ne güzel anlatmışsın marulum..
ben dedeme 2 seneye yakın baktım.annesiz bir evde Alzheimer hastası dedeme baktım.
alzheimer hastası yakını olanlar bilirler evde zaptetmek zordur onları.bende dışarı çıkmasını engelleyemiyordum..
dışarı çıkıyordu ama akşamları yüreğimiz ağzımızda oluyordu evi bulabilecek mi,gelebilecek mi diye.
karakollardan az gidip almadık dedemi..
ama bir akşam gelmedi..saat 9 oldu gelmedi..tüm karakollara haber verdik..zaten tanıyorlardı.
saat 11 de bir telefonla yıkıldık.anayola nasıl gittiyse orda bir araba çarpmış ve ölümü bu şekilde oldu..çok ağladık.çok üzüldük..
babamın doktor arkadaşı siz salmasanız da o balkondan atlar gene dışarı çıkardı dedi..
Allahım rahmet eylesin..senağlamasenağlama
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?