8 yıllık evliyim Rabbim korusun biri 4,5 diğeri 1 yaşında iki kızım var.
Eşim poliş ben istanbulda özel sektörde çalışıorum.Darbe sonrası eşimi mecburi şark görevi Vana tayinini çıkardılar biz tabi bekliyorduk ama enazından bir yıl daha istanbuldayız diye kendimizi avutuyorduk.Aniden olunca hazırlıksız yakalandık.Eşim ohal kalkınca mesleiğini bırakmayı başka kuruma geçmeyi düşünüyor.Ohal de uzadıkça uzuyor tabi haliyle istanbulda iki çocukla yaşam savaşı veren ben oluyorum.Eşim gittikten sonra başka memlekette yaşayan kayınvalidem ve kayınpederim geldi gündüz çocuklarla ilgilendiler.Kayınpederim ameliyat olduğu için nisan ayında kontrole gitmesi gerekiyordu yaklaşık bir ay kadar olmayacaklardı.
Benim annem de başka şehirde yaşıyor bu zamana kadar hep geldi baktı çocuklarıma ama en son artık isyan etti istanbulu sevmiyor dışarı çıkıp gezmiyor evde hapis hayatı yaşıyor buraya geldiği zaman.Artık bir dahakine gelmem çocukları sen getirirsin burada bakarım dedi.Annemin evi bahçeli tavuğun köpeğin olduğu çocuklar için ortamı çok güzel getir babanla burada bakarım dedi geri adım atmadı.bir ay çocuklara bakacak bakıcı aradık ama bulamadık.Eşim de çocukların gitmesine sürekli karşıydı her seferinde tartışıyorduk bu sebepten dolayı.Hem bir çözüm üretemiyor hem de mevcut duruma da razı gelmiyordu.Ağızbirliği yapmışlar gibi Keyınvalidem de sürekli her sohbetin arasında annen gelsin baksın annen neden gelmiyor diye sürekli imalarda bulundu.Enson patladım ben de .Bu sefer annen gelmiyorsa biz neden buradayız demeye getirdi mevzuyu.tartıştığımız akşam kayınvalide kayınpeder yemeğe bizimle oturmadı biz yedikten sonra geldiler oturdular.ertesi sabah ben de çocukları doyurdum oturdum kendi kahvaltımı yaptım.bunun üzerine söylene söylene evden dışarı kahvaltı yapmaya gittiler.o arada ben de çocuları bıakmak için hemen uçak bileti aldım eşyaları hazırladım.bu esnada geldiler ortadaki valizi ayağıyla tekmeleyip düşürme banyonun kapısını çarpma söylenme gibi bir afra tafra içinde kayınvalide.onları evde bırakıp evden çıkmak için toparlandım küçüğü kucağımda kanguruya koydun sırtımda sırt çantası vardı tam dış kapıdan çıkarken kapıyı arkamdan bir çarptı terbiyesiz kadın ben çocukla sarsıldım.tabi apartmanda ağzıma geleni bağır çağır saydım bunlara.Tüm bu olanlardan sonra bu kadını asla görmek ve çocuklarımı görmesini istemiyorum.
Eşimin ohal kalkacak da istanbula geri gelecek umudu yüzünden ben vana tayin isteyemiyorum.Ev kredisi ödüyorum bakıcı parası veremem dedi zamanında sırf bu yüzden katlandım kayıvalideye sesimi çıkarmadım. Kaldı ki şartları zorlasak küçüğün bakıcı parası büyüğün kreş parası benim maaşımı geçiyor.Şuan yavrumarımdan ayrıyım onlar annemle bense istanbulda tek başımayım
ben ne halt ediyorum burada diye içim içimi yiyor.Elim kolum bağlı hiçbirşey yapamıyorum Allah ım dermansız dert vermesin bugünlerimiz de geçecek inşallah.Sadece sabır gerek.
Eşim poliş ben istanbulda özel sektörde çalışıorum.Darbe sonrası eşimi mecburi şark görevi Vana tayinini çıkardılar biz tabi bekliyorduk ama enazından bir yıl daha istanbuldayız diye kendimizi avutuyorduk.Aniden olunca hazırlıksız yakalandık.Eşim ohal kalkınca mesleiğini bırakmayı başka kuruma geçmeyi düşünüyor.Ohal de uzadıkça uzuyor tabi haliyle istanbulda iki çocukla yaşam savaşı veren ben oluyorum.Eşim gittikten sonra başka memlekette yaşayan kayınvalidem ve kayınpederim geldi gündüz çocuklarla ilgilendiler.Kayınpederim ameliyat olduğu için nisan ayında kontrole gitmesi gerekiyordu yaklaşık bir ay kadar olmayacaklardı.
Benim annem de başka şehirde yaşıyor bu zamana kadar hep geldi baktı çocuklarıma ama en son artık isyan etti istanbulu sevmiyor dışarı çıkıp gezmiyor evde hapis hayatı yaşıyor buraya geldiği zaman.Artık bir dahakine gelmem çocukları sen getirirsin burada bakarım dedi.Annemin evi bahçeli tavuğun köpeğin olduğu çocuklar için ortamı çok güzel getir babanla burada bakarım dedi geri adım atmadı.bir ay çocuklara bakacak bakıcı aradık ama bulamadık.Eşim de çocukların gitmesine sürekli karşıydı her seferinde tartışıyorduk bu sebepten dolayı.Hem bir çözüm üretemiyor hem de mevcut duruma da razı gelmiyordu.Ağızbirliği yapmışlar gibi Keyınvalidem de sürekli her sohbetin arasında annen gelsin baksın annen neden gelmiyor diye sürekli imalarda bulundu.Enson patladım ben de .Bu sefer annen gelmiyorsa biz neden buradayız demeye getirdi mevzuyu.tartıştığımız akşam kayınvalide kayınpeder yemeğe bizimle oturmadı biz yedikten sonra geldiler oturdular.ertesi sabah ben de çocukları doyurdum oturdum kendi kahvaltımı yaptım.bunun üzerine söylene söylene evden dışarı kahvaltı yapmaya gittiler.o arada ben de çocuları bıakmak için hemen uçak bileti aldım eşyaları hazırladım.bu esnada geldiler ortadaki valizi ayağıyla tekmeleyip düşürme banyonun kapısını çarpma söylenme gibi bir afra tafra içinde kayınvalide.onları evde bırakıp evden çıkmak için toparlandım küçüğü kucağımda kanguruya koydun sırtımda sırt çantası vardı tam dış kapıdan çıkarken kapıyı arkamdan bir çarptı terbiyesiz kadın ben çocukla sarsıldım.tabi apartmanda ağzıma geleni bağır çağır saydım bunlara.Tüm bu olanlardan sonra bu kadını asla görmek ve çocuklarımı görmesini istemiyorum.
Eşimin ohal kalkacak da istanbula geri gelecek umudu yüzünden ben vana tayin isteyemiyorum.Ev kredisi ödüyorum bakıcı parası veremem dedi zamanında sırf bu yüzden katlandım kayıvalideye sesimi çıkarmadım. Kaldı ki şartları zorlasak küçüğün bakıcı parası büyüğün kreş parası benim maaşımı geçiyor.Şuan yavrumarımdan ayrıyım onlar annemle bense istanbulda tek başımayım
ben ne halt ediyorum burada diye içim içimi yiyor.Elim kolum bağlı hiçbirşey yapamıyorum Allah ım dermansız dert vermesin bugünlerimiz de geçecek inşallah.Sadece sabır gerek.
Terbiyesiz kadın. Yüzlerine bakma, sana fırsat. Çocukları kreşe ver seneye. Bezli bebekleri dahi alıyorlar. Tırnağın varsa kafanı kaşırsın. Kimseye güvenmeyeceksin bu hayatta.
