Gençlik dönemimde bir erkek arkadaşım benimle görüşmeyeceği zamanlarda internetten tanıştığı bir kızla işi pişirmiş. Ama ben tabi saf salak olduğum için hiç anlamamıştım. Meğer kız buna gelip gidiyormuş sürekli. Neyse görüştüğümüz bir hafta sonu evde kahvaltı için davet etti. Kahvaltıdan sonra sinemaya çıkacaktık. Ama bunun migreni vardı migreni tutmuş o gün de Allahın işine bak

İlaç içti ben uzanayım biraz düzelirsem çıkarız sen bilgisayarda oyalan film dizi falan aç istersen dedi gitti uyumaya. Ben de bilgisayarı açtım film klasörüne girdim anaaam ne göreyim bir sürü dosya. Msn konuşmaları ( bizim zamanımızda msn vardı hey gidini hey


) Hepsini tek tek okudum , soğukkanlılığımı nasıl yitirmedim hala bilmiyorum. Benimle görüşeceği zamanlarda kıza "Bu hafta sonu dayım gelecek, dayımla bilmem nereye gitcez, dayım la işlerimiz var." vs vs diye bahaneler yazarak "Ararsan duymayabilirim balım, gülüm, hayatım" çekmiş. hepsini okumayı bitirince çantamı alıp çıktım. defalarca aramasına rağmen açmadım. Uyanınca ekranı görünce tabi beyfendi yusuf yusuf olmuştur.
Demem o ki bazen sevilen kul misali Allah karşına çıkartıyor. Hayır bir halt ediyorsun bu ne rahatlık, arkanı nasıl temizlemezsin. Hem "Dayı" ne ya! Dayı??
