• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

birikime dair hiç bişey olmayınca yazacak bişey bulamıyorum canım... arada girip bakıp çıkıyorum :KK43: eşim maaş alırsa çeyreğimi alıp gelirim inşallah... 13 gün oldu hala yok.. borçla geçiriyoruz şu anda...

Bu günler de geçecek canım. Her karanlığın bir aydınlığı muhakkak vardır.
 
Evet canım takip etmeye çalışıyorum sizleri; ama pek yazamıyorum. Hem birikimin duraklaması hem de yazacak fırsat oluşmaması bunlara sebep.

Fiziksel olarak tolere edebiliyorum; fakat psikolojik olarak çok Yoruldum. Çok aktif biriyken, şuan neredeyse tamamen pasif konumda olmam. Yani aşırı derecede kısıtlanıyor olmam beni işe başlamaya yöneltiyor.

Asaf bana çok düşkün ve bütün gün yapışık haldeyiz. Belki biraz daha dışa dönük bir hâl alır ben işe başlayınca da.

Ama dediğin gibi bir yandan da çok küçük oluşunu düşünüyorum. 15 aylık olacak 10 gün sonra.

Bakıcı mı kreş mi? Uyum sağlar mı, ağlar mı, üzülür mü?

Ve asaf ın bana bağlı olmasından daha fazla ben ona bağlıyım :(

Hatta şu söylediğime şaşırabilirsiniz, ben asaf la uyuyorum. Eşim normal bizim yatakta uyuyor :) biz de asaf la farklı bir odada beraber. Asaf gece elini attığında beni bulamayınca uyanıyor. Eli bana temas edince uyumaya devan ediyor :)

Çok uzattım konuyu ama, özetle bu ara biraz bunaldım.



Benim 3 yıl gibi bir şansım yok maalesef. Yasal hakkım ücretsiz 2 yıl izin ve ben bunun tamamını kullanıyorum
Ama 3 yıl olsaydı da yine 3 yıl kullanmazdım :)

Çünkü ben sadece anne değilim ki. Eşim, arkadaşlarım, işim ve kendim için ayırmam gereken bir zaman var. Fakat şuan iş Zaten yok, diğer faktörlere de minimal derecede zaman ayırabiliyorum.

Oğlum daha fazlasına izin vermiyor maalesef.

Dün eşimle sohbet ediyorduk, oğlum sohbete bile izin vermiyor. Üstüme çıkıyor, parmağını ağzıma, gözüme sokuyor. Beni bırakıp bu sefer babasına aynı şeyler.

Aslında onunla da zaten 2 saat vakit geçirdik. Bu da bir yarım saat eşim ve benim zamanımdı. Ama olmuyor.

Plan program işlemiyor.

Ya daha henüz küçük ya da yapısı böyle bilmiyorum.

Ama gözlemlerim şunu gösteriyor ki, benim çocuğum inanılmaz zor bir çocuk.


Ay arkadaşlar bir dokun bin ah işit oldu benim ki :)

Hepinize günaydın.

Bugün bir arkadaşımıza hoşgeldin ziyaretine gideceğiz. Yeni taşındı. Ona hediye alacağım. Ne alsam bilemedim. Porselen fincan oluyor tek kişilik çaydanlığıyla, birleşik bir şekilde. Öyle birşey alabilirim.

Ya da gözüme ne denk gelirse :)
Canım benim ilk oğlum çok zordu. Çok aşırı hareketli ve çok inattı. Sürekli biyerlere tırmanır yaramazlık yapardı. Ne babasıyla ne arkadaşlarımla iki kelime konuşamazdım. Çok bunaldığım anlar oldu.
Ama sonra kızımda otizmle tanıştık. Meğer oğlumun o halleri öyle büyük bir nimetmiş ki... Sağlıklı olsun gerisi hiç önemli değil...
 
gulenyuzumsunsen gulenyuzumsunsen benim bu ay birikimden çok harcama ayı olarak geçiyor.
kışa hazırlık modundayım
eksikleri tamamlamakla geçiyor vakit, biraz stok yapıyorum.
çay, seker, yağ, şampuan, deterjan eksiklerini aldım geçen aya göre daha çok harcama yapıyorum
eşimle kıyafet eksiklerimizin bir kısmını aldık, daha alınacaklar var
indirimleri takip ediyorum
kumbaraya kendim pek bişey atamıyorum ama hergün eşimden aldıklarımı atıyorum
neredeyse tüm harcamalarımı bankamatik kartıyla yaptığım için pek nakit taşımıyorum
ay sonunda hesabımda kalan olursa onu da birikime atacağım
 
Evet canım takip etmeye çalışıyorum sizleri; ama pek yazamıyorum. Hem birikimin duraklaması hem de yazacak fırsat oluşmaması bunlara sebep.

Fiziksel olarak tolere edebiliyorum; fakat psikolojik olarak çok Yoruldum. Çok aktif biriyken, şuan neredeyse tamamen pasif konumda olmam. Yani aşırı derecede kısıtlanıyor olmam beni işe başlamaya yöneltiyor.

Asaf bana çok düşkün ve bütün gün yapışık haldeyiz. Belki biraz daha dışa dönük bir hâl alır ben işe başlayınca da.

Ama dediğin gibi bir yandan da çok küçük oluşunu düşünüyorum. 15 aylık olacak 10 gün sonra.

Bakıcı mı kreş mi? Uyum sağlar mı, ağlar mı, üzülür mü?

Ve asaf ın bana bağlı olmasından daha fazla ben ona bağlıyım :KK43:

Hatta şu söylediğime şaşırabilirsiniz, ben asaf la uyuyorum. Eşim normal bizim yatakta uyuyor :) biz de asaf la farklı bir odada beraber. Asaf gece elini attığında beni bulamayınca uyanıyor. Eli bana temas edince uyumaya devan ediyor :)

Çok uzattım konuyu ama, özetle bu ara biraz bunaldım.



Benim 3 yıl gibi bir şansım yok maalesef. Yasal hakkım ücretsiz 2 yıl izin ve ben bunun tamamını kullanıyorum
Ama 3 yıl olsaydı da yine 3 yıl kullanmazdım :)

Çünkü ben sadece anne değilim ki. Eşim, arkadaşlarım, işim ve kendim için ayırmam gereken bir zaman var. Fakat şuan iş Zaten yok, diğer faktörlere de minimal derecede zaman ayırabiliyorum.

Oğlum daha fazlasına izin vermiyor maalesef.

Dün eşimle sohbet ediyorduk, oğlum sohbete bile izin vermiyor. Üstüme çıkıyor, parmağını ağzıma, gözüme sokuyor. Beni bırakıp bu sefer babasına aynı şeyler.

Aslında onunla da zaten 2 saat vakit geçirdik. Bu da bir yarım saat eşim ve benim zamanımdı. Ama olmuyor.

Plan program işlemiyor.

Ya daha henüz küçük ya da yapısı böyle bilmiyorum.

Ama gözlemlerim şunu gösteriyor ki, benim çocuğum inanılmaz zor bir çocuk.


Ay arkadaşlar bir dokun bin ah işit oldu benim ki :)

Hepinize günaydın.

Bugün bir arkadaşımıza hoşgeldin ziyaretine gideceğiz. Yeni taşındı. Ona hediye alacağım. Ne alsam bilemedim. Porselen fincan oluyor tek kişilik çaydanlığıyla, birleşik bir şekilde. Öyle birşey alabilirim.

Ya da gözüme ne denk gelirse :)
Ah bu çocuklar
Valla yaptıklarıma anneliğime kendime güvendiğim halde bazen bi hareketle kendimi yetersiz hissetmeme sebep oluyorlar ama ben o akıma kapılmıyorum
Canları sağolsun acılarını göstermesin Allah
En güzel sözünüzde
BEN SADECE ANNE DEĞİLİM..
Gerçekten çok doğru .
Bence kendini bunalmış hisseden annelerin de tek problemi bu.
Sadece kendini anne sanmak ve tabiri caizse saçları süpürge etmenin hiç sonu yok .
 
gulenyuzumsunsen gulenyuzumsunsen benim bu ay birikimden çok harcama ayı olarak geçiyor.
kışa hazırlık modundayım
eksikleri tamamlamakla geçiyor vakit, biraz stok yapıyorum.
çay, seker, yağ, şampuan, deterjan eksiklerini aldım geçen aya göre daha çok harcama yapıyorum
eşimle kıyafet eksiklerimizin bir kısmını aldık, daha alınacaklar var
indirimleri takip ediyorum
kumbaraya kendim pek bişey atamıyorum ama hergün eşimden aldıklarımı atıyorum
neredeyse tüm harcamalarımı bankamatik kartıyla yaptığım için pek nakit taşımıyorum
ay sonunda hesabımda kalan olursa onu da birikime atacağım
Bereketli olsun canım bende senin gibi deterjan bakliyat şeker çay depoladım eve kış hazırlığı.
Allah ağız tadıyla yedirsin
 
Evet canım takip etmeye çalışıyorum sizleri; ama pek yazamıyorum. Hem birikimin duraklaması hem de yazacak fırsat oluşmaması bunlara sebep.

Fiziksel olarak tolere edebiliyorum; fakat psikolojik olarak çok Yoruldum. Çok aktif biriyken, şuan neredeyse tamamen pasif konumda olmam. Yani aşırı derecede kısıtlanıyor olmam beni işe başlamaya yöneltiyor.

Asaf bana çok düşkün ve bütün gün yapışık haldeyiz. Belki biraz daha dışa dönük bir hâl alır ben işe başlayınca da.

Ama dediğin gibi bir yandan da çok küçük oluşunu düşünüyorum. 15 aylık olacak 10 gün sonra.

Bakıcı mı kreş mi? Uyum sağlar mı, ağlar mı, üzülür mü?

Ve asaf ın bana bağlı olmasından daha fazla ben ona bağlıyım :KK43:

Hatta şu söylediğime şaşırabilirsiniz, ben asaf la uyuyorum. Eşim normal bizim yatakta uyuyor :) biz de asaf la farklı bir odada beraber. Asaf gece elini attığında beni bulamayınca uyanıyor. Eli bana temas edince uyumaya devan ediyor :)

Çok uzattım konuyu ama, özetle bu ara biraz bunaldım.



Benim 3 yıl gibi bir şansım yok maalesef. Yasal hakkım ücretsiz 2 yıl izin ve ben bunun tamamını kullanıyorum
Ama 3 yıl olsaydı da yine 3 yıl kullanmazdım :)

Çünkü ben sadece anne değilim ki. Eşim, arkadaşlarım, işim ve kendim için ayırmam gereken bir zaman var. Fakat şuan iş Zaten yok, diğer faktörlere de minimal derecede zaman ayırabiliyorum.

Oğlum daha fazlasına izin vermiyor maalesef.

Dün eşimle sohbet ediyorduk, oğlum sohbete bile izin vermiyor. Üstüme çıkıyor, parmağını ağzıma, gözüme sokuyor. Beni bırakıp bu sefer babasına aynı şeyler.

Aslında onunla da zaten 2 saat vakit geçirdik. Bu da bir yarım saat eşim ve benim zamanımdı. Ama olmuyor.

Plan program işlemiyor.

Ya daha henüz küçük ya da yapısı böyle bilmiyorum.

Ama gözlemlerim şunu gösteriyor ki, benim çocuğum inanılmaz zor bir çocuk.


Ay arkadaşlar bir dokun bin ah işit oldu benim ki :)

Hepinize günaydın.

Bugün bir arkadaşımıza hoşgeldin ziyaretine gideceğiz. Yeni taşındı. Ona hediye alacağım. Ne alsam bilemedim. Porselen fincan oluyor tek kişilik çaydanlığıyla, birleşik bir şekilde. Öyle birşey alabilirim.

Ya da gözüme ne denk gelirse :)
canım yazdıklarını birebir yaşıyorum arası da çok yokmuş bizimkilerin benimki de 17 aylık oldu 4 gün önce. ben de kızıma çok bağımlıyım o bana o kadar değildi ama bugünlerde olmaya başladı işe gelemiyorum bir türlü anne diye ağlıyor yanına oturtuyor bırakmıyor beni farkına varmaya başladı gittiğimin :( bu arada biz de kızımla uyuyoruz kızıma yüksek bir yatak ayarladık yatağımızın yanına koyduk kımıldadığı zaman hemen yanına inersem emmek bile istemiyor uykuya dalıyor ama yanında olmadığımı farkederse emzik gibi kullanıyor yarım saat filan emiyor yani :işsiz:
gün içerisinde de evde ikimiz isek kendi halinde takılmaları oluyor ama evde 1 den fazla yetişkin varsa illaki birini yanında istiyor sürekli tepemizde.bildiğin tepemizde yani :D parkta bile millet merdivenden çıkar kaydıraktan kayar bizimki kaydıraktan çıkıp merdivenden iniyor :KK48:
onlar da sıkılıyor evde ben her akşam mutlaka parka götürüyorm ama kv veya annemin götürebileceğine güvensem oyun okuluna 1-2 saatliğine gönderirdim onlarla. kızıma da iyi gelirdi muhakkak.
istersen birkaç gün eşin izin alsın evde üçünüz olun inan şu psikolojin biraz daha toparlanır zamanı var büyüyecekler ve daha uslu olacaklar maddi açıdan sıkışmıyorsanız biraz konuşmaya başlayıncaya kadar sabret hele kışın çok hasta oluyorlarmış ya yaz ortasında filan düşünürsün belki.
 
Canım benim ilk oğlum çok zordu. Çok aşırı hareketli ve çok inattı. Sürekli biyerlere tırmanır yaramazlık yapardı. Ne babasıyla ne arkadaşlarımla iki kelime konuşamazdım. Çok bunaldığım anlar oldu.
Ama sonra kızımda otizmle tanıştık. Meğer oğlumun o halleri öyle büyük bir nimetmiş ki... Sağlıklı olsun gerisi hiç önemli değil...
ben de öyle düşünüyorum canım Allah acı tecrübeler yaşatmadan bize ders çıkarmayı öğretsin inşallah. geçen bi tanıdığımın eşi aniden vefat etti kadın çalışmıyor olsaydı oğlunu özel okuldan almak zorunda kalacaktı.ev almış zamanında kendisi çalışmasaydı belki bir evi bile olmayacaktı. onu düşündüm çalışmalıyım dedim kızım için. sonra ölümü kendmde düşündüm çalışmasam kızımla doya doya vakit geçirsem dedim. bu ikilemde kalmak da zor ama işte yarının ne getireceği hiç belli değil hem yarın ölecekmiş gibi hem de hiç ölmeyecek gibi yaşamak lazım.
Allah yardımcın olsun gerçekten özel çocuğunuz var üzerine düşülerek büyük ölçüde aşılabilir rahatsızlığı. Allah mukafatını verir mutlaka.
 
teşekkürler canım, notumu aldım, daha öncesinde ne kullandınız, yoksa 2 yaşında mı kullanmaya başladınız? benim oğluşum 8 aylık, ana kucağına sığmayacak da bir süre sonra, yavaş yavaş almamız gerekiyor.

Bizimki kraft. 9 aylıkken geçtik krafta. Memnunuz şimdilik

Altın kızlar nasılsınıııız
Ne var ne Yok
Ne aldınız ne sattınız azıcık anlatın:KK51:
Özledim sizi :KK68:

Ben bir zayıflama sevdasına tutuldum sormayın
Ama kararlıyım yapscağim inşallah
Yılbaşına kadar 10 kilo hedefim var.

Bi yandan çocuklar bi yandan temizlik yapıyorum
Koşuşturmaca devam ediyor .
Zulaya +50 eklendi bugün
:KK28:
Bende böyle durumlar

Para olmayınca alım da olmuyor, satmamaya gayret ediyoruz elimizdekileri.

birikime dair hiç bişey olmayınca yazacak bişey bulamıyorum canım... arada girip bakıp çıkıyorum :KK43: eşim maaş alırsa çeyreğimi alıp gelirim inşallah... 13 gün oldu hala yok.. borçla geçiriyoruz şu anda...

Allah kolaylık versin. Bir çırpıda atlatın inşallah bugünleri

Evet canım takip etmeye çalışıyorum sizleri; ama pek yazamıyorum. Hem birikimin duraklaması hem de yazacak fırsat oluşmaması bunlara sebep.

Fiziksel olarak tolere edebiliyorum; fakat psikolojik olarak çok Yoruldum. Çok aktif biriyken, şuan neredeyse tamamen pasif konumda olmam. Yani aşırı derecede kısıtlanıyor olmam beni işe başlamaya yöneltiyor.

Asaf bana çok düşkün ve bütün gün yapışık haldeyiz. Belki biraz daha dışa dönük bir hâl alır ben işe başlayınca da.

Ama dediğin gibi bir yandan da çok küçük oluşunu düşünüyorum. 15 aylık olacak 10 gün sonra.

Bakıcı mı kreş mi? Uyum sağlar mı, ağlar mı, üzülür mü?

Ve asaf ın bana bağlı olmasından daha fazla ben ona bağlıyım :KK43:

Hatta şu söylediğime şaşırabilirsiniz, ben asaf la uyuyorum. Eşim normal bizim yatakta uyuyor :) biz de asaf la farklı bir odada beraber. Asaf gece elini attığında beni bulamayınca uyanıyor. Eli bana temas edince uyumaya devan ediyor :)

Çok uzattım konuyu ama, özetle bu ara biraz bunaldım.



Benim 3 yıl gibi bir şansım yok maalesef. Yasal hakkım ücretsiz 2 yıl izin ve ben bunun tamamını kullanıyorum
Ama 3 yıl olsaydı da yine 3 yıl kullanmazdım :)

Çünkü ben sadece anne değilim ki. Eşim, arkadaşlarım, işim ve kendim için ayırmam gereken bir zaman var. Fakat şuan iş Zaten yok, diğer faktörlere de minimal derecede zaman ayırabiliyorum.

Oğlum daha fazlasına izin vermiyor maalesef.

Dün eşimle sohbet ediyorduk, oğlum sohbete bile izin vermiyor. Üstüme çıkıyor, parmağını ağzıma, gözüme sokuyor. Beni bırakıp bu sefer babasına aynı şeyler.

Aslında onunla da zaten 2 saat vakit geçirdik. Bu da bir yarım saat eşim ve benim zamanımdı. Ama olmuyor.

Plan program işlemiyor.

Ya daha henüz küçük ya da yapısı böyle bilmiyorum.

Ama gözlemlerim şunu gösteriyor ki, benim çocuğum inanılmaz zor bir çocuk.


Ay arkadaşlar bir dokun bin ah işit oldu benim ki :)

Hepinize günaydın.

Bugün bir arkadaşımıza hoşgeldin ziyaretine gideceğiz. Yeni taşındı. Ona hediye alacağım. Ne alsam bilemedim. Porselen fincan oluyor tek kişilik çaydanlığıyla, birleşik bir şekilde. Öyle birşey alabilirim.

Ya da gözüme ne denk gelirse :)


Ben de annenin işe başlamasından yanayım hep. Evde durunca anne bebek birbirinw bağımlı hale geliyor. Bu bebek için de iyi değil ki, sonra anneden başka kimseyle vakit geçiremiyor oluyor.
Ayrıca işe başlamak hem maddi hem de sosyal psikolojik olarak seni çok rahatlatır. Kızım 16 aylık. 6-7 aydır çalışıyorum, inan hiç zorlanmadık. Akşam eve gidince çok güzel vakit geçiriyoruz.

Benim avanajım bebeğime annemin bakması. Belki bakıcı olayına girmek zorunda kalsaydım işe başlamayı ertelerdim bilemiyorum
 
Günaydın Hanımlar,
Dün kızımla beraber avm'ye gittik. Arkadaşı için doğum günü hediyesi olarak Panço'dan etek-bluz takım aldım. Tabiki arkadaşına hediye alınca kızıma da beğendiği pullu, tüllü, süslü garip bir elbise aldık. Bir de o elbiseye uygun taç ve çorap aldık:işsiz: Toplam 350 lira ödedim.
Acıktım dedi, oturduk bir yerde beraber yemek yedik. 64 lira oraya ödedim.
Sonrasında oyun alanına geçtik. Oyun alanının kartına 40 lira yükledim. Tamamını bitirip eve geldik. Bir doğumgününün bana maliyeti 450 lira oldu yahu:skandal:
 
Canım biz 0-2 yaş arası chicco'nun yenidoğan oto koltuğunu kullanmıştık. Tam 2 yaşa kadar kullanamadı ama. 20 ay civarı römere geçirdik.
http://www.hepsiburada.com/chicco-k...MI1cyt36Xt1gIVQRwbCh0QKAQqEAQYAiABEgKNPvD_BwE canım çok sordum ama bunu mu kastediyosun? bizde bu var ama bunu o zamana kadar kullanabileceğimizi düşünmüyorum, keşke kullanabilsek. hem durmuyor çıkmaya çalışıyor:KK48: kalkıyor, hem de bir süre sonra sığmayacak.
 
Evet canım takip etmeye çalışıyorum sizleri; ama pek yazamıyorum. Hem birikimin duraklaması hem de yazacak fırsat oluşmaması bunlara sebep.

Fiziksel olarak tolere edebiliyorum; fakat psikolojik olarak çok Yoruldum. Çok aktif biriyken, şuan neredeyse tamamen pasif konumda olmam. Yani aşırı derecede kısıtlanıyor olmam beni işe başlamaya yöneltiyor.

Asaf bana çok düşkün ve bütün gün yapışık haldeyiz. Belki biraz daha dışa dönük bir hâl alır ben işe başlayınca da.

Ama dediğin gibi bir yandan da çok küçük oluşunu düşünüyorum. 15 aylık olacak 10 gün sonra.

Bakıcı mı kreş mi? Uyum sağlar mı, ağlar mı, üzülür mü?

Ve asaf ın bana bağlı olmasından daha fazla ben ona bağlıyım :KK43:

Hatta şu söylediğime şaşırabilirsiniz, ben asaf la uyuyorum. Eşim normal bizim yatakta uyuyor :) biz de asaf la farklı bir odada beraber. Asaf gece elini attığında beni bulamayınca uyanıyor. Eli bana temas edince uyumaya devan ediyor :)

Çok uzattım konuyu ama, özetle bu ara biraz bunaldım.



Benim 3 yıl gibi bir şansım yok maalesef. Yasal hakkım ücretsiz 2 yıl izin ve ben bunun tamamını kullanıyorum
Ama 3 yıl olsaydı da yine 3 yıl kullanmazdım :)

Çünkü ben sadece anne değilim ki. Eşim, arkadaşlarım, işim ve kendim için ayırmam gereken bir zaman var. Fakat şuan iş Zaten yok, diğer faktörlere de minimal derecede zaman ayırabiliyorum.

Oğlum daha fazlasına izin vermiyor maalesef.

Dün eşimle sohbet ediyorduk, oğlum sohbete bile izin vermiyor. Üstüme çıkıyor, parmağını ağzıma, gözüme sokuyor. Beni bırakıp bu sefer babasına aynı şeyler.

Aslında onunla da zaten 2 saat vakit geçirdik. Bu da bir yarım saat eşim ve benim zamanımdı. Ama olmuyor.

Plan program işlemiyor.

Ya daha henüz küçük ya da yapısı böyle bilmiyorum.

Ama gözlemlerim şunu gösteriyor ki, benim çocuğum inanılmaz zor bir çocuk.


Ay arkadaşlar bir dokun bin ah işit oldu benim ki :)

Hepinize günaydın.

Bugün bir arkadaşımıza hoşgeldin ziyaretine gideceğiz. Yeni taşındı. Ona hediye alacağım. Ne alsam bilemedim. Porselen fincan oluyor tek kişilik çaydanlığıyla, birleşik bir şekilde. Öyle birşey alabilirim.

Ya da gözüme ne denk gelirse :)
msf2407 msf2407 canım sana yazmak istedim, ben oğluşum 7 aylıkken çalışmaya başladım bakıcıya bırakıp, şartlar elverseydi 2 yıl ücretsiz izin kullanmayı isterdim. işe başlamadan önce çok üzüldüm oğlumu bırakıp gideceğim için ama işe başlamak da psikolojik olarak bana iyi geldi, inan işte dinlenebiliyorum, daha çok enerjim oluyor bişeyler yapmaya ve oğlumla daha kaliteli zaman geçirebiliyorum. Allah'a şükürler olsun bakıcımız iyi ve benim böyle hissetmemin en büyük sebebi de o. kreş olayında da 2 yaşı düşünüyorduk mecburen ama bakıcımızla devam ettiğimiz sürece 3 yaşı düşünür oldum. kendini daha iyi ifade edebileceği bir dönem olarak görüyorum. hakkınızda hayırlısı olsun inşallah
 
http://www.hepsiburada.com/chicco-k...MI1cyt36Xt1gIVQRwbCh0QKAQqEAQYAiABEgKNPvD_BwE canım çok sordum ama bunu mu kastediyosun? bizde bu var ama bunu o zamana kadar kullanabileceğimizi düşünmüyorum, keşke kullanabilsek. hem durmuyor çıkmaya çalışıyor:KK48: kalkıyor, hem de bir süre sonra sığmayacak.
Evet canım buydu. Bizimki de çıkmaya başlamıştı. Römeri kesinlikle tavsiye ederim. Hiçbir şekilde açamıyorlar. Kızım 4,5 yaşına geldi nerdeyse, geçen hafta açmayı başardı nihayet.
Daha büyük koltukların yatırılabilir özellikte olmasına dikkat et alırken. Bazılarını hareket ettiremiyorsun bu seferde uyuyakaldıklarında başları düşüyor. Benim de yavaştan bakmam gerek daha büyük koltuklara.
 
msf2407 msf2407 canım sana yazmak istedim, ben oğluşum 7 aylıkken çalışmaya başladım bakıcıya bırakıp, şartlar elverseydi 2 yıl ücretsiz izin kullanmayı isterdim. işe başlamadan önce çok üzüldüm oğlumu bırakıp gideceğim için ama işe başlamak da psikolojik olarak bana iyi geldi, inan işte dinlenebiliyorum, daha çok enerjim oluyor bişeyler yapmaya ve oğlumla daha kaliteli zaman geçirebiliyorum. Allah'a şükürler olsun bakıcımız iyi ve benim böyle hissetmemin en büyük sebebi de o. kreş olayında da 2 yaşı düşünüyorduk mecburen ama bakıcımızla devam ettiğimiz sürece 3 yaşı düşünür oldum. kendini daha iyi ifade edebileceği bir dönem olarak görüyorum. hakkınızda hayırlısı olsun inşallah
Ben de kreş yerine, 3 yaşına kadar evde kendi düzeninde, iyi bir bakıcı ile büyümesi taraftarıyım. Güvenli bağlanma sürecinde öğretmeni ile yeterli bağı kuramayabilir, çünkü öğretmenin ilgilenmesi gereken en az 10 çocuk daha oluyor. Ayrıca 0-3 yaş döneminde bağışıklıkları da düşük olduğu için kreş ortamında daha fazla hastalanıyorlar.
Ben kızımı 3 yaşını tam dolduruduğunda yarım gün kreşe başlattım. Yarım gün de evde alıştığı düzende devam etti. 4 yaşı doldurunca da tam gün başladı.
 
Evet canım buydu. Bizimki de çıkmaya başlamıştı. Römeri kesinlikle tavsiye ederim. Hiçbir şekilde açamıyorlar. Kızım 4,5 yaşına geldi nerdeyse, geçen hafta açmayı başardı nihayet.
Daha büyük koltukların yatırılabilir özellikte olmasına dikkat et alırken. Bazılarını hareket ettiremiyorsun bu seferde uyuyakaldıklarında başları düşüyor. Benim de yavaştan bakmam gerek daha büyük koltuklara.
römer düşündüklerim arasında idi, keşke biraz daha uygun olsa. gerçi uzun süreli kullanabiliyorlar ve güvenlik çok önemli bi nokta. yatırılabilir olmasına mutlaka dikkat edeceğim canım. hastalık olayını da tecrübe etmiş her anne söylüyor. yarım gün olayı da çok mantıklı, hem kreşe alışıp hem de çok sıkılmamış olurlar.
Ben de kreş yerine, 3 yaşına kadar evde kendi düzeninde, iyi bir bakıcı ile büyümesi taraftarıyım. Güvenli bağlanma sürecinde öğretmeni ile yeterli bağı kuramayabilir, çünkü öğretmenin ilgilenmesi gereken en az 10 çocuk daha oluyor. Ayrıca 0-3 yaş döneminde bağışıklıkları da düşük olduğu için kreş ortamında daha fazla hastalanıyorlar.
Ben kızımı 3 yaşını tam dolduruduğunda yarım gün kreşe başlattım. Yarım gün de evde alıştığı düzende devam etti. 4 yaşı doldurunca da tam gün başladı.
 
Bereketli olsun canım bende senin gibi deterjan bakliyat şeker çay depoladım eve kış hazırlığı.
Allah ağız tadıyla yedirsin
Amin canım hepimizinki inşallah
Öğlen yemek arasında Tedi'ye gittim yaz için 2 tane tshirte 13 TL ödedim, bunlar yazın kullanacağım ve ihtiyacım olan parçalar. istek değil :)
yarın anneme geçeceğim. happy center indirim broşürünü gördüm. bal ve rinso indirimde onları da oradan alırım. bana yakın happy market yok.
bu ay alınacak her şeyi alıp listem doğrultusunda önümüzdeki ay kahvaltılık ve günlük şeyler dışında market alışverişi yapmamayı düşünüyorum.
 
römer düşündüklerim arasında idi, keşke biraz daha uygun olsa. gerçi uzun süreli kullanabiliyorlar ve güvenlik çok önemli bi nokta. yatırılabilir olmasına mutlaka dikkat edeceğim canım. hastalık olayını da tecrübe etmiş her anne söylüyor. yarım gün olayı da çok mantıklı, hem kreşe alışıp hem de çok sıkılmamış olurlar.
3 yaşında çocuklar kreşte öğlen yemeğinden sonra 13:00-15:00 arası uyuyorlar. Sonra 15:30 civarı ikindi kahvaltısına oturuyorlar. Asıl aktiviteler sabahtan oluyor. Kızımı öğlen 13:00 de, öğle yemeğinden sonra servisle eve gönderiyorlardı. Okul yerine kendi yatağında uyuyordu.
Bi de çocuklar uyku odalarında toplu halde uyudukları ve terleyip, ter üstlerinde soğuduğu için de çok hastalandıklarını düşünüyorum. Sonuçta oda havasız kalıyor.
3 yaşta sınıfındaki diğer çocuklara göre çok daha az hasta oldu kızım ve bu durumun öğlen okulda uyumamasından kaynaklandığını düşünüyorum.
 
Günaydın Hanımlar,
Dün kızımla beraber avm'ye gittik. Arkadaşı için doğum günü hediyesi olarak Panço'dan etek-bluz takım aldım. Tabiki arkadaşına hediye alınca kızıma da beğendiği pullu, tüllü, süslü garip bir elbise aldık. Bir de o elbiseye uygun taç ve çorap aldık:işsiz: Toplam 350 lira ödedim.
Acıktım dedi, oturduk bir yerde beraber yemek yedik. 64 lira oraya ödedim.
Sonrasında oyun alanına geçtik. Oyun alanının kartına 40 lira yükledim. Tamamını bitirip eve geldik. Bir doğumgününün bana maliyeti 450 lira oldu yahu:skandal:
baya maliyetli olmuş senin süslü kızın biraz masraf çıkartmış sana :D
benimki de şimdiden takıştırıyor ne bulursa orasına burasına çok tatlılar ya :KK200::anne:
 
baya maliyetli olmuş senin süslü kızın biraz masraf çıkartmış sana :KK70:
benimki de şimdiden takıştırıyor ne bulursa orasına burasına çok tatlılar ya :KK200::anne:
Şimdi bi de okula giderken kıyafetlerini kendi seçiyor, kesinlikle karıştırmıyor. Bazen üstüne "Bu çocuğu ben giydirmedim." şeklinde bir yazı asasım geliyor:olamaz: Geçen gün bana dedi ki çorabımla tokamın deseni uymuyor, bana yeni toka al:KK57:
 
Back
X