ben faturaları ödüyorum yine de.
Para vs değil sorunumuz.zaten ihtiyaçları yok.benim onlara ihtiyacım var maddi olarak.
Sonuçta tek çocuğum.onların olan şeylerde benim de hakkım var.yasal olarak da böyle.
Normal değil dediniz bende anormal olarak algıladım.sizde evli misiniz bilmiyorum bekar olsaydımız belki ailenizle yaşayacaktınız.bu biraz maddiyata bakıyor.birde benim harcamalarım çok fazla.yani geçinemem gibi geliyor ondan korkuyorum.
 
Zamani geldiginde kendi duzenini kurmak gerekiyor. Ben 34 yasindayim, bunun geregini yeni yeni hissediyorum. Ailem benim canim ama olmuyor belirli bir noktadan sonra. Bazen bu koca eve sigamayip 50-60 metrekarelik kucuk bir eve rahatca sigabilecegimi dusunuyorum.

Su an is ariyorum ve isim olunca butceme gore bir eve cikmayi cok istiyorum. Allah'im, beni gor lutfen. :dua:
 
Ayrı eve çıkmana engel olmazlar mı?
Yani bana göre 31 yaşında da olsan 45 yaşında da olsan eve geç kaldığında merak eder aile. Sen ne kadar büyüdüm desen de onlar için hala çocuksun.
Arkadaşlarla kafeye gidicem demek yerine saat 10da gelirim gecikirsem mesaj atarım falan desen?
Eve maddi katkıda bulunuyor musun peki?
Babamın ihtiyacı Yok ama ben faturaları ödüyorum yine de ödemesem niye ödemedin demezler ama
Maddi anlamda bana bir baskı yok.sadece manevi .sanmıyorum engel olmazlar ama memnun da olmazlar bu durumdan.merak ederler Yani sürekli.
 
Kira değil kendi evimiz zaten
Babamın maddi anlamda bana ihtiyacı yok.ama ben faturaları ödüyorum yine de.
Para vs değil sorunumuz.zaten ihtiyaçları yok.benim onlara ihtiyacım var maddi olarak.
Sonuçta tek çocuğum.onların olan şeylerde benim de hakkım var.yasal olarak da böyle.
Normal değil dediniz bende anormal olarak algıladım.sizde evli misiniz bilmiyorum bekar olsaydımız belki ailenizle yaşayacaktınız.bu biraz maddiyata bakıyor.birde benim harcamalarım çok fazla.yani geçinemem gibi geliyor ondan korkuyorum.
Bakın orası sizin eviniz değil derken istediğiniz hayatı yasayacaginiz eviniz değil demek istedim. Cümle kisaligindan yanlış anlaşıldı. Çoğu aile çocuğum artık çalışıyor yaşı da şu oldu eve istediği zaman gelsin istemediği soruya cevap vermesin, sınırlıyken ona laf demeyim demiyor işte.
 
Kira değil kendi evimiz zaten
Babamın maddi anlamda bana ihtiyacı yok.ama ben faturaları ödüyorum yine de.
Para vs değil sorunumuz.zaten ihtiyaçları yok.benim onlara ihtiyacım var maddi olarak.
Sonuçta tek çocuğum.onların olan şeylerde benim de hakkım var.yasal olarak da böyle.
Normal değil dediniz bende anormal olarak algıladım.sizde evli misiniz bilmiyorum bekar olsaydımız belki ailenizle yaşayacaktınız.bu biraz maddiyata bakıyor.birde benim harcamalarım çok fazla.yani geçinemem gibi geliyor ondan korkuyorum.

Hmm...
Bence adım adım harcamalarınızı kısarak başlayın işe,önce kendinizi biraz alıştırın.
Evet,şu an sahip olduklarınızın belki büyük çoğunluğuna sahip olmayacaksınız ama en azından akşam kafanız rahat olur.
Ayrıca yurt dışına yerleşmek gibi bir fikrim vardı demişsiniz,orada çalışma şansınız varsa bence bu konuda ısrarcı olun,çünkü yurt dışı gezilerim falan oluyor yazmışsınız.Bu fırsatı iyi değerlendirin,aileniz öyle ya da böyle alışır bir süre sonra,keşkeler içinizde kalmasın.
 
Keşke annem yaşasaydı da herşeyime karışsaydı kaybedince anlıyoruz onların kıymetini yaş kaç olursa olsun yinede anneye ihtiyaç duyuyoruz Rabbim annelerinizi başınızdan eksik etmesin buda benim düşüncem
 
Ailenizi karşınıza alıp konuştunuz mu hiç?
Deseniz evde çok uç isteklerim yok ama yine de rahat vermiyorsun anne bana. Ayrı eve çıkmayı düşünmeye başladım ama içime de sinmiyor biraz dikkat etsen gibisinden.
Çift olarak bile İstanbul’da geçinmek zorken tek başınıza kira falan çok zorlanırsınız .
Ailenizle konuşursanız belki gideceksiniz diye panik yapıp dikkat edebilir anneniz.
Konuştum kaç kere konusu geçti
Annem öfke sorunu yaşıyor.kaç kere piskologa götürmek istedim gitmedi.çocukken de böyleydi .çocukluğum kötü geçti diyemem ama hep sorun oldu.uzaktayken daha rahatım buna karar verdim artık.dediğim gibi maddiyat işte olay.gerçekten geçinmek zor burda.
 
Babamın ihtiyacı Yok ama ben faturaları ödüyorum yine de ödemesem niye ödemedin demezler ama
Maddi anlamda bana bir baskı yok.sadece manevi .sanmıyorum engel olmazlar ama memnun da olmazlar bu durumdan.merak ederler Yani sürekli.
İşte siz okurken veya çalışırken de maddi baskı yoktu ama manevi baskı vardı hala da öyle devam ediyor. Onun için belli bir yaştan sonra orası sizin eviniz gibi olmuyor. Çünkü siz değişiyorsunuz ama aile değişmiyor. Ne yazık ki özellikle de kız çocuklarına karsi.
 
Keşke annem yaşasaydı da herşeyime karışsaydı kaybedince anlıyoruz onların kıymetini yaş kaç olursa olsun yinede anneye ihtiyaç duyuyoruz Rabbim annelerinizi başınızdan eksik etmesin buda benim düşüncem
Tabi haklısın.
Ben de annemi çok seviyorum.
Ama bu konu sevgi konusu değil
Seni gücendirdiysem özür dilerim.
 
İşte siz okurken veya çalışırken de maddi baskı yoktu ama manevi baskı vardı hala da öyle devam ediyor. Onun için belli bir yaştan sonra orası sizin eviniz gibi olmuyor. Çünkü siz değişiyorsunuz ama aile değişmiyor. Ne yazık ki özellikle de kız çocuklarına karsi.
Evet maalesef
 
Tabi haklısın.
Ben de annemi çok seviyorum.
Ama bu konu sevgi konusu değil
Seni gücendirdiysem özür dilerim.
estağfurullah arkadaşım özür dileme ben sadece kendi düşüncemi yazdım ayrı eve çıkacaksanız da onları kırmadan çıkın bence
 
Hmm...
Bence adım adım harcamalarınızı kısarak başlayın işe,önce kendinizi biraz alıştırın.
Evet,şu an sahip olduklarınızın belki büyük çoğunluğuna sahip olmayacaksınız ama en azından akşam kafanız rahat olur.
Ayrıca yurt dışına yerleşmek gibi bir fikrim vardı demişsiniz,orada çalışma şansınız varsa bence bu konuda ısrarcı olun,çünkü yurt dışı gezilerim falan oluyor yazmışsınız.Bu fırsatı iyi değerlendirin,aileniz öyle ya da böyle alışır bir süre sonra,keşkeler içinizde kalmasın.
Evet onu düşünüyorum.ama adapte olmak zor geliyor bu yaştan sonra oraya.ben burayı çok seviyorum İstanbul’u özellikle.burda doğdum burda büyüdüm .oraya gidince mutsuz olurun gibi geliyor.çoğu arkadasım gitti ve çok yalnızlar orda gerçi benim yalnızlıktan sıkıntım yok alışkınım.ama aradıklarımı bulamadılar pek o yüzden biraz korkuyorum ama belli olmaz tabi
Hayırlısı
Yeni yıl yeni kararlar belki hedeflerimi gerçekleştşririm..
 
Ben farklı bir şehir düşünemem burayı seviyorum.bütün çevrem işim burda ama ayrılmam laxım artık bu evden olmuyor
Evden ayrılmam lazım ama param yetmez gezemem. Ama bu evde de yaşayamam. Başka şehirde yaşayamam.... şöyle bakınca çıkar yol yok ki. Ya evden ayrılıp kafam rahat olsun deyip gezmeyi bırakacaksın. Ya da gezeyim deyip kendini bunaltacaksın. Başka seçenek göremiyorum ben
 
Çözüm belli bazı şeylerden vazgeçeceksiniz

Ya annenizin tavrına tahammül edecek ya da para verip ayrı eve çıkacaksınız

Kendinize 1+1 minimal yaşam kuracaksınız

Görümcem bekar yıllarca ailesinin evine taşındı sonra başka şehre gitti sonra geldi vs vs

Şimdi ayrı ev tuttu ama vay hastayım yok Canım sıkıldı deyip yine annesinde

Kendinizi de tanımak lazım böyle sıkıntı yaşamayacaksanız çıkın ayrı eve
 
E o zaman annenizin öfkesini kontrol etmesi için bişeyler önerseniz aktivite, oyun, kurs vb gibi. Belki bağlı olduğu bişey olursa sizle uğraşmaz çok.
 
Üniv bitince her gencın yaşadığı bir durum bu canim. Orada kendı kararlarını verıp istediğin gibi yasıyorsun ama eve dönünce ailenin yanında farklı oluyor. Kendi evlerinde kendi kurallarını uygulatıyorlar. Normal olarak bocalayabiliyorsun. Eger kendi ayakların üzerinde durabılecek gücün varsa ayır evini, yada kendine bir ev arkadası da bulabilirsin.
 
Ben de 5 yılın ardından ailemin yanındayım . Ve coook bunalıyorum :işsiz:
ama bir süre tanıdım kendime , sonra ayrılacağım insallah. :dua::KK55:

İstanbul da evler çok pahalı biliyorum , oradan geldim bende. Ev arkadaşı bulmayı deneyebilirsiniz , öyle bir durumda ciddi miktarda azalıyor cebinizden çıkan tutar.

Eve çıkana kadar bir kaç ay sabredip para biriktirebilir ve ciktiginiz da ilk 3-4 ayın kirasını direk verebilirsiniz, bu çok rahatlatıcı oluyor ya da bu parayla yurtdışına gidip iş arama sürecinde harcayabilirsiniz.

Ama cidden olumsuz etkileniyorsaniz ve ailenizle birbirinizden soguyorsaniz ayrılın yani.
 
Yahu o bisey değil de geçenlerde annemgile kalmak zorunda kaldım,yurtdışından arkadaşımız geldi diye vallahi sabaha kadar uyuyamadım kendi evime çok yakın sabah güneş doğar doğmaz kendi evime kaçtım,24 saat dayanamadım ailemle bir arada olmaya. Allah sabır versin sana arkadasım.
 
O yaşlar için sıkıcı olabilir ama biriyle ev arkadaşı olmayı deneyebilirsiniz. En azından kira , fatura yarı yarıya bölünür, maddi olarak azıcık rahat edersiniz
Ve standarlarinizi azıcık düşürebilirsiniz, böylece tatillerinizden geri kalmazsiniz.
Mesela yurtdışı biletleri için kampanyaları takip edin. Ya da Bulgaristan'a otobüsle gidin, oradan wizzair ile düşük bütçeli uçaklarla on Euro'ya Paris'e falan gidin:) gidince varsa arkadaşınız onlarda kalın,yoksa couchsurfing sitesinde size evini açan insanlarda kalın. Hem kahvaltiyi da onlarda yaparsın sıkı sıkı, masraflardan bir kalem eksilir :)
Ya da yurtiçi tatil yaparken herşey dahil ya da günlüğü birkaç yüz liralık otellere para vermek yerine çadırda ya da airbnb evlerinde kalmayı deneyin.
Seyehat etmek o kadar da pahalli birşey değil.
En kötü bir iki milyar kredi çekin, butün sene iki yüz iki yüz taksitlerle odeyin^^
İmkanım olsa ailemin evinde bir gün ile durmazdim. İnsanın özgürlüğünden daha güzel ne olabilir ki dünyada?
 
Back
X