Söze nasıl başlayacağımı bilmiyorum.. Tek isteğim ön yargılı olmamanızdır.
1 yıl boyunca siteyi takip ettim. Bu konu hakkında her yazılanı satır satır okudum. Bu durumda olan insanlara çok acımasızca eleştiri yaptınız.. Ben de zamanında böyle bir olay duysam belki bende aynı tepkileri verirdim bilemiyorum.. Ama insan başına gelmeden, o acıyı yaşamadan gerçekten karşısındaki insanın ne hissettiğini düşündüğünü anlamıyomuş..
Şu an hayatımda biri yok olur mu onu da bilmiyorum..
Bugün Ankara'da benim için zor da olsa gerçekleştirdim. Ve dedim ki keşke bir yıl bekleyeceğime hemen yaptırsaymışım..
Muayene odasına girdim de sağ kolumda uyuşma ve sağ bacağımda titremelerim vardı.. Anestezi alacağım için bir şey yiyip içemedim o anda.. Sekreter 53 yaşında bir bayandı.. Bu konuyu hiç açmadan gündelik konulardan bahsedip beni rahatlattı. Doktorum jinekoloji de uzman çok hanımefendi bir bayan.. Beni yargılamadan dinledi, ağladım, sakinleştirdi.
Bu zamana kadar bilincim açıkken belden aşağımı kimse görmemişti. Bunun utancı ve korkusuyla ameliyata hazırlandım.. O masaya oturmak cidden çok zor ve çok ağır.. Sadece hamile olduğumda otururum dediğim masadaydım.. Üstümdeki örtüyü kaldırıp kendimi doktoruma bıraktım.. Genel anestezi ilaçlarım yapıldı.. Uyandığımda sadece 20 dk geçmiş ve her şey bitmişti.
Uyandıktan sonra da çok ağladım.. Çok fazla bir yırtığımın olmadığı, sadece bir kez bu durumun yaşandığını doktorum anlayabildi. Arka ve ön olmak üzere sağlamlaştırmak adına çift zar yapıldı. kullanacağım ilaçlarım getirttirildi. şehir dışından geldiğim ve yola gideceğim için başka bi muayene odasında bir saat bacağım kapalı şekilde uyudum..
Uyandığımda acım ve ağrım vardı.. Wc ye gittim.. Ameliyattan kaynaklı çok az bir kanama vardı ve idrarımı yaparken hiç bir yanmam olmadı. Uyarılara gelince; bir ay spor yok, taşıyabileceğinden ağır kaldırmak yok, bacak açık yürümek ve uyumak yok.. Antibiyotik düzenli kullanacak. Bir de dikişin daha çabuk ve hijyenli bir ortamda tutması için jel krem verdi, günde 3 kez kullanılacak..
Şu an hala acım var ama dayanılamayacak kadar değil. 1 ay sonra kontrolüm var.. Hayatımda biri ne zaman olur ben ne zaman evlenirim bilmiyorum ama bir an önce bu durumdan kurtulmak istedim..
Ankara'da ünlü bir doktordan bahsedildi. İyidir hoştur bir şey diyemem.. Ama ben doktorumu ablam gibi gördüm.. Çok ilgilendiler benimle. Ne zaman istersen ara dedi. Bu olaydan dolayı 4 ay antidepresan kullandım ben ve hala da devam ediyorum.. Umarım antidepresanı da bırakabilecek psikolojiye en yakın zamanda gelirim..
Ücrete gelince 2000 lira verdim. 1 ay sonraki muayene içinde 200 lira ödücem..
Sitede yeni olduğum için özel mesaj atarsanız cevap veremeyebilirim ama burdan her türlü yardımcı olurum.. Ben bu site sayesinde cesaret alıp gittim. Biraz da olsa kendimi iyi hissediyorum. Psikolojinizi düzeltmek adına lütfen bu durumu ertelemeyin. Ben 1 yıl boyunca kendimi yedim bitirdim. Bir ilişkiye başlayamadım.. Evet diğerlerinin de dediği gibi bu durumun üstünü örttüm/örttük..Ama yine diyorum umarım konuşanların başına gelmez ve bu ağır depresif durumu yaşamazlar..
Bizim hatamız veya değil. Hiç bir kadın bu kadar ağır eleştirilmeyi hak etmez. ve erkeklerin genel tavrıdır onlar istediğini yaşar ama evlendiği insan bakire olsun ister. Bu türk kadını ya da müslüman ülkeler için bayanda bir tabudur ve aileden de hep namusu korumak adına uyarı/öneri/öğüt hepimiz almışızdır.. Hayatın diğer cilvelerinden bir tanesi olarak bakmak lazım bu duruma.. Önceden kalıcı yöntem diye bir şey yoktu.. Çoğu kadın bu durumdan dolayı zor anlar yaşadı ve yaşattırıldı. Tıp ilerlemişken, diğerlerinin de dediği gibi ayıbımızı (!) kapatacak ortam varken bunu ertelemeyelim..
Sağlık, huzur ve mutlulukla kalın..
1 yıl boyunca siteyi takip ettim. Bu konu hakkında her yazılanı satır satır okudum. Bu durumda olan insanlara çok acımasızca eleştiri yaptınız.. Ben de zamanında böyle bir olay duysam belki bende aynı tepkileri verirdim bilemiyorum.. Ama insan başına gelmeden, o acıyı yaşamadan gerçekten karşısındaki insanın ne hissettiğini düşündüğünü anlamıyomuş..
Şu an hayatımda biri yok olur mu onu da bilmiyorum..
Bugün Ankara'da benim için zor da olsa gerçekleştirdim. Ve dedim ki keşke bir yıl bekleyeceğime hemen yaptırsaymışım..
Muayene odasına girdim de sağ kolumda uyuşma ve sağ bacağımda titremelerim vardı.. Anestezi alacağım için bir şey yiyip içemedim o anda.. Sekreter 53 yaşında bir bayandı.. Bu konuyu hiç açmadan gündelik konulardan bahsedip beni rahatlattı. Doktorum jinekoloji de uzman çok hanımefendi bir bayan.. Beni yargılamadan dinledi, ağladım, sakinleştirdi.
Bu zamana kadar bilincim açıkken belden aşağımı kimse görmemişti. Bunun utancı ve korkusuyla ameliyata hazırlandım.. O masaya oturmak cidden çok zor ve çok ağır.. Sadece hamile olduğumda otururum dediğim masadaydım.. Üstümdeki örtüyü kaldırıp kendimi doktoruma bıraktım.. Genel anestezi ilaçlarım yapıldı.. Uyandığımda sadece 20 dk geçmiş ve her şey bitmişti.
Uyandıktan sonra da çok ağladım.. Çok fazla bir yırtığımın olmadığı, sadece bir kez bu durumun yaşandığını doktorum anlayabildi. Arka ve ön olmak üzere sağlamlaştırmak adına çift zar yapıldı. kullanacağım ilaçlarım getirttirildi. şehir dışından geldiğim ve yola gideceğim için başka bi muayene odasında bir saat bacağım kapalı şekilde uyudum..
Uyandığımda acım ve ağrım vardı.. Wc ye gittim.. Ameliyattan kaynaklı çok az bir kanama vardı ve idrarımı yaparken hiç bir yanmam olmadı. Uyarılara gelince; bir ay spor yok, taşıyabileceğinden ağır kaldırmak yok, bacak açık yürümek ve uyumak yok.. Antibiyotik düzenli kullanacak. Bir de dikişin daha çabuk ve hijyenli bir ortamda tutması için jel krem verdi, günde 3 kez kullanılacak..
Şu an hala acım var ama dayanılamayacak kadar değil. 1 ay sonra kontrolüm var.. Hayatımda biri ne zaman olur ben ne zaman evlenirim bilmiyorum ama bir an önce bu durumdan kurtulmak istedim..
Ankara'da ünlü bir doktordan bahsedildi. İyidir hoştur bir şey diyemem.. Ama ben doktorumu ablam gibi gördüm.. Çok ilgilendiler benimle. Ne zaman istersen ara dedi. Bu olaydan dolayı 4 ay antidepresan kullandım ben ve hala da devam ediyorum.. Umarım antidepresanı da bırakabilecek psikolojiye en yakın zamanda gelirim..
Ücrete gelince 2000 lira verdim. 1 ay sonraki muayene içinde 200 lira ödücem..
Sitede yeni olduğum için özel mesaj atarsanız cevap veremeyebilirim ama burdan her türlü yardımcı olurum.. Ben bu site sayesinde cesaret alıp gittim. Biraz da olsa kendimi iyi hissediyorum. Psikolojinizi düzeltmek adına lütfen bu durumu ertelemeyin. Ben 1 yıl boyunca kendimi yedim bitirdim. Bir ilişkiye başlayamadım.. Evet diğerlerinin de dediği gibi bu durumun üstünü örttüm/örttük..Ama yine diyorum umarım konuşanların başına gelmez ve bu ağır depresif durumu yaşamazlar..
Bizim hatamız veya değil. Hiç bir kadın bu kadar ağır eleştirilmeyi hak etmez. ve erkeklerin genel tavrıdır onlar istediğini yaşar ama evlendiği insan bakire olsun ister. Bu türk kadını ya da müslüman ülkeler için bayanda bir tabudur ve aileden de hep namusu korumak adına uyarı/öneri/öğüt hepimiz almışızdır.. Hayatın diğer cilvelerinden bir tanesi olarak bakmak lazım bu duruma.. Önceden kalıcı yöntem diye bir şey yoktu.. Çoğu kadın bu durumdan dolayı zor anlar yaşadı ve yaşattırıldı. Tıp ilerlemişken, diğerlerinin de dediği gibi ayıbımızı (!) kapatacak ortam varken bunu ertelemeyelim..
Sağlık, huzur ve mutlulukla kalın..