Alamak..

Ally

Nirvana
Kayıtlı Üye
28 Kasım 2007
2.467
391
688
İzmir
Toplum içinde olsanız, etrafınızdakiler size baksa bile ağlamanız gelince ağlar mısınız? Ben kendimi hiç tutamam çevremdeki biçok insan bunun yanlış olduğunu söyler siz ne düşünüyosunuz? Sadece yalnız kaldığınızda yada dostlarınızın yanında mı ağlarsınız yoksa elalemi meraklı bakışları umursamadan ağlar mısınız? Sizce hangisi doğru toplum içinde ağlayanlar zayıf insanlar mı? fisfisfis
 
Eskiden kendimi tutardım.Gözlerim bile dolmazdı sinirlendiğimde.Yalnız son iki yıldır birkaç defa kendimi tutamadım,ağlayıverdim. Hiç yapmadığım bir şeydi.Kendime inanamadım,O an kendimi çok zayıf hissetmiştim,ama gerçekten sinirlerim çok bozulmuştu.kötükedihüso
Yine de dikkatli olmak lazım.Dost var ,düşman var.Herkes iyi niyetli değil.Ne yapıp edip kendimizi tutmalıyız,diye düşünüyorum.
 
ben duygularını gizleyemeyen biriyim..
ağlamak gelirse orduda olsa gülmek gelirse orduda olsa gülerim
bazen iyi bazen kötü işte..
 
ağlamak fazla duygusallığın getirisi olan bir karakter yapısıdır aslında
bu yüzden ne toplum içinde nede yalnız başınayken ağlamak bir zayıflık göstergesi değildir
elbette toplum içinde insan duygularını biraz frenlemek zorundadır
bu sadece ağlamakla sınırlı değildir nasıl ki aşırı mutluluk halinde
davranışlarımızı abartmıyorsak hüzünümüzde abartmamalıyız
ben kendi adıma gözyaşlarına pek fazla hakim olamayan bir insan olarak çok çabuk ağlarım
toplum içinde veya dışarda kendimi tutarım elimden geldiğince
bulduğum ilk fırsattada serbest bırakırım...
 
Son düzenleme:
Bu konuda kücüklügümden beri ayniyimdir...benneyaptımki

Ben sadece yanliz oldugm zaman aglarim...bir toplumda kesinlikle....esimin yaninda bile cok nadir durumlarda aglamisimdir...

Yapi meselesi galiba bu
 
Bende tutamıyorum kendimi malesef hele bide birisi ne oldu derse başlarım ağlamaya hiç saklayamam (tabi o kadar dolmuşsam) hiç sevmiyorum bu huyumu ama engel olamıyorum kendime işte benneyaptımki
 
insanların yanında elimden geldiği kadar ağlamamaya çalışırım, çünkü öyle insanlar varki çevrenizde sizin ağlamanızı, acınızı zevk ediniyorlar. ben kan kusup kızılcık şerbeti içtim diyenlerdenim. hayat bana bunu öğretti ne yazık ki...
 
Daha çok kırılacak kalbin
Daha çok üzüleceksin
İnsan herşeye katlanır, göreceksin
Gün geçtikçe taşlaşır sandığın yürek
Öyle bir yanar ki yeniden
Şaşıracaksın
Ahh insanlık hali
Bazen nasıl kolaydır bazen herşeye mani
İçimde biri varki yaptığımı yıkmak istiyor
Can bedenden ayrılıpta kaçmak istiyor
Bir yanda prangalara razı gönül
Bir yandan martı misali uçmak istiyor...........
 

en iyisi aslında kimsenin yanında ağlamamak dediğin gibi bizim acımızdan zevk alıp oh olsun diyenlerde var bence en iyisini yapıyosun :1hug:
 
Ağlayan birine kimsenin sevineceğini zannetmiyorum ya.. Düşmanı bile olsa bi içi burulur yani...
Ben en son bir öğrencim cüzdanımdan para çalmıştı, çocuk yakalandı, onu görünce tutamamıştım kendimi, müdürün odasından çıktım hemen çocuk görmesin diye, kendimi öğretmenler odasına attım ağladım hemde sesli sesli, kimse ne olduğunu anlamamıştı. Sesimi kesip ağlasam neyse ama malesef sesime hakim olamamıştım. ama genelde sevmem herkesin içinde ağlamayı; özellikle de annem ve kardeşlerimin yanında.. Nedendir bilmem.
 
Ben ölürsem akşamüstü ölürüm
Şehre simsiyah bir kar yağar
Yollar kalbimle örtülür
Parmaklarımın arasından
Gecenin geldiğini görürüm

Ben ölürsem akşamüstü ölürüm
Çocuklar sinemaya gider
Yüzümü bir çiçeğe gömüp
Ağlamak gibi isterim
Derinden bir tren geçer

Ben ölürsem akşamüstü ölürüm
Alıp başımı gitmek isterim
Bir akam bir kente girerim
Kayısı ağaçları arasından
Gidip denize bakarım
Bir tiyatro seyrederim

Ben ölürsem akşamüstü ölürüm
Uzaktan bir bulut geçer
Karanlık bir çocukluk bulutu
Gerçeküstü bir ressam
Dünyayı değiştirmeye başlar
Kuş sesleri, haykırışlar
Denizin ve kırların
Rengi birdenbire karışır

Sana bir şiir getiririm
Sözler rüyamdan fışkırır
Dünya bölümlere ayrılır
Birinde bir pazar sabahı
Birinde sararmış yapraklar
Birinde bir adam
Her şeye yeniden başlar ATAOL BEHRAMOĞLU her şey yeniden başlayana kadar yalnız olmak isterim ben :)
 

onlarda üzülmesin diye ağlamıyorsundur annenin ve kardeşlerinin yanında :teselli: bazı insanlar gerçekten sizin gözyaşlarınızı umursamayabiliyo ben biliyorum öyle insanları benneyaptımki pirincin içindeki beyaz taşlar onlar.... Allah hepimizden uzak etsin :Saruboceq:
 
ben severim ağlamayı, bi anlamda isyan edişimdir ağlamak benim için.

bazen sinirlendiğim zaman ve kendimi ifade edemediğim durumlarda amirlerimin karşısında bile ağlarım.
 
Bende kendimi tutamam ağlarım.Yolda bile ağladığım olmuştur.
Özellikle sinirlendiğim zaman ya karşımdakini kalbini kıracam
yada ağlıyacamsenağlama
 
Başkalarının yanında ağlamaktan nefret ederim..kendime çok kızarım..
Kimse beni ağlarken görsün istemem nedenini araştırmak gerekir
güçlü gözükmek dik durabilmek için olabilir...
Birkaç ay önce havaalanında onca insanın içinde öyle ağladım
öyle ağladımki kendime acıdım ya.. tüm duygular içime akmış sanki..
Özlem,korku,aşk,nefret,heyecan,sevgi,merhamet darmadağan bir ruh hali..
o günü ölsem unutmam.. üstelik tek başımaydım
meraklı gözlere aldırış etmeden sel gibi aktı gözyaşlarım..
bazen tüm dünya duruyor sadece siz kalıyorsunuz..
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…