Anaokuluna gidince daha cok hircinlasan oglum

Nazlican333 .!.:

Bir anaokulunda rehber öğretmen olarak çalışıyorum.Sorunun kaynağını bilmeden sorunu çözemezsiniz.Bunun için mutlaka bir uzman desteği almanız şart.Zaten gideceğiniz kişi cocuk psikoloğu olacağı için çocuğunuz hicbir şekilde olumsuz etkilenmez.

Genişletmek için tıkla...

Vuslata dair .!.:

Nasıl gittiği değil nasıl geldiği önemli demişti bana bir pedagog kızımla ilgili
Oğlunuz mutlu dönüyor mu eve

Genişletmek için tıkla...

strawberry_cake .!.:

Peki okula yeni baslayan ogrencilerde ilk zamanlarda boyle davranis degisiklikleri olmasi sık karsilasilan bir durummu? Bu konuda bir tecrubeniz varmi aceba?

Genişletmek için tıkla...

strawberry_cake .!.:

Herkese merhaba bu aralar anaokuluyla ilgili cok konu acildi biliyorum ama benim sorunum daha cok okula basladigindan beri huy degistiren oglum. Oglumla ilgili daha oncede konu acmisligim var ve durum gitgide kotuye gidiyor kendimi cok caresiz hissediyorum. Oglum 4 yasina girmek uzere. Bilenler bilir inanilmaz zor bir cocuk. 1 hafta once anaokuluna yazdirdim gelisimi acisindan faydali olur diye ama okula basladigindan beri zor olan yapisi 10'a katlandi diyebilirim. Herseye sinirlenip kendini yerlere atiyor yeri yumrukluyor babasina ve bana surekli bagiriyor. Asla soylediklerimizi dinlemiyor hersey onun istedigi gibi olacak. Agzimizi acip guzellikle izah etmeye calismamiz bile sinir kriziyle sonuclaniyor. Daha oncede bu huylari vardi ama bu kadar ekstrem degildi donup kaliyorum karsisinda inanin ne yapacagimi bilmiyorum. O oyle yapinca 21 aylik kizimda korkuyor aglamaya basliyor sakinlestiremiyorum. Okul iyi bir okul cok arastirdim ogretmenleri bilincli. Ben sorunun daha cok oglumdan kaynakli oldugunu dusunuyorum. Ogretmeni hala alisamadigini beni cok ozledigini soyluyor aceba bana tepkili oldugu icin mi boyle davraniyor. Bu huyunun uzerinde kalici olmasindan korkuyorum. Oglumun zor olan yapisi yuzunden sagligim bozuldu. Okula giderse duzelir bende kendimi toparlarim diye umut ederken daha da zorlasti tum umidimi yitirmis durumdayim. Bu aksam yine apartmani inletti evi birbirine katti esim dayanamadi kapiyi vurdu cikti evden. Ben konusmaya calistim ama davranislarinda hala israrci. Cocugu okula basladiktan sonra huy degistiren anneler bu durum gecicimi varmi bunu yasayanlar? Birde oglum icin nasil profesyonel yardim alabilirim bu konuda bilgisi olanlar lutfen bana bir yol gosterin daha once psikiyatriste goturduk tek gorusmede anormal bir durum yok bir daha getirmenize gerek yok dedi ama ben ciddi anlamda zorlaniyorum. Duzenli olarak bir cocuk psikologuna mi gotursem ama ote yandan 4 yasindaki bir cocuk icin agir olmazmi bu diye vicdan azabi cekiyorum. Ogluma nasil yaklasmam gerektigi konusunda resmen afalladim. Bana bir yol gosterirseniz sevinirim.

Genişletmek için tıkla...

prometheus .!.:

Evet. Benim çocuğum da anaokuluna ilk başladığında böyle şeyler yaptı. Evde sınırsız bir özgürlük vardı, istediği zaman yemek, oyun, kıyafet değiştirme.. bütün oyuncaklar onundu, yemeğini ben yediriyordum vs. Ama okula gidince kurallar geldi, yemeğini bitirme sorumluluğu, oyuncak paylaşma, evdeki gibi pohpohlanmaya. İlk 1 ay çok sinirliydi, okula gitmeden veya okuldan geldiğinde çok öfkeli oluyordu ama zamanla düzeldi. Siz tavrınızı sürdürün ve kararlı olun. Okula gidilecek, kurallara uyulacak deyin bunu kabullensin.

Genişletmek için tıkla...

strawberry_cake .!.:

Peki normalde uysal bir cocukmu cocugunuz? Benim oglum her sabah agliyor gitmek istemiyorum diyor. Onu surekli motive etmeye calisiyorum arkadaslarin seni cok ozledi, okulda guzel kahvalti hazirladilar hadi gec kalmayalim, bugun cok guzel oyunlar oynayacaksiniz vs diyorum ama yinede agliyor anne sende kal yanimda diyor. Bana asiri bir duskunlugu var. Tepkisi bana karsi belkide onu okula gonderdigim icinde ustesinden gelemedigi duygular biriktiriyor ofke, hayal kirikligi, ozlem gibi. Her gun anne seni cok ozledim deyip agliyor. Yuzune karsi taviz vermiyorum ama icten ice vicdan azabida cekmiyor degilim.

Genişletmek için tıkla...

pisekar .!.:

profesyonel bir yardim almaniz gerekiyor, oncelikle cocuk psikiyatrisinden randevu alin ve cocugunuzun herhangi bir tanisi var mi psikiyatrist onu soylesin. daha sonra ilac gerekiyorsa ilac, terapi gerekiyorsa terapi baslanir. sakin cekinmeyin, zaten o yasta cocuga coooook zor ilac verirler, once terapi falan yaparlar genelde ama ne cesit terapiye ihtiyaci oldugunu psikiyatristin soylemesi lazim.

Genişletmek için tıkla...

strawberry_cake .!.:

Peki normalde uysal bir cocukmu cocugunuz? Benim oglum her sabah agliyor gitmek istemiyorum diyor. Onu surekli motive etmeye calisiyorum arkadaslarin seni cok ozledi, okulda guzel kahvalti hazirladilar hadi gec kalmayalim, bugun cok guzel oyunlar oynayacaksiniz vs diyorum ama yinede agliyor anne sende kal yanimda diyor. Bana asiri bir duskunlugu var. Tepkisi bana karsi belkide onu okula gonderdigim icinde ustesinden gelemedigi duygular biriktiriyor ofke, hayal kirikligi, ozlem gibi. Her gun anne seni cok ozledim deyip agliyor. Yuzune karsi taviz vermiyorum ama icten ice vicdan azabida cekmiyor degilim.

Genişletmek için tıkla...

strawberry_cake .!.:

Goturduk oglumu psikiyatriste. Gelisimi gayet guzel zeki bir cocuk, cocuk ergenligi geciriyor dedi ondan boyle davraniyor. Bir kac test yapmasi icin psikologada gonderdi hemen ordada bir sıkıntı yok dediler. Tuzyem'e goturduk psikolog esliginde zeka testi yaptirdik cok guzel bir sonuc aldik bize verilen raporda davranis bozuklugu otizm vs gibi hususlardada degerlendirme yapildigini gorduk gorunurde hic birinde bir sıkınti yok. Evdeki hali oyle degil ama bilmiyorum aceba ne kastettigimi anlamalari icin kamerayami cekmem gerekiyor oglumu kriz esnasinda inanin sasirdim kaldim.

Genişletmek için tıkla...

pranayama .!.:

Bir pedagogtan yardım almanızı öneririm. Faydasını göreceğinizi düşünüyorum. Böyle öfke problemi olan öğrencilerim oldu. Nörolojik bir sıkıntı yoksa problem genelde babanın ya da annenin sinirli olmasından ya da çocuğun çok serbest ve kuralsız yetiştirilmesinden kaynaklanıyor. Bunu sizi üzmek için söylemiyorum yanlış anlamayın bazı çocuklar evet çok zor olur ama sebep genelde anne babanın yanlış tutumudur, evdeki gergin atmosferdir. Bu problemi de ancak bir pedagog yardımıyla çözebilirsiniz.

Genişletmek için tıkla...

strawberry_cake .!.:

Herkese merhaba bu aralar anaokuluyla ilgili cok konu acildi biliyorum ama benim sorunum daha cok okula basladigindan beri huy degistiren oglum. Oglumla ilgili daha oncede konu acmisligim var ve durum gitgide kotuye gidiyor kendimi cok caresiz hissediyorum. Oglum 4 yasina girmek uzere. Bilenler bilir inanilmaz zor bir cocuk. 1 hafta once anaokuluna yazdirdim gelisimi acisindan faydali olur diye ama okula basladigindan beri zor olan yapisi 10'a katlandi diyebilirim. Herseye sinirlenip kendini yerlere atiyor yeri yumrukluyor babasina ve bana surekli bagiriyor. Asla soylediklerimizi dinlemiyor hersey onun istedigi gibi olacak. Agzimizi acip guzellikle izah etmeye calismamiz bile sinir kriziyle sonuclaniyor. Daha oncede bu huylari vardi ama bu kadar ekstrem degildi donup kaliyorum karsisinda inanin ne yapacagimi bilmiyorum. O oyle yapinca 21 aylik kizimda korkuyor aglamaya basliyor sakinlestiremiyorum. Okul iyi bir okul cok arastirdim ogretmenleri bilincli. Ben sorunun daha cok oglumdan kaynakli oldugunu dusunuyorum. Ogretmeni hala alisamadigini beni cok ozledigini soyluyor aceba bana tepkili oldugu icin mi boyle davraniyor. Bu huyunun uzerinde kalici olmasindan korkuyorum. Oglumun zor olan yapisi yuzunden sagligim bozuldu. Okula giderse duzelir bende kendimi toparlarim diye umut ederken daha da zorlasti tum umidimi yitirmis durumdayim. Bu aksam yine apartmani inletti evi birbirine katti esim dayanamadi kapiyi vurdu cikti evden. Ben konusmaya calistim ama davranislarinda hala israrci. Cocugu okula basladiktan sonra huy degistiren anneler bu durum gecicimi varmi bunu yasayanlar? Birde oglum icin nasil profesyonel yardim alabilirim bu konuda bilgisi olanlar lutfen bana bir yol gosterin daha once psikiyatriste goturduk tek gorusmede anormal bir durum yok bir daha getirmenize gerek yok dedi ama ben ciddi anlamda zorlaniyorum. Duzenli olarak bir cocuk psikologuna mi gotursem ama ote yandan 4 yasindaki bir cocuk icin agir olmazmi bu diye vicdan azabi cekiyorum. Ogluma nasil yaklasmam gerektigi konusunda resmen afalladim. Bana bir yol gosterirseniz sevinirim.

Genişletmek için tıkla...

strawberry_cake .!.:

Belkide benim yanlis tutumumun payi vardir bilemiyorum. Oglumla kizimin arasi 2 sene ikisini bir arada buyutmek cok zorladi beni esimde pek destek olmadi bana. Oncesindede cok zor bir cocuktu oglum ama kardesinden sonra davranislari cok farkli bir boyut kazandi. Yorgunluk uykusuzluk yetememek beni hem fiziksel hemde mental olarak cok zorladi. Esime bu konuda cok kizginim. Kendimede.

Genişletmek için tıkla...