kendi adıma konuşmak isterim bu konuda,
aldatıldım, affettim.
evli değildim, buna rağmen affettim.
çok yalvardı evet , affettim.
şimdi olsa affeder miyim? asla!
aldatıldıktan sonra onunla yeniden başladığımda ilişkiye,
ben eski ben değildim,
böyle şarkı sözü gibi konuşuyorum ama gerçekten değildim.
sürekli onu denetleyen, nerde napıyor rapor isteyen, eve tıkmaya çalışan, akrabalarından dahi kıskanan, cebini iki dakika açmazsa olay yaratan, her an kendini bir şeylerde eksik hisseden bir kız olmuştum.
aldatmayı dahi düşünmüştüm,
seviyorsun evet o an, ama içinde hep bi kin kalıyor...
(ve muhtemelen o seni tekrar aldatıyor)
o yüzden yaşamış biri olarak söyleyebiliyorum rahatlıkla,
aldatılırsam affetmem.
kadının ve erkeğin aldatması da gözümde aynıdır. biri daha az yanlış değil.
ben de aldatırsam affedilmeyim.
zaten affedilmeyi beklemem de.