biliyorum ne duysam yine aynı kargasa var icimde ama yinede paylasmak istedim.. 2 yıl süren bir iliskim vardi. kendimizi herkesten soyutladıgımız emek verdigimiz üstüne dövme yaptirdigimiz mutlu ama sonu hüsranlı. kendisi cok kiskancti bende öyleydim ama hemcinslerimden bile kiskaniyordu ama her zaman yanımdaydı. ama arada kendini gösteren bir sorunumuz vardı oda benim gecmisim. bakire degilim ama bunu 2 yıl öncesin de biliyordu bile bile devam etti. yinede icinde bastirmaya calisiyordu. cok fazla kavga ediyorduk ama sacma sebeplerdi ama yinede hep bi gelecek inancimiz vardi. her zaman derdi ben kendime güveniyorum inaniyorum diye. ne olduysa bir anda ruhen degisti psikolojisi bozuldu ne istedigini bilmeyen bir adam oldu. kavgalardan bunaldım zaman lazım falan dedi durdu. bana bahane gibi gelmisti sonrasında biz bi sekilde topladık. ayrica sunu da ekliyim ben bu insan icin üniversite tercihim de tercih yapmadim. oldugumuz sehirde yasıyor ailesiyle, ve burda okuyor.. bi sene daha calısıp yanına girip okuyayım diye özel ders aldım onun icin bu sehirde kaldim. o bunu istedi. herneyse biz topladıktan sonra bana dedi ki biz fikir ayrılıgı yasıycaz benim kendime inancım yok boslukta gibiyim resmen ne yapmam gerektigini bilmiyorum sen bi sene daha kalırda ayrılırsak ben kendimi suclu hissederim dedi. seni seviyorum ama ne yapmam gerektigini bilmiylrum dedi.biz bitirdik. bunu 1 yıl sonra fartketmesi de cabası. yine eyvallah dedim mesaj atmadım birsey diyemedim cünkü sonra baktım facebook hesabını falan acmıs gayet yoluna devam ediyor bende bu sürecte yatakta yasadım kimseyle konusmadan, dısarı cıkmadan ölü gibi. bunlar olurken ayrıca beyfendi sürekli icloud hesabıma girip konumuma, kisilerime vs bakıyor. bana anında mail düsüyor giris yapıldı diye ama sildigi icin sonradan benim görmedigimi düsünüyor. sonra ben neden acmıyorum diyip bende actım kimseyi de eklemedim erkek vs. yarım saat sonrasında bana mesaj geldi. ne serefsizsin diye baslayan. ki agzıda cok bozuktur demedigi kalmaz. birsey yapmadigim halde saydı sövdü. sırf facebook icin.sonra kendimi biraz cekerek de olsa acıkladım. bana dedigi suydu . bak biz olmiycaz artik, sadece o eski hayatina dönme. ben senin gecmisini kabullenememistim ben rahat olamam senle. bitti sende kendini inandir buna. yeni hayat kur kendine. " o kadar sinirlendim ki yahu bu adam 2 yıl neyin ne oldugunu bilip benimle kaldi, bana göre yön cizdi. ayrılıp dahası bu igrenc önermeler ne haddine diye sinirlenip durdum. 2 gün sonra annesi mesaj atti, helallik istemis. o kadar garip ve kötü hissediyorum ki ne yapmam gerektigini bilmiyorum. benim babam rahatsız bakımevinde kaliyor 2.5 yıldır. ben bununla tanıstıgım da zor bi sürec geciriyodum. en basında o kadar acıkladım ki benim üzülcek yerim yok diye. resmen hayatımla oynadı. bu bana sövme mesajı da üniversite sınavından önceki gece oldu, dolayısıyla sabah 6:30 da uyuyabildim. gercekten ne haddine birini bırakıp onun gelecegi icin öneriler vermek. hayatıma devam etmem gerek biliyorum gecicek ama hayatıma devam edemiyorum hicbisey yapmak icimden gelmiyor. nasıl toplarım ne yapmam gerek ve siz ne düsündünüz paylasırsanız sevinirim*