- 24 Ağustos 2019
- 2.725
- 8.437
- Konu Sahibi yosunlukek
- #1
Merhaba hanımlar,
Çok da samimi olmadığım, 4-5 ayda bir buluştuğum bir arkadaş grubum var. Hepsi hastanede çalışıyor. Geçen gün, hep birlikte oturalım dedik. Çalıştığım okul hastaneye yakın olduğu için, arkadaşlarımın yanına geçtim. Onların arabasıyla geçecektik. Neyse, hastanede işlerinin bitmesini beklerken aralarından Ayşe (diyelim) İşi bitince yanıma geldi ve bir ara telefonuna bir mesaj geldi. Ekranın ışığı yanınca refleks olarak baktım, ama hemen gözümü çevirdim. Hiçbir şey görmedim, yani. Neyse, ondan sonra herkesin işi bitince buluşacağımız yere geçtik. bir süre hep birlikte oturduk. Daha sonra sonra evlere dağıldık, hiçbir sıkıntı olmadan.
Eve geçtiğimde Ayşe aradı, şaşırdım neden arıyor diye. Sürekli, "tek buluşalım, sana anlatmam gerekenler var" diye bayağı ısrar etti. Ben de şaşırdım, çünkü dediğim gibi samimiyetim çok fazla yok, uzun aralıklarla buluştuğum bir arkadaş grubum. Neyse, Ayşe o kadar ısrar edince kabul etmek zorunda kaldım. Ertesi gün tekrar buluştuk. Ayşe uzun uzun anlatmaya başladı, tüm hayat hikayesini ve travmalarını anlattı. Ben de anlattıklarına üzüldüm, herhalde beni kendine yakın gördü, ondan tek buluşmak istedi diye düşünürken yavaş yavaş açılmaya başladı. Hastanede ben diğerlerini beklerken telefonuna gelen mesajı gördüğümü sanmış. Oysa hiçbir şey görmedim neyse bu arkadaş grubumuzda diğer arkadaşlarımızdan biri, o da Ece olsun diyelim. Ece'nin eşiyle ilişkisi olduğunu anlattı, peşini bırakmadığını ve ona çok aşık olduğunu söyledi. Başımdan kaynar sular döküldü. Ben mesajı görmediğimi söylesem de, "Hayır, sen gördün, okudun mesajları" dedi. Benimle ilgili bir durum yok, Ece'nin eşi peşimi bırakmıyor dedi. O zaman sen neden mesajlaşıyorsun dedim, valla engelledim diyerek beni ikna etmeye çalıştı. Bana anlattıkları hiç mantıklı gelmiyor. Korkusundan beni apar topar buluşmaya çağırdı gibi hissediyorum. Eğer Ece'nin eşi onun peşini bırakmasa, Ece'ye söylerdi diye düşünüyorum. Sizce nasıl bir yol izlemeliyim? Bu iş başıma patlayacak diye korkuyorum. Söylesem bir dert, söylemesem bir dert. Ne yapmalıyım?
Çok da samimi olmadığım, 4-5 ayda bir buluştuğum bir arkadaş grubum var. Hepsi hastanede çalışıyor. Geçen gün, hep birlikte oturalım dedik. Çalıştığım okul hastaneye yakın olduğu için, arkadaşlarımın yanına geçtim. Onların arabasıyla geçecektik. Neyse, hastanede işlerinin bitmesini beklerken aralarından Ayşe (diyelim) İşi bitince yanıma geldi ve bir ara telefonuna bir mesaj geldi. Ekranın ışığı yanınca refleks olarak baktım, ama hemen gözümü çevirdim. Hiçbir şey görmedim, yani. Neyse, ondan sonra herkesin işi bitince buluşacağımız yere geçtik. bir süre hep birlikte oturduk. Daha sonra sonra evlere dağıldık, hiçbir sıkıntı olmadan.
Eve geçtiğimde Ayşe aradı, şaşırdım neden arıyor diye. Sürekli, "tek buluşalım, sana anlatmam gerekenler var" diye bayağı ısrar etti. Ben de şaşırdım, çünkü dediğim gibi samimiyetim çok fazla yok, uzun aralıklarla buluştuğum bir arkadaş grubum. Neyse, Ayşe o kadar ısrar edince kabul etmek zorunda kaldım. Ertesi gün tekrar buluştuk. Ayşe uzun uzun anlatmaya başladı, tüm hayat hikayesini ve travmalarını anlattı. Ben de anlattıklarına üzüldüm, herhalde beni kendine yakın gördü, ondan tek buluşmak istedi diye düşünürken yavaş yavaş açılmaya başladı. Hastanede ben diğerlerini beklerken telefonuna gelen mesajı gördüğümü sanmış. Oysa hiçbir şey görmedim neyse bu arkadaş grubumuzda diğer arkadaşlarımızdan biri, o da Ece olsun diyelim. Ece'nin eşiyle ilişkisi olduğunu anlattı, peşini bırakmadığını ve ona çok aşık olduğunu söyledi. Başımdan kaynar sular döküldü. Ben mesajı görmediğimi söylesem de, "Hayır, sen gördün, okudun mesajları" dedi. Benimle ilgili bir durum yok, Ece'nin eşi peşimi bırakmıyor dedi. O zaman sen neden mesajlaşıyorsun dedim, valla engelledim diyerek beni ikna etmeye çalıştı. Bana anlattıkları hiç mantıklı gelmiyor. Korkusundan beni apar topar buluşmaya çağırdı gibi hissediyorum. Eğer Ece'nin eşi onun peşini bırakmasa, Ece'ye söylerdi diye düşünüyorum. Sizce nasıl bir yol izlemeliyim? Bu iş başıma patlayacak diye korkuyorum. Söylesem bir dert, söylemesem bir dert. Ne yapmalıyım?
