Akıl verin

Artık bilmiyorum, ben diyeceğimi dedim kendilerine.
Yine gelseler, mecbur başımla beraber, evlerine döndüler şimdilik.

Fakat kalıcı çözümü bu bahar bulmak zorundalar.
Eşim de gereken baskıyı yapıyor onlara da bakalım ne yapacaklar.
Allah hayırlısını versin, ancak bir daha bu kadar uzun soluklu kalmalarına müsade edeceğimi sanmıyorum.
Bütün düzenim alt üst oldu, çocukların düzeni de aynı şekilde tabii ki.

Anladım.şimdilik geçmiş olsun ozman.
Önümüz deki kış gelmeden çözlür inşallah.
 
Ben herseyı anladımda neden kayınvalıdenızden en azından yemek yapması konusunda yardım almadığınızı anlayamadım. Cunku sız bıle bıle cagırmıssınız e halıyle ınsan etı ağırdır hem çocuklar hem calısmanız bır yere kadar taşır sızıde vücudunuz. Sımdı sıkayetınız cok yoruluyor olmanız olması gerek , cunku zaten sız sıze alan kalmayacağını bılerek cagırmıssınızdır
 
Ben anlayamıyorum bu durumları. Ben kayinvalideyi akşamdan sabaha kadar ocak soğuğunda acilin kapısının önünde bekledim. Çünkü acil de yattığı icin insan almiyolarmis yanına. Eşime kiyamadigimdan eve yolladim onla beraber abiside gitti. Ama hiçbirşey yapmamışım gibi davranıyorlar. Allah a havale ettim. Yaranamazsın arkadaşım.
 
Dün akşam içimdekileri kustum resmen ama tabii ki uslubunla.
Eşim ve ben çocuklar uyuduktan sonra kayınvalide ve kayınpeder ile konuştuk.

Bende ağzımı açtım yumdum gözümü tabiri caizse:

"Bu böyle olmaz, nereye kadar? Geçici çözümler sizi bir yere vardırmayacak.
Şimdi evinize gitseniz, kaldığınız yerden devam, burada sıcakta oturduğunuz için yüzünüz gözünüz yerine geldi.
Ama ev yine soğuk neticede, oraya gidince hastalıklarınız yine azacak, burada kalıp düzeldiğiniz süreç boşa geçmiş olacak, artık kesin bir sonuç bulmanız gerek.
Seçenekleriniz belli, ya evi satacaksınız, elde avuçta para olmadığına göre, yeni bir daire alacaksınız.
Ya da oturduğunuz evi satmak istemiyorsanız, bu hali ile kiraya vereceksiniz, zaten evin hali ortada, kendiniz kiraya çıkacaksınız. Başka yolu yok.
Doğal gaz koydurayım derseniz de, bende kalın bir süre daha evi komple yaptırın.
Ama yok maddi açıdan bizi zarara çok sokacak diyorsanız da evi satın.

Elinizde birşey olmasa anlarım, kiradasındır, evin barkın yoktur, mecburiyetin vardır.
Elinizde bir ev var neticede, hiç yoktan para eden bir ev.
Bulunduğu konum ve muhitten dolayı ölüsü para ediyor, 4 duvarı para eden bir yer.
O yüzden bu kadar ahlanıp vahlanacağınıza bir an önce çözüm üretin.

Ne ben çocuklarımla sana bir oturmaya gelebiliyorum, ne de torunlarını "babaannelerini ziyaret etsin" diye gönderebiliyorum, çünkü kusura bakma dam gibi evin var. Kendi yaşamayacağım yere de çocuklarımı göndermem.
Sert konuşmak istemiyorum ama senin yaşadığın koşullar ve şartlarda benim kocam beni yaşatamaz buna müsade etmem, bu şartlarda yaşamaya itiraz ederim, sen iyi dayanmışsın."

Bunları dedim ve kayınpederim ortamı terk etti.
Sonra da haydi yatalım dedi, çünkü söylediklerim hoşuna gitmedi.

Eşim ile başbaşa kalınca da, dedim eşime, kusura bakma sen ve abin bir çözüm bulmak zorundasınız.
Bende kalıyorlar tamam, annen babandır çocuklarıma da emekleri çok başımızın üstünde yerleri var.
Ancak nereye kadar böyle? Ev üstüne ev olmuyor kendinde görüyorsun, ne senin ne de benim özel bir alanımız kaldı.
Çoluk çocuk düzenimiz alt üst oldu, yine de dediğim gibi sorun değil, hasta olup daha beter uğraşmaktansa kalsınlar.
Fakat, kalıcı çözüm bulmak zorundasınız, yoksa diyorum sana annen ölür gider o buz gibi evde.
Sonra daha beter içiniz acır, ha ömrü veren Allah kimse bilemez kimin ne zaman göçeceğini, ancak rahat yaşamak var bi de eziyetli yaşayarak ölmek var.
Bu yaşadıkları yaş kadar yaşayamayacaklarına göre, bari geri kalan hayatlarını konforlu sürsünler...

Eşim de beni haklı buldu.
Bu bahar çözecekler inşallah.
Şimdilik bendeler, haftasonu gitmeyi planlıyorlar.

Eşim de soğuk eve gitmeyin gidin biraz abimde kalın, yoksa beter hasta olacaksınız dedi.
Bakalım ne yapacaklar göreceğiz, zaman gösterecek artık.
Sen çok iyiniyet göstermişsin.
Dürüst olayım ben bu kadar sabredemezdim.
Allah yardımcın olsun inş çözüm bulursun.
 
Ben herseyı anladımda neden kayınvalıdenızden en azından yemek yapması konusunda yardım almadığınızı anlayamadım. Cunku sız bıle bıle cagırmıssınız e halıyle ınsan etı ağırdır hem çocuklar hem calısmanız bır yere kadar taşır sızıde vücudunuz. Sımdı sıkayetınız cok yoruluyor olmanız olması gerek , cunku zaten sız sıze alan kalmayacağını bılerek cagırmıssınızdır

Mevzu aslında yemek yapıp yapmaması değil.
Normalde ben zaten kendi yemeklerimi kendim yapıyorum, 1 - 2 tabaklık fazla koyarım malzemeyi.
Gerçekten o beni yoran birşey değildi.

Yorulma kısmını anlatayım.
Normal şartlarda evet, çocuklar devamlı ayaklarıma dolanır onlar ile iş yapmak zaten mucize.
Çalışan annelerin çoğu bilir, eve adım atar atmaz anneden başka kelime çıkmaz çocukların ağzından.
Hele iki tane olunca, ikisi de ayrı ilgi bekler, oturup bütün gece onlarla vakit geçirseniz hayır demezler.
Ancak evde kendinizden başka insanlar da olunca, haliyle bir an önce işleri toparlamak istiyor insan ki dinlenmeye vakit kalsın.
Bende eve girip çocuklarla biraz ilgilendikten sonra, onların ihtiyaçlarını karşıladıktan sonra mutfağa dalıyordum.
6 kişinin yemesi içmesi toparlaması bana baktığı için, bir an önce işlerimi halletme peşindeydim.
Yorulduğum kısım şu:
Normalde eşim ile yalnızken eşim gelene kadar bir tek eksik birşey varsa onu pişirirdim. Otururdum kenara.
Eşim geldikten sonra sofrayı kurardım, diğer eksikleri tamamlardım salata vs.
Şimdi ise, evin içinde eşim gelene kadar insan var zaten.
Ben de haliyle işlerimi toparlamak istiyorum, çamaşırımı makinaya atmak, eksik yemek varsa onu tamamlamak, iki ortalığı toparlamak, büyük oğlumun ertesi gün ihtiyaçlarını tamamlamak vs. gibi.
Ancak çocuklarla bir gram ilgilenmediler.
Ben yemek yaparken bir kucağımda 2 yaşında oğlum, mutfak masasında 5 yaşında oğlum.
Düşünebiliyor musunuz, kucağımda bebek ile yemek karıştırmayı?

Kızdığım noktalar bunlardı halbuki.
Varsın yemek yapmasın ortalık toplamasın.
Ama zaten seviyorlar madem torunlarını, bir lego poşetini yere boşaltıp oyalayabilir.
Ay robotmu yaptın kulemi yaptın derken 1 saat su gibi geçiyor zaten.
Hem çocuklarım ile kaliteli vakit geçirmiş olurlar, yapma etme demekten ziyade.
Hem de çocuklar eğlenmiş olur ben işimi yaparken.

Ancak eşim geldiği andan itibaren çocuklarla ilgilenmeye başlıyorlardı ki zaten o zaman ihtiyaç olmuyor çocuklar baba peşini de bırakmadığından ve eşim ilgili bir baba olduğundan o gerektiği kadar oyalıyordu.

Psikolojikman beni çok yorular, bedenden ziyade.
Neyse herkes evine gitti, benim de kafam rahatladı.
Herkes evinde rahat.
 
Ben anlayamıyorum bu durumları. Ben kayinvalideyi akşamdan sabaha kadar ocak soğuğunda acilin kapısının önünde bekledim. Çünkü acil de yattığı icin insan almiyolarmis yanına. Eşime kiyamadigimdan eve yolladim onla beraber abiside gitti. Ama hiçbirşey yapmamışım gibi davranıyorlar. Allah a havale ettim. Yaranamazsın arkadaşım.

İşte, Allah insanı kadir kıymet bilenler ile karşılaştırsın.
Öyle malesef, ne diyebilirim ki.
Allah bilsin diyerek geçiyorum bende artık.
Kendimi yıprattığıma ve üzdüğüme değmiyor.
 
X