Merhaba kızlar. Ben 2 çocuk annesi 10 yıllık evli bir bayanın. Eşimden önce bir erkek arkadaşım olmuştu. Kendisi benim ilk aşkım da diyebiliriz. Ailem onunla evlenmeme onay vermediği için ayrılmıştık. Yani aile yapımız uyuşmuyor. Bir iş yerinde çalışıyor ve lise mezunuydu. Bense ünv. Bitirmiş köklü bir şirkette iyi bir pozisyonda çalışıyordum . Onunla bu durumu paylaştığım zaman sen bilirsin beni yarın kapıya koysalar sana verebileceğim hiçbirşey yok diye kendini çekti. Biz de ayrıldık. Onu unutmam uzun zaman aldı ama sonra bir evlilik yaptım ve mutlu bir ailem var. Fakat aradan 10 yıl geçti. Kendisi bir iş kurmuş maddi durumunu düzeltmiş ve çalıştığım yerle iş yapmaya başladılar. Ve onun şirketiyle ben ilgileniyorum

benden başka da ilgilenebilecek pozisyonda kimse yok.yani tek şansım var istifa etmek !!! Evlenmiş çocuğu da olmuş. Özellikle senin çalıştığın şirketi seçtim seni görebilmek için dedi bana . Hatta bu 10 yıldır hep izliyordum seni ne yaptığını biliyordum dedi. Geçen gün işten eve o bıraktı beni. Şu hayatta bir tek sen olmadın istediğim. herşeyi yaptım ama sensiz dedi. Bir de seni yıllar sonra gördüğüm an bayılacağım sandım heyecandan dedi.Aklım karışıyor kızlar bana yol gösterin. Şu hayattaki en büyük zaafım kendisi. Ama ne eşime ne de onun eşine haksızlık yapmak istemiyorum . Anlattım rahatladım oh be

!