kızlar merhaba...aslında uzun uzun düşünmüştüm buraya konu açıp açmamayı...ama biraz önce benzer bir konu okudum ve bende yazmaya fikirlerinizi almaya karar verdim...yaşım 28...bundan 18 ay önce eşimden ayrıldım daha doğrusu ani bir şekilde erk edildim :) bu durumu artık kabullendiğim için gülebiliyorum hala...2 yaşında bir kızım var,babası görüyor ama maddi olarak hiç bişey yapmıyor...bundan altı ay önce hayatıma biri girdi...malesefki bekar ve evlenmemiş çocuğu olmayan biri...ama ailevi sorumlulukları olan ayakları üzerinde duran aklı başında biri...onunda babası yok annesi ve kız kardeşi ile yaşıyor ve onların geçimini sağlıyor...henüz birlikte olduğumuzu annesi ve kardeşi bilmiyor...kızımı biliyor ama arada telefonda konuşuyorlar...erkek arkadaşım birkaç defa kızımı bırakabileceğim yer olmadığı için tanışmak istedi kızınıda getir tanışalım artık dedi...fakat bu durum beni inamılmaz derecede gerdi...uyku uyuyamadım ve buluşmaya giderken kızımı bakıcısına bıraktım bikaç saatliğine...bütün bir gece düşündüm kızımı şimdi başka biriyle tanıştırcam ve bu durum onun kafasını karıştıracak...bunu istemiyorum...olduki ilişkim yürümedi aklında kalsın istemiyorum böyle şeyler...bunu erkek arkadaşımla paylaştım belkide en son tanışman gereken kişi benim kızım dedim...şimdi oturduğum yerden taşınmak zorundayım biz farklı şehirledeyiz ve o geldiğinde kızımı bırakabileceğim bir yer yok...o daha ısrarcı artık tanıştır bizi zaman geçirelim diyor..ilişkim yolunda ama ben yinede istemiyorum henüz tanışmalarını ama birbirlerine alışmalarınıda isiyorum bir taraftan...yada erkek arkadaşımın alacağı sorumluluğu fark etsin istiyorum...kafam karışıyo ...sizce ne zaman tanıştırmam gerek onları...yada kızım kaç yaşında bu durumu ayırt edebilir...fikirlerinize ihtiyacım var çok 
