O kadar bencillerki,
Anne tarafım;
Teyzem; annemi kendimi bildim bileli hep üzmüştür, evlendi, ayrıldı, sinir krizleri geçirdi, annecimi mutfakta bulaşık yıkarken ağlarken hatırlıyorum hep, sonra tekrar evlendi, kocasına insan demeye bin şahit ister, bencil herif, çocukları oldu, köyde oturuyorlardı onu bize gönderdiler teyzem bakamıyor diye biz baktık, çok aksi bir çocuktu, ondan bile nefret ediyorum şimdi, bi tane daha çocukları oldu, annemin evinin yanından ev aldılar, bütün gün annemdeler akılları başlarında olsa bişey demeyeceğim ama sinir krizi geçirtirler insana
Dayım;
Uzakta oturuyor eskiden işi gücü yoktu annem çok üzülürdü şimdi pek zararı yok ama onunda çocukları beceriksiz, herşeyi annem ve bizden beklerler, dedem yanlız ona yakın oldukları halde bakmazlar annecim babası için üzülür, arada gider yemeğini temizliğini falan yapar gidemezse hep düşüncelidir, aklı hep dedemdedir
Amcam;
Bencilin tekidir, kızı benden 5 yaş büyük, evlenmedi, amcam onun acısını benden çıkarıyor ben evlendim, kıskançlığından laf sokup duruyor, durumları çok iyi ama ikide bir babamdan para ister şimdde oğluna iş kuracakmış babamda ona yardım edecekmiş cinlerim iyice tepeme çıktı.
Halam;
Hep kendini acındırır, ama en güzel evlerde oturur, çok bilmiştir, çocuklarının arkalarını babam toplar, okullarını babam düşünür, kurs paralarını bile o veriyor
Niye bu kadar sinir olduğuma gelince, biz ailecek kimseden bişey istemeyiz, eskiden çok zor günlerimiz oldu, annem parasızlıktan yemek yiyememiş, bana süt yerine su vermiş o zaman bile kimseye bişey dememiş, şimdi hepsi üstümüze çullanıyor, kimsenin yardımını falan istemiyoruz Allah muhtaç etmesin ama herkes kendi yağında kavrulup gitsin, annemi üzmesinler artık.
Bu durumların buralara gelmelerinde annemle babamın büyük suçu var biliyorum çok koruyucular ama bize değil kardeşlerine. Biz kardeşimle okuduk, atandık nasıl olsa başımızın çaresine bakarız diye düşünüyorlar. benim eşim çalışmıyor şu anda ev kredisi falan var ay sonunu zor getiriyoruz ama onlara bişey demiyoruz, sonuçta evlendik kendi yuvamızı kurduk bir şekilde idare ediyoruz. kardeşim ve ben ailemizden ne maddi ne manevi hiçbir yardım beklekezken onlar nasıl bu kadar bencil oluyorlar anlamıyorum.
Anne tarafım;
Teyzem; annemi kendimi bildim bileli hep üzmüştür, evlendi, ayrıldı, sinir krizleri geçirdi, annecimi mutfakta bulaşık yıkarken ağlarken hatırlıyorum hep, sonra tekrar evlendi, kocasına insan demeye bin şahit ister, bencil herif, çocukları oldu, köyde oturuyorlardı onu bize gönderdiler teyzem bakamıyor diye biz baktık, çok aksi bir çocuktu, ondan bile nefret ediyorum şimdi, bi tane daha çocukları oldu, annemin evinin yanından ev aldılar, bütün gün annemdeler akılları başlarında olsa bişey demeyeceğim ama sinir krizi geçirtirler insana
Dayım;
Uzakta oturuyor eskiden işi gücü yoktu annem çok üzülürdü şimdi pek zararı yok ama onunda çocukları beceriksiz, herşeyi annem ve bizden beklerler, dedem yanlız ona yakın oldukları halde bakmazlar annecim babası için üzülür, arada gider yemeğini temizliğini falan yapar gidemezse hep düşüncelidir, aklı hep dedemdedir
Amcam;
Bencilin tekidir, kızı benden 5 yaş büyük, evlenmedi, amcam onun acısını benden çıkarıyor ben evlendim, kıskançlığından laf sokup duruyor, durumları çok iyi ama ikide bir babamdan para ister şimdde oğluna iş kuracakmış babamda ona yardım edecekmiş cinlerim iyice tepeme çıktı.
Halam;
Hep kendini acındırır, ama en güzel evlerde oturur, çok bilmiştir, çocuklarının arkalarını babam toplar, okullarını babam düşünür, kurs paralarını bile o veriyor
Niye bu kadar sinir olduğuma gelince, biz ailecek kimseden bişey istemeyiz, eskiden çok zor günlerimiz oldu, annem parasızlıktan yemek yiyememiş, bana süt yerine su vermiş o zaman bile kimseye bişey dememiş, şimdi hepsi üstümüze çullanıyor, kimsenin yardımını falan istemiyoruz Allah muhtaç etmesin ama herkes kendi yağında kavrulup gitsin, annemi üzmesinler artık.
Bu durumların buralara gelmelerinde annemle babamın büyük suçu var biliyorum çok koruyucular ama bize değil kardeşlerine. Biz kardeşimle okuduk, atandık nasıl olsa başımızın çaresine bakarız diye düşünüyorlar. benim eşim çalışmıyor şu anda ev kredisi falan var ay sonunu zor getiriyoruz ama onlara bişey demiyoruz, sonuçta evlendik kendi yuvamızı kurduk bir şekilde idare ediyoruz. kardeşim ve ben ailemizden ne maddi ne manevi hiçbir yardım beklekezken onlar nasıl bu kadar bencil oluyorlar anlamıyorum.