Konuda bir nokta var "Şok oldum" diyor; ilk kez evine gelmiş o şekilde dayısı sonucunu çıkarıyorum buradan ben çünkü kuvvetli şaşırmış, daha önceden yaşansa ve tekrarlanıyor olsa şoklarda olmazdı ve istememesinin bıkkınlıkla gelen bir temeli olurdu, daha anlaşılırdı belki sert duruşu, "ilk kez" olduğunu düşünüyorum. Aralarındaki dayı-yeğen ilişkisini bilmiyorum mesafeli mi dururlar vb. (Yorumumda da bu kısmı vurguladım) bilemem ama ben dayımı severim. Basit bir empati; şimdi o halde dayımı (dayı da fark etmez burada aile büyüğü mevzusuna takılmış bazıları ve baya çoşmuşlar yorumlarında niyeyse), ya da sevdiğim bir arkadaşımı dostumu ilk kez kapımın önünde bulsam, tepkim "Ay korkuyorum, ısırmaz di mi?" tadında olmaz. Sevdiklerine şefkatli bir insan olarak "Noldu, nasılsın, iyi misin, hayırdır?" endişesine kapılırım, bu kadar basit bunun cevabı ki kadın dayısının psikolojik destek aldığını, zor bir süreçten geçtiğini de yazmış. Kimse kimseyi çekmek zorunda değil diye diye elimiz totomuzda oturacağız taş taşa baş başa herhalde. -Zor zamanlarında, sevdiklerimizin yanında olamayacaksak (Ki konu sahibinin anlatımında da adamın kontrolsüz bir zarar verme halinde olduğu da geçmiyor), ne işe yarıyoruz?- diye de düşünebilir insanlar ve konu sahibini yadırgayabilirler. Ha siz çekemezsiniz, çekmeyin; konu açıp gelip sormadığınız sürece de neden çekmedin demeyiz.