Alamak..

normalde herkesin içinde asla aglamazdım geceleri yatagımda aglardım genelde.ama şuan hamilelikten dolayı hiç kimseyi gözüm görmüyo...pıtır pıtır akıveriyo yaşlar...bende engellemiyorum...
 

bende kendime çok kızıyorum ama elimde değil zaten insanlar farkediyo ağlıycağımı kendimi sıkıncada daha kötü patlıyorum bazen böyle tutamıyoruz işte o kadar doluyoruz ki... :teselli:
 
normalde herkesin içinde asla aglamazdım geceleri yatagımda aglardım genelde.ama şuan hamilelikten dolayı hiç kimseyi gözüm görmüyo...pıtır pıtır akıveriyo yaşlar...bende engellemiyorum...

hamilelikte çok duygusallaşırmış kadınlar Allah sağlıklı uzun ömürler versin inş. bebeğinize :ecrin_bebek: Allah hiçbirimizi ağlatmasın :Saruboceq:
 
Çok uzun süredir tuttuğum yaşlar şimdi olur olmaz yerde,zamanda ve hiç alakasız insanların yanında bile akıveriyor...senağlama
Çok tutmak iyi değil..
Patlamak daha kötü bence:tomato:
 
kimsenin yanında ağlayamam...sevgilim hariç...onun yanında deliler gibi ağlarım nedense..hatta çok kızar bana ağlayınca ben de daha çok ağlarım:))
 
gözümün dibinde durur gözyaşlarım, anında akıverir.
çok ağlarım ben; heryerde ağlayabilme potansiyelim vardır.
tutmak, tutmak da istemem zaten..
nasıl sevincimi saklamıyorsam, üzüntümü de saklayamam; içime atamam..
evde, yolda, sokakta hiç farketmez yani..
 
ben de kendini tutanlardanım.toplum içindde,sevdiklerimin yanında pek ağlayamam.bir tek eşimin yanında ağlarım.ağlamak ayıp değil,ağlamak zayıflık değil.ağlayanı ayıplamak,ağlayanı garipsemek ayıp.bence duygularınızı gizlemeyin.ben hemen ağlayamam,birden ağlarım,birden patlarım.hayat ağlatmasın kızlar :))
 
ben asla tutamam kendimi ki tutmaya çalışınca çenem kasılır zaten gözlerimi kırpmasam bile o yaşlar dökülür gözümden hatta bi ara 7/24 ağlardımkaydirigubbakcemile3
hatta birinde istanbulda 4, leventteyiz ben bi başladım ağlamaya metroda ağladım taksime geldik ağlıyorum fatihteyiz ben hala ağlıyorum ki istanbulla bizim geleceğimiz ilçe 6 saatlik bi yolu vardı ben hep ağladım alşam 22,30 gibi evdeydik ama tutamıyorum ki kendimi tansiyon düşmüş bu kadar ağlamaya nabzım yavaşlamış falan tabi sonuç hastanede aldık soluğu asla tutmam yani ağlamak geliyorsa içimden nerde olduğum kimin yanında olduğum hiç farktmez benim için
 
ben duygularımı o anda yaşarım saklayamam
ama saklayabilenlere de özenirim
çünkü kırılgan yapınız hemen ortaya çıkıyor ve daha sonra size karşı koz oluyor
ağlarım ben hemen
 
ben aslında ağlamayı sevmem insanların karşısında güçsüz duruma düşüyormuşum gibi hissediyorum. Fakat aile büyüklerim karşısında kesinlikle dayanamıyorum nedenini ise bilmiyorum. Başkalarıyla kısasa kısas tartışırım fakat aile büyüklerime sitem edeceğim zaman hemen ağlayıveriyorum. Buda kendimi ifade etmeme engel oluyor tabi. Nedenini ve nasıl çözümleyeceğimi ise hiç bilmiyorum
 
Bende tutamıyorum kendimi malesef hele bide birisi ne oldu derse başlarım ağlamaya hiç saklayamam (tabi o kadar dolmuşsam) hiç sevmiyorum bu huyumu ama engel olamıyorum kendime işte benneyaptımki

Bu durum bende de var.Toplum içinde ağlamamaya gayret ederim.Yalnız kaldığım zaman salya sümük ağlarım.
 

evet garip olanda bu sevindiğimiz zaman herkesin içinde gülebiliyoruz,kahkaha atabiliyoruz ama ağlarken rahatsız oluyoruz halbuki oda bir duygu belkide başkalarının yanında kendimizi güçsüz göstermek istemiyoruz...
 

canım ağlamak rahatlatır evet ama o kadarda yıpratma kendini :teselli:
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…