Bende şuan eşimle boşanma aşamasındayım. Dava açıldı, bir de bebeğim var. Dürüst olmam gerekirse, boşanmak buralarda yazılanlar kadar kolay değilmiş. Daha çok taze benimde ama hemen iş arayışına girdim, iş bakmaya başlayınca psikolojik olarak daha kötü bir hâle düştüm. Çünkü iş yok. İlanlar hep alkollü mekanlarda , otellerde , anketör vs gibi şeyler. Fabrika işi belki zamanla bulunur ama bebek ile çalışma saatlerini ayarlamak falan çok zor. Evimiz kiraydı. Bende çalışmıyordum. Önce iş, sonra eş ve bebek olunca da işi bırakmamak lazımmış, çok iyi anladım. Herkes diyor aslında ama başa gelmeden anlaşılmıyor bazen bazı seyler. Ben eşime çok güvendim. Tanıyarak evlendim, evliliğim oturunca çocuk yaptım. Milyonda bir böyle bir şüphem olsa en azından çocuk yapmazdım ( çocuğumu çok seviyorum o ayrı ). Sizin dediğiniz gibi sonrasında duygusal olarak uzaklaşmaya başladığını anladım. Henüz o sürecin içindeyken boşanmak istedi zaten. Kalakaldım... Başıma gelenleri beni ve eşimi tanısaydınız, çok şaşırırdınız. Ummadık taş baş yarıyormuş maalesef. Sizin içinde çok üzüldüm. O süreçte evliliğiniz için nasıl bir çaba içinde olduğunuzu tahmin edebiliyorum.. Size neden yorum yazıyorum biliyor musunuz , eğer ki bir erkek eşinden duygusal olarak uzaklaşıyorsa, siz ne yaparsanız yapın maalesef o evlilik bir yerde bitiriyor. Ben aldatıldım mı bilmiyorum ama eşim soğumuştu biliyorum, dolayısıyla benim kurtarma çabalarım sadece süreci bir miktar uzattı. Size evliliğe devam edin demeyeceğim tabi ama sonrasını çok iyi düşünmeye çalışın. Ve siz boşanmaktan korksanız bile , o acı son bir yerde mutlaka geleceğine emin olun. Yani kavga edip, boşanmak isteyip, vazgeçeceğiniz süreçler olacak. Ama siz ne yaparsanız yapın o evlilik bitiyor bir yerde. Siz istemeseniz de karşıdaki istiyor. Allah hepimize kolaylık versin. Ben çaresizlikten eşime yazsam mı diye düşünmeye başlayacak hâle geldim. O yüzden Rabbim bana bir yol açsın diye dua ediyorum devamlı..