Evet canım takip etmeye çalışıyorum sizleri; ama pek yazamıyorum. Hem birikimin duraklaması hem de yazacak fırsat oluşmaması bunlara sebep.
Fiziksel olarak tolere edebiliyorum; fakat psikolojik olarak çok Yoruldum. Çok aktif biriyken, şuan neredeyse tamamen pasif konumda olmam. Yani aşırı derecede kısıtlanıyor olmam beni işe başlamaya yöneltiyor.
Asaf bana çok düşkün ve bütün gün yapışık haldeyiz. Belki biraz daha dışa dönük bir hâl alır ben işe başlayınca da.
Ama dediğin gibi bir yandan da çok küçük oluşunu düşünüyorum. 15 aylık olacak 10 gün sonra.
Bakıcı mı kreş mi? Uyum sağlar mı, ağlar mı, üzülür mü?
Ve asaf ın bana bağlı olmasından daha fazla ben ona bağlıyım
Hatta şu söylediğime şaşırabilirsiniz, ben asaf la uyuyorum. Eşim normal bizim yatakta uyuyor :) biz de asaf la farklı bir odada beraber. Asaf gece elini attığında beni bulamayınca uyanıyor. Eli bana temas edince uyumaya devan ediyor :)
Çok uzattım konuyu ama, özetle bu ara biraz bunaldım.
Benim 3 yıl gibi bir şansım yok maalesef. Yasal h
Çünkü ben
Oğlum daha fazlasına izin vermiyor maalesef.
Dün eşimle sohbet ediyorduk, oğlum sohbete bile izin vermiyor. Üstüme çıkıyor, parmağını ağzıma, gözüme sokuyor. Beni bırakıp bu sefer babasına aynı şeyler.
Aslında onunla da zaten 2 saat vakit geçird
Plan program işlemiyor.
Ya daha henüz küçük ya da yapısı böyle bilmiyorum.
Ama gözlemlerim şunu gösteriyor ki, benim çocuğum inanılmaz zor bir çocuk.
Ay arkadaşlar bir dokun bin ah işit oldu benim ki :)
Hepinize günaydın.
Bugün bir arkadaşımıza hoşgeldin ziyaretine gideceğiz. Yeni taşındı. Ona hediye alacağım. Ne alsam bilemedim. Porselen fincan oluyor tek kişilik çaydanlığıyla, birleşik bir şekilde. Öyle birşey alabilirim.
Ya da gözüme ne denk gelirse :)