Merhaba ben 24 yaşında bir kızım. 1 buçuk sene önce bir erkek arkadaşım oldu ve ilişkimiz yaklaşık 2 ay sürdü. Zor bir dönemdeydi ve bir yakınını kaybetmişti. Başlarda gayet güzelken son zamanlarda baya ilgisiz ve patavatsızdı bana karşı, kalbimi kırmaktan çekinmiyordu ve ben bu davranışlarını yaşadığı acıya bağlamıştım, onu sürekli idare ediyordum. Bir gün telefonda şu an bir ilişki yaşamam için yanlış bir zaman, ben yapamıyorum ilişki istemiyorum filan diyerek ayrıldı benden. O zamanlar ikna etmeye ve yanında olmaya çalışsam da istemedi ve ayrıldık sonuçta.
Aradan 3-4 ay geçti ve geri döndü. Psikolojik durumu daha iyi gibiydi ve ben kabul ettim tekrar başladık. Ama 1 ay sonra yine ilişki istemiyorum vs benzer şeyleri tekrar ederek ayrılmak istedi. Yüz yüzeydik bu kez ve ben baya üstüne gittim ve kızdım. Ayrılmamasına ikna etmeye çalıştım ve ettim. Ama bu konuşmadan birkaç gün sonra mesajla kusura bakma ben yapamıyorum söyledim sana olmuyor sana bir şey hissetmiyorum gibisinden bi yazı yazdı. Ben de o sinirle ağzıma geleni söyledim. Ve o şekilde tekrar ayrıldık.
Şu an son ayrılığımızın üstünden neredeyse 1 sene geçti. Ve geçen gün bir mesaj geldi nasılsın hayat nasıl gidiyor tarzında. İyidir dedim sen nasılsın o da iyiymiş ve bilin bakalım bana neden yazmak istemiş? Gerçekten de insan yaşattığını yaşıyormuş yaşamadan anlamamıştım senin kalbini ne kadar kırdığımı dedi. Özür diledi. Hayatında ilk kez aşık olmuş ve çok kötü bir şekilde terk edilmiş. Anlattı biraz ve ilişkileri gerçekten bizim ilişkimize ve beni terk etme hikayesine çok benziyordu. Her neyse aradı ve bunları anlattı bana, hayatının benden sonra nasıl gittiğini neler olduğunu falan. Ben de anlattım öyle konuştuk biraz...
Ben de bu burada kalacak sanmıştım açıkçası. Özür diledi konuştuk ve bitti sanmıştım. Ama ertesi gün geç bir saatte beni aradı. Bir iki saat görüşelim mi ben dışarıdayım olur mu dedi hayır olmaz hem saat çok geç dedim. Israr etti ama kabul etmedim.
Bugün sabah tekrar aradı ve sabaha kadar uyumadım ve sürekli dışarıda dolaştım sinirlerim çok bozuk görüşelim mi lütfen falan dedi kabul ettim görüştük. Bana terk edildiği ilişkisini anlattı sürekli. Ve hem kafa dağıtmak istediğini ve benim ona iyi geldiğimi söyledi hem de işte sana bunları anlatmak istedim bana hala kızgınsan içinin soğuması için dedi.
Hayır kızgın falan değilim o defter benim için kapandı yani hiçbir şey hissetmedim aslına bakarsan çok sıradan bir şey gibi geldi. Tanımadığım birinin benden yardım istemesi konuşmak istemesi gibi bir şeydi dedim. Böyle hissetmene sevindim dedi. Konuştuk biraz daha havadan sudan ve kalktık ayrıldık en sonunda.
Amacı ne bu çocuğun? Hem beni iki kere terk etmişsin, hem son seferinde ben sana ağzıma geleni saymışım...Yani tamam yaşayınca anladın vicdanın huzursuz oldu ve özür dilemek istedin, diledin, anlıyorum. Yine de hangi yüzle ve cesaretle tekrar iletişime geçtin? Hem bu ısrarla görüşmek istemek ve nedense devamı olacakmış hissi?