Birincisi o kiz ifsa olacagini bile bile ben nisanlinla yattim demezdi dogru olmasaydi. Bekaretimi verdim diyor kiz acik acik. Neden kendini ortaya atsin? Ailesinin bile duyabilecegini hesaba katmis olmali ki, zaten intihar falan etmis demek ki korkusu yok, herkes herseyi biliyor.
Eger kendini birine yamamak olsaydi derdi, bunu nisanli olmayan biriyle de yapabilirdi; neden nisanlin?Bana gore olay olmus, birseyler yasanmis.
Sular bulanmadan durulmaz.Nisanlinin tellerine cikmamakla nereye kadar sorununu hali altina supureceksin? Ben olsam alirdim ailemi arkama. Oturur konusurdum. Sonra da artik nisanlinla mi yuzyuze gelirsin, kizi da cagirir misin bilemem. Ama su bir gercek ki sen bu olayi dogru veya yalan kapatamazsin icine atip. O bir yerden cikar. Ya sen hasta olursun ya iliskin berbat olur. Nisanlin basta inkar edecektir ama sana garanti ediyorum kabul edip bu sefer kendi yalanlarina donecektir. Yok kiz asildi yok bilmemne. Kizin sucu ne kadar buyukse adamin sucu da o kadar buyuk.
Bazi arkadaslar aldatmayi sorundan saymamislar, vallahi ellerini benliklerini opuyorum. Hazmetmesi en zor gidadir aldatilma, basarabileni alnindan opuyorum. Kisilik meselesi, kimi kabul eder, hatta tesvik(!) eder, kimi en ufak suphede delirir. Herkesin kendi tercihi. Benim tercihim ise donuna kadar alip ortada birakmak olurdu. Cunku kocami aldatmayi birakin, kocam benim birine ilgim oldugunu falan bile hissetse asla devam etmezdi benimle, ben niye ona o hakki vereyim?? Kocamin benden daha degerli oldugunu sanmiyorum, ya da soyle diyeyim; erkeklerin bu kadar degerli olduklarini sanmiyorum. Ailemin biricik evladiyim,kolay yetismedim, uckuruna sahip olamayacak bir adam benim tirnagim olamaz, benim tirnagimla dahi 5 dakika daha vakit gecirme hakkina sahip olamaz.