- 15 Aralık 2015
- 1.823
- 4.607
- 133
- Konu Sahibi Esrin mine
- #1
Eşimin belki elli tane iyi huyu varsa hepsini gözümde silen bir kötü huyu var ki, %90 kavga sebebimiz. Söylenmek! Üstelik hem yapıp hem söylenmek. Titiz biri değil eşim ama özellikle son bir senedir dağınıklığa, tezgahta bulaşığa takmış durumda. Son örneği vereyim. Hamilelikle ilgili rahatsızlığımın biraz hafiflemesiyle dip köşe temizlik yapayım dedim. Eşim de evdeydi, ben temizlik yaparken kendisi kitap okumayı tercih etti. Sil süpür, topla katla derken tam 4 saat koşturdum.
Akşam çocuğu yatırayım dedim, sonra eşim geldi beni kaldırdı, oturma odasında çocuğun oyuncakları vardı. Sanki evi b.k götürüyomuş gibi söylene söylene topladı. Çocuk uykum var deyince mutfağı öylece bırakmıştım. Girdi mutfağa bir yandan topluyor bir yandan söylenmeye devam ediyor, akşama kadar ne yapıyormuşum, tüm gün oturuyormuşum, bütün işlere o koşturuyormuş, o yapmasaymış ev pis kalacakmış bla bla. Ben de dedim, allahtan kork, ne kadar didindiğimi görmedin mi, iki bulaşık sudan geçirince, iki oyuncak arabayı kaldırınca herşeyi yapmış mı oluyorsun. Susturmak ne mümkün, konuşuyor konuşuyor.
Kendimi düzeltmiyor muşum, sen kendini hiç düzeltmeye çalışıyor musun dedim. Benim herşeyim düzgün allaha şükür diyor, ben dört dörtlüğüm, işime de yetişiyorum, evi de ben temizliyorum dedi. Böyle sürdü gitti ve sürmeye de devam edicek gibi. Çünkü adam kendinde hiçbir kabahat görmüyor, benim yaptığım hiçbir şeyi de görmüyor. Yarın öbür gün bebek doğduğunda mutfak dağınık da kalıcak, yemek de yetişmeyecek, ev de pislenecek. Şimdiden ne yapacağımı bu çeneyi nasıl çekeceğimi düşünüyorum.
Şeytan diyor ki gir sınavlara seneye, atan hiçbir şeye dokunma, herşeyi parayla yaptır anlasın bu işlerin o kadar ucuz olmadığını ama çocuğumu en azından kreş yaşına kadar kendim büyütmek istiyorum. Ne yapacağım, bu adamı nasıl susturacağım konusunda en ufak bir fikrim yok.
Sırf çenesini açmasın diye onun istediği düzeni tutturmaya çalışsam, 10 gün bal kaymak olsa, bir gün bir oyuncak, bir bulaşık mutlaka kalır, kendimi savunsam otomatiğe bağlamak konusunda uzmanlaştığı için kafayı sıyırma noktasına gelmem kaçınılmaz.
Bir çene bir insanı bu kadar çaresiz bırakmamalı allahım
Akşam çocuğu yatırayım dedim, sonra eşim geldi beni kaldırdı, oturma odasında çocuğun oyuncakları vardı. Sanki evi b.k götürüyomuş gibi söylene söylene topladı. Çocuk uykum var deyince mutfağı öylece bırakmıştım. Girdi mutfağa bir yandan topluyor bir yandan söylenmeye devam ediyor, akşama kadar ne yapıyormuşum, tüm gün oturuyormuşum, bütün işlere o koşturuyormuş, o yapmasaymış ev pis kalacakmış bla bla. Ben de dedim, allahtan kork, ne kadar didindiğimi görmedin mi, iki bulaşık sudan geçirince, iki oyuncak arabayı kaldırınca herşeyi yapmış mı oluyorsun. Susturmak ne mümkün, konuşuyor konuşuyor.
Kendimi düzeltmiyor muşum, sen kendini hiç düzeltmeye çalışıyor musun dedim. Benim herşeyim düzgün allaha şükür diyor, ben dört dörtlüğüm, işime de yetişiyorum, evi de ben temizliyorum dedi. Böyle sürdü gitti ve sürmeye de devam edicek gibi. Çünkü adam kendinde hiçbir kabahat görmüyor, benim yaptığım hiçbir şeyi de görmüyor. Yarın öbür gün bebek doğduğunda mutfak dağınık da kalıcak, yemek de yetişmeyecek, ev de pislenecek. Şimdiden ne yapacağımı bu çeneyi nasıl çekeceğimi düşünüyorum.
Şeytan diyor ki gir sınavlara seneye, atan hiçbir şeye dokunma, herşeyi parayla yaptır anlasın bu işlerin o kadar ucuz olmadığını ama çocuğumu en azından kreş yaşına kadar kendim büyütmek istiyorum. Ne yapacağım, bu adamı nasıl susturacağım konusunda en ufak bir fikrim yok.
Sırf çenesini açmasın diye onun istediği düzeni tutturmaya çalışsam, 10 gün bal kaymak olsa, bir gün bir oyuncak, bir bulaşık mutlaka kalır, kendimi savunsam otomatiğe bağlamak konusunda uzmanlaştığı için kafayı sıyırma noktasına gelmem kaçınılmaz.
Bir çene bir insanı bu kadar çaresiz bırakmamalı allahım
Son düzenleme: