Anksiyete bozukluğu ve majör depresyon

Mutsuzbiri123

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.
Üyelik İptali
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
10 Haziran 2020
111
88
Arkadaşlar merhaba ben 18 yaşındayım yaklaşık 5 ay önce 2 senelik ilişkim bitti zaten çok sorunlu bir ilişkiydi ama ben çok seviyordum o yüzden çok etkilendim uzun süre kendime gelemedim ama zamanla geçmek yerine gittikçe kötüleşti yataktan çıkacak gücüm yoktu canım hicbir şey yapmak istemiyordu sürekli ağlama krizleri yaşıyordum kendimi çok suçlu hissediyordum sadece erkek arkadaşım konusunda değil her şeyde ve ben bu sene üni sınavına hazırlanıyorum çok başarılı bir öğrenciydim ama bu durum kötüleştikçe ders çalışamamaya basladim sürekli cok yorgun hissediyorum kendimu zorlayip calismayi denesem bile aklim karmakarisik her zaman odaklanamıyorum çalısamayinca da sinav icin asiri stres yapiyorum kendimi gereksiz ise yaramaz bir insan olarak görüyorum ailem bunları bilmiyordu tabi onlara belli etmemeye çalışıyordum ama bir süre sonra fiziksel sorunlar yaşamaya başladım hiç iştahım yoktu hiçbir şey yiyemiyordum zorla yediğim birkaç lokmayı da hemen kusuyordum aşırı mide bulantısı yaşıyordum ailem beni farklı farklı doktorlara götürdü ama hiçbir şey çıkmadı annem erkek arkadaşımı ve ayrıldığımızı biliyordu zaten o en başından beri stres kaynaklı olduğunu bi psikologla görüşmem gerektiğini söylüyordu ama ben kabul etmiyordum yaklaşık 6 7 kili verdim bu süreçte zaten yaşıma göre zayıf bir kızdım tamamen eridim en sonunda annem beni dinlemeyip beni zorla bi psikiyatriste götürdü yaygın anksiyete bozukluğu ve majör depresyon tanısı kondu doktor hemen tedaviye başlamamız gerektiğini söyledi ailem ilaç kullanmamı istemedi önce ama doktor durumun ilerlediğini ilaçsız düxelmemin çok zor olacağını söylemiş o yüzden kabul ettim ve antidepresan kullanmaya başladım aynı zamanda psikoterapi de görüyorum tedaviye başlayalı 1 aydan fazla oluyor ama ben henüz bir faydasını göremiyorum uyku sorunum vardı neredeyse hiç uyuyamıyorum doktor uyku ilacı verdi artık daha rahat uyuyorum ve mide bulantılarım azaldı ama onun dışında bi etki görmedim doktor bana tedaviye başlarken uzun bir tedavi olacak hemen düzelecek bir sey değil demişti zaten ama gittikçe kötüleşiyor ilaçların dozunu artırıyor doktor sürekli ama psikolojik bir sey mi bilmiyorum bi etkisi olmuyor gibi hissediyorum bazen o kadar kötü oluyorum ki kendimi kapkaranlık bir boşlukta hissediyorum ve o boşluktan çıkabilmek için fiziksel bir sey hissetme ihtiyacı duyuyorum kendime zarar vermeye başladım kolumu kestiğinde kanın akmasını izliyorum ve o an hiçbir şey hissetmiyorum ama sonradan biri görür diye korkuyorum ve son zamanlarda intihar düşünceleri aklımı kurcalamaya başladı doktorumu çok seviyorum ve güveniyorum ona bundan bahsettim ama o da ne yapabilir ki elinden geleni yapıyor sonuçta bunun bana bağlı bir sey olduğunu biliyorum ama engel olamıyorum bu suçluluk değersizlik fazlalık hissi yakamı bırakmıyor bu dünyada fazlalık olduğunu hissediyorum bazen
 
Canım benim çok iyi anlıyorum seni. Daha çok gençsin üniversiteye gir hele neler öğrenecek kimler geçip gidicek hayatından güçlü olmayı öğreneceksin.intihar düşünceni at kafandan herkes her ilişkisini bitirdiğinde yada hayatında olumsuzluklar olduğunda ölseydi ohoo :) Allah’a sığın bolca dua et tevekkül et.bak benim 10 yıllık ilişkim var ama kavuşamadık hep olaylar oldu yaşım 27 bekliyorum bende:) güzelim benim geçecek bu günlerin sen koyverme kendini yeter ki
 
Arkadaşlar merhaba ben 18 yaşındayım yaklaşık 5 ay önce 2 senelik ilişkim bitti zaten çok sorunlu bir ilişkiydi ama ben çok seviyordum o yüzden çok etkilendim uzun süre kendime gelemedim ama zamanla geçmek yerine gittikçe kötüleşti yataktan çıkacak gücüm yoktu canım hicbir şey yapmak istemiyordu sürekli ağlama krizleri yaşıyordum kendimi çok suçlu hissediyordum sadece erkek arkadaşım konusunda değil her şeyde ve ben bu sene üni sınavına hazırlanıyorum çok başarılı bir öğrenciydim ama bu durum kötüleştikçe ders çalışamamaya basladim sürekli cok yorgun hissediyorum kendimu zorlayip calismayi denesem bile aklim karmakarisik her zaman odaklanamıyorum çalısamayinca da sinav icin asiri stres yapiyorum kendimi gereksiz ise yaramaz bir insan olarak görüyorum ailem bunları bilmiyordu tabi onlara belli etmemeye çalışıyordum ama bir süre sonra fiziksel sorunlar yaşamaya başladım hiç iştahım yoktu hiçbir şey yiyemiyordum zorla yediğim birkaç lokmayı da hemen kusuyordum aşırı mide bulantısı yaşıyordum ailem beni farklı farklı doktorlara götürdü ama hiçbir şey çıkmadı annem erkek arkadaşımı ve ayrıldığımızı biliyordu zaten o en başından beri stres kaynaklı olduğunu bi psikologla görüşmem gerektiğini söylüyordu ama ben kabul etmiyordum yaklaşık 6 7 kili verdim bu süreçte zaten yaşıma göre zayıf bir kızdım tamamen eridim en sonunda annem beni dinlemeyip beni zorla bi psikiyatriste götürdü yaygın anksiyete bozukluğu ve majör depresyon tanısı kondu doktor hemen tedaviye başlamamız gerektiğini söyledi ailem ilaç kullanmamı istemedi önce ama doktor durumun ilerlediğini ilaçsız düxelmemin çok zor olacağını söylemiş o yüzden kabul ettim ve antidepresan kullanmaya başladım aynı zamanda psikoterapi de görüyorum tedaviye başlayalı 1 aydan fazla oluyor ama ben henüz bir faydasını göremiyorum uyku sorunum vardı neredeyse hiç uyuyamıyorum doktor uyku ilacı verdi artık daha rahat uyuyorum ve mide bulantılarım azaldı ama onun dışında bi etki görmedim doktor bana tedaviye başlarken uzun bir tedavi olacak hemen düzelecek bir sey değil demişti zaten ama gittikçe kötüleşiyor ilaçların dozunu artırıyor doktor sürekli ama psikolojik bir sey mi bilmiyorum bi etkisi olmuyor gibi hissediyorum bazen o kadar kötü oluyorum ki kendimi kapkaranlık bir boşlukta hissediyorum ve o boşluktan çıkabilmek için fiziksel bir sey hissetme ihtiyacı duyuyorum kendime zarar vermeye başladım kolumu kestiğinde kanın akmasını izliyorum ve o an hiçbir şey hissetmiyorum ama sonradan biri görür diye korkuyorum ve son zamanlarda intihar düşünceleri aklımı kurcalamaya başladı doktorumu çok seviyorum ve güveniyorum ona bundan bahsettim ama o da ne yapabilir ki elinden geleni yapıyor sonuçta bunun bana bağlı bir sey olduğunu biliyorum ama engel olamıyorum bu suçluluk değersizlik fazlalık hissi yakamı bırakmıyor bu dünyada fazlalık olduğunu hissediyorum bazen
Sana böyle hissettiren tekşey depresyon canım anksiyete bozukluğu zaten depresyonla beraber oluyor malesef. Bak kendini değersiz hissetmen kötü düşüncelerin bunların hiçbiri sana ait değiller, sen o kafandaki düşünceler değilsin. İlaçlar iyi gelecektir dozu değiştirmen gerekiyor yada ilaç bilmiyorum doktorunla konuş ama kesinlikle iyi olacaksın. Hiçbirşey aniden olmuyor ki aniden düzelsin zaman lazım canım. Bende anksiyete bozukluğu ve okb var 27 yaşındayım İnan öyle şeyler yaşadım ki daha güçlü ayağa kalkıyorsun her fırsatta. Kendini toparla kitap oku bol bol ve video izle YouTube dan anksiyete yaşayan insanları izle bilgi sahibi ol rahatsızlığında ilgili ne kadar bilgi sahibi olursan kendini o kadar iyi tanırsın. Yaşın çok genç hayatında çok güzel günler seni bekliyor ama önce buna kendin inanman lazım. İyi yada kötü her duygunu kabul et ve hep dua et tevekkül et canım rabbim şifa versin inşallah
 
Arkadaşlar merhaba ben 18 yaşındayım yaklaşık 5 ay önce 2 senelik ilişkim bitti zaten çok sorunlu bir ilişkiydi ama ben çok seviyordum o yüzden çok etkilendim uzun süre kendime gelemedim ama zamanla geçmek yerine gittikçe kötüleşti yataktan çıkacak gücüm yoktu canım hicbir şey yapmak istemiyordu sürekli ağlama krizleri yaşıyordum kendimi çok suçlu hissediyordum sadece erkek arkadaşım konusunda değil her şeyde ve ben bu sene üni sınavına hazırlanıyorum çok başarılı bir öğrenciydim ama bu durum kötüleştikçe ders çalışamamaya basladim sürekli cok yorgun hissediyorum kendimu zorlayip calismayi denesem bile aklim karmakarisik her zaman odaklanamıyorum çalısamayinca da sinav icin asiri stres yapiyorum kendimi gereksiz ise yaramaz bir insan olarak görüyorum ailem bunları bilmiyordu tabi onlara belli etmemeye çalışıyordum ama bir süre sonra fiziksel sorunlar yaşamaya başladım hiç iştahım yoktu hiçbir şey yiyemiyordum zorla yediğim birkaç lokmayı da hemen kusuyordum aşırı mide bulantısı yaşıyordum ailem beni farklı farklı doktorlara götürdü ama hiçbir şey çıkmadı annem erkek arkadaşımı ve ayrıldığımızı biliyordu zaten o en başından beri stres kaynaklı olduğunu bi psikologla görüşmem gerektiğini söylüyordu ama ben kabul etmiyordum yaklaşık 6 7 kili verdim bu süreçte zaten yaşıma göre zayıf bir kızdım tamamen eridim en sonunda annem beni dinlemeyip beni zorla bi psikiyatriste götürdü yaygın anksiyete bozukluğu ve majör depresyon tanısı kondu doktor hemen tedaviye başlamamız gerektiğini söyledi ailem ilaç kullanmamı istemedi önce ama doktor durumun ilerlediğini ilaçsız düxelmemin çok zor olacağını söylemiş o yüzden kabul ettim ve antidepresan kullanmaya başladım aynı zamanda psikoterapi de görüyorum tedaviye başlayalı 1 aydan fazla oluyor ama ben henüz bir faydasını göremiyorum uyku sorunum vardı neredeyse hiç uyuyamıyorum doktor uyku ilacı verdi artık daha rahat uyuyorum ve mide bulantılarım azaldı ama onun dışında bi etki görmedim doktor bana tedaviye başlarken uzun bir tedavi olacak hemen düzelecek bir sey değil demişti zaten ama gittikçe kötüleşiyor ilaçların dozunu artırıyor doktor sürekli ama psikolojik bir sey mi bilmiyorum bi etkisi olmuyor gibi hissediyorum bazen o kadar kötü oluyorum ki kendimi kapkaranlık bir boşlukta hissediyorum ve o boşluktan çıkabilmek için fiziksel bir sey hissetme ihtiyacı duyuyorum kendime zarar vermeye başladım kolumu kestiğinde kanın akmasını izliyorum ve o an hiçbir şey hissetmiyorum ama sonradan biri görür diye korkuyorum ve son zamanlarda intihar düşünceleri aklımı kurcalamaya başladı doktorumu çok seviyorum ve güveniyorum ona bundan bahsettim ama o da ne yapabilir ki elinden geleni yapıyor sonuçta bunun bana bağlı bir sey olduğunu biliyorum ama engel olamıyorum bu suçluluk değersizlik fazlalık hissi yakamı bırakmıyor bu dünyada fazlalık olduğunu hissediyorum bazen
Canım sana bir dua tertibi önerecem yap inşallah hiç birşeyin kalmayacak bendede aynı sorunlar vardı çok şükür kurtuldum ilaçlar daha kötü yapıyor bu tertip 21 gün okunacak her gün 21 gün boyunca 21 Fatiha 21 Ayetel Kürsi 21 Tebbet kesep kadar 21 ihlas 21 Felak 21 nas 21 tövbe süresinin son ayeti 21 gün boyunca günde 1 defa Şahmeran duası okunacak inşallah oku inanarak hiç birşeyin kalmayacak not göz yaşarması sıkılma daralma esneme olursa korkma duzeliyorsun demektir inşallah kurtulursun
 
Arkadaşlar merhaba ben 18 yaşındayım yaklaşık 5 ay önce 2 senelik ilişkim bitti zaten çok sorunlu bir ilişkiydi ama ben çok seviyordum o yüzden çok etkilendim uzun süre kendime gelemedim ama zamanla geçmek yerine gittikçe kötüleşti yataktan çıkacak gücüm yoktu canım hicbir şey yapmak istemiyordu sürekli ağlama krizleri yaşıyordum kendimi çok suçlu hissediyordum sadece erkek arkadaşım konusunda değil her şeyde ve ben bu sene üni sınavına hazırlanıyorum çok başarılı bir öğrenciydim ama bu durum kötüleştikçe ders çalışamamaya basladim sürekli cok yorgun hissediyorum kendimu zorlayip calismayi denesem bile aklim karmakarisik her zaman odaklanamıyorum çalısamayinca da sinav icin asiri stres yapiyorum kendimi gereksiz ise yaramaz bir insan olarak görüyorum ailem bunları bilmiyordu tabi onlara belli etmemeye çalışıyordum ama bir süre sonra fiziksel sorunlar yaşamaya başladım hiç iştahım yoktu hiçbir şey yiyemiyordum zorla yediğim birkaç lokmayı da hemen kusuyordum aşırı mide bulantısı yaşıyordum ailem beni farklı farklı doktorlara götürdü ama hiçbir şey çıkmadı annem erkek arkadaşımı ve ayrıldığımızı biliyordu zaten o en başından beri stres kaynaklı olduğunu bi psikologla görüşmem gerektiğini söylüyordu ama ben kabul etmiyordum yaklaşık 6 7 kili verdim bu süreçte zaten yaşıma göre zayıf bir kızdım tamamen eridim en sonunda annem beni dinlemeyip beni zorla bi psikiyatriste götürdü yaygın anksiyete bozukluğu ve majör depresyon tanısı kondu doktor hemen tedaviye başlamamız gerektiğini söyledi ailem ilaç kullanmamı istemedi önce ama doktor durumun ilerlediğini ilaçsız düxelmemin çok zor olacağını söylemiş o yüzden kabul ettim ve antidepresan kullanmaya başladım aynı zamanda psikoterapi de görüyorum tedaviye başlayalı 1 aydan fazla oluyor ama ben henüz bir faydasını göremiyorum uyku sorunum vardı neredeyse hiç uyuyamıyorum doktor uyku ilacı verdi artık daha rahat uyuyorum ve mide bulantılarım azaldı ama onun dışında bi etki görmedim doktor bana tedaviye başlarken uzun bir tedavi olacak hemen düzelecek bir sey değil demişti zaten ama gittikçe kötüleşiyor ilaçların dozunu artırıyor doktor sürekli ama psikolojik bir sey mi bilmiyorum bi etkisi olmuyor gibi hissediyorum bazen o kadar kötü oluyorum ki kendimi kapkaranlık bir boşlukta hissediyorum ve o boşluktan çıkabilmek için fiziksel bir sey hissetme ihtiyacı duyuyorum kendime zarar vermeye başladım kolumu kestiğinde kanın akmasını izliyorum ve o an hiçbir şey hissetmiyorum ama sonradan biri görür diye korkuyorum ve son zamanlarda intihar düşünceleri aklımı kurcalamaya başladı doktorumu çok seviyorum ve güveniyorum ona bundan bahsettim ama o da ne yapabilir ki elinden geleni yapıyor sonuçta bunun bana bağlı bir sey olduğunu biliyorum ama engel olamıyorum bu suçluluk değersizlik fazlalık hissi yakamı bırakmıyor bu dünyada fazlalık olduğunu hissediyorum bazen
Kuzum yaa daha cok kucuksun uzme bu kadar kendini inan yas ilerledikce oyle gercekci sorunlar oluyor.ki ilerde guleceksin buna mi uzulmusum diye.suan ki durumunu tahmin edebiliyorum tek.kalmamaya calis surekli.konus icindekileri dok .kitap oku bos durmamaya calis kendine hedef belirle motive etmeye calis kendini univ.gidince guzel olacagini dusunerek azda olsa calismaya calis bol temiz hava al ins duselirsin.ama sunu unutma ilerde sende sasacaksin neden bu.kadar uzulmusum diyeceksin
 
Canım sana bir dua tertibi önerecem yap inşallah hiç birşeyin kalmayacak bendede aynı sorunlar vardı çok şükür kurtuldum ilaçlar daha kötü yapıyor bu tertip 21 gün okunacak her gün 21 gün boyunca 21 Fatiha 21 Ayetel Kürsi 21 Tebbet kesep kadar 21 ihlas 21 Felak 21 nas 21 tövbe süresinin son ayeti 21 gün boyunca günde 1 defa Şahmeran duası okunacak inşallah oku inanarak hiç birşeyin kalmayacak not göz yaşarması sıkılma daralma esneme olursa korkma duzeliyorsun demektir inşallah kurtulursun
Bende denim bunu ins faydasi olur
 
Arkadaşlar merhaba ben 18 yaşındayım yaklaşık 5 ay önce 2 senelik ilişkim bitti zaten çok sorunlu bir ilişkiydi ama ben çok seviyordum o yüzden çok etkilendim uzun süre kendime gelemedim ama zamanla geçmek yerine gittikçe kötüleşti yataktan çıkacak gücüm yoktu canım hicbir şey yapmak istemiyordu sürekli ağlama krizleri yaşıyordum kendimi çok suçlu hissediyordum sadece erkek arkadaşım konusunda değil her şeyde ve ben bu sene üni sınavına hazırlanıyorum çok başarılı bir öğrenciydim ama bu durum kötüleştikçe ders çalışamamaya basladim sürekli cok yorgun hissediyorum kendimu zorlayip calismayi denesem bile aklim karmakarisik her zaman odaklanamıyorum çalısamayinca da sinav icin asiri stres yapiyorum kendimi gereksiz ise yaramaz bir insan olarak görüyorum ailem bunları bilmiyordu tabi onlara belli etmemeye çalışıyordum ama bir süre sonra fiziksel sorunlar yaşamaya başladım hiç iştahım yoktu hiçbir şey yiyemiyordum zorla yediğim birkaç lokmayı da hemen kusuyordum aşırı mide bulantısı yaşıyordum ailem beni farklı farklı doktorlara götürdü ama hiçbir şey çıkmadı annem erkek arkadaşımı ve ayrıldığımızı biliyordu zaten o en başından beri stres kaynaklı olduğunu bi psikologla görüşmem gerektiğini söylüyordu ama ben kabul etmiyordum yaklaşık 6 7 kili verdim bu süreçte zaten yaşıma göre zayıf bir kızdım tamamen eridim en sonunda annem beni dinlemeyip beni zorla bi psikiyatriste götürdü yaygın anksiyete bozukluğu ve majör depresyon tanısı kondu doktor hemen tedaviye başlamamız gerektiğini söyledi ailem ilaç kullanmamı istemedi önce ama doktor durumun ilerlediğini ilaçsız düxelmemin çok zor olacağını söylemiş o yüzden kabul ettim ve antidepresan kullanmaya başladım aynı zamanda psikoterapi de görüyorum tedaviye başlayalı 1 aydan fazla oluyor ama ben henüz bir faydasını göremiyorum uyku sorunum vardı neredeyse hiç uyuyamıyorum doktor uyku ilacı verdi artık daha rahat uyuyorum ve mide bulantılarım azaldı ama onun dışında bi etki görmedim doktor bana tedaviye başlarken uzun bir tedavi olacak hemen düzelecek bir sey değil demişti zaten ama gittikçe kötüleşiyor ilaçların dozunu artırıyor doktor sürekli ama psikolojik bir sey mi bilmiyorum bi etkisi olmuyor gibi hissediyorum bazen o kadar kötü oluyorum ki kendimi kapkaranlık bir boşlukta hissediyorum ve o boşluktan çıkabilmek için fiziksel bir sey hissetme ihtiyacı duyuyorum kendime zarar vermeye başladım kolumu kestiğinde kanın akmasını izliyorum ve o an hiçbir şey hissetmiyorum ama sonradan biri görür diye korkuyorum ve son zamanlarda intihar düşünceleri aklımı kurcalamaya başladı doktorumu çok seviyorum ve güveniyorum ona bundan bahsettim ama o da ne yapabilir ki elinden geleni yapıyor sonuçta bunun bana bağlı bir sey olduğunu biliyorum ama engel olamıyorum bu suçluluk değersizlik fazlalık hissi yakamı bırakmıyor bu dünyada fazlalık olduğunu hissediyorum bazen
Merhaba,
çok geçmiş olsun, Allah kurtarsın. kullandığın ilacın yan etkisi olabilir intihara meyil, özellikle Prozac isimli ilaç bunu yapıyor. faydalarını görmen ise 1 aydan uzun sürecektir, hemen etki etmiyor.
lise dönemim boyunca ben de antidepresan ve konsantrasyon ilaçları kullandım ama ne yazık ki hiç fayda göremedim, yalnızca uyku hali ve hissizlik dışında. iki kez intihara çok yaklaştım. çok iyi bir lisede iyi bir öğrenci iken, depresyonun verdiği verimsizlikle istediğim başarıyı yakalayamadım. sana, yine doktora gitmeye devam etmeni, ama asıl olarak kendine faydalı hobiler bulmanı öneririm. depresyon halinde buna yeltenmek çok zor ama bir şekilde başlarsan devamı gelecektir. özellikle spor yapmaya gayret et, beraberinde ilgini çekecek bir şeyler.
 
Arkadaşlar merhaba ben 18 yaşındayım yaklaşık 5 ay önce 2 senelik ilişkim bitti zaten çok sorunlu bir ilişkiydi ama ben çok seviyordum o yüzden çok etkilendim uzun süre kendime gelemedim ama zamanla geçmek yerine gittikçe kötüleşti yataktan çıkacak gücüm yoktu canım hicbir şey yapmak istemiyordu sürekli ağlama krizleri yaşıyordum kendimi çok suçlu hissediyordum sadece erkek arkadaşım konusunda değil her şeyde ve ben bu sene üni sınavına hazırlanıyorum çok başarılı bir öğrenciydim ama bu durum kötüleştikçe ders çalışamamaya basladim sürekli cok yorgun hissediyorum kendimu zorlayip calismayi denesem bile aklim karmakarisik her zaman odaklanamıyorum çalısamayinca da sinav icin asiri stres yapiyorum kendimi gereksiz ise yaramaz bir insan olarak görüyorum ailem bunları bilmiyordu tabi onlara belli etmemeye çalışıyordum ama bir süre sonra fiziksel sorunlar yaşamaya başladım hiç iştahım yoktu hiçbir şey yiyemiyordum zorla yediğim birkaç lokmayı da hemen kusuyordum aşırı mide bulantısı yaşıyordum ailem beni farklı farklı doktorlara götürdü ama hiçbir şey çıkmadı annem erkek arkadaşımı ve ayrıldığımızı biliyordu zaten o en başından beri stres kaynaklı olduğunu bi psikologla görüşmem gerektiğini söylüyordu ama ben kabul etmiyordum yaklaşık 6 7 kili verdim bu süreçte zaten yaşıma göre zayıf bir kızdım tamamen eridim en sonunda annem beni dinlemeyip beni zorla bi psikiyatriste götürdü yaygın anksiyete bozukluğu ve majör depresyon tanısı kondu doktor hemen tedaviye başlamamız gerektiğini söyledi ailem ilaç kullanmamı istemedi önce ama doktor durumun ilerlediğini ilaçsız düxelmemin çok zor olacağını söylemiş o yüzden kabul ettim ve antidepresan kullanmaya başladım aynı zamanda psikoterapi de görüyorum tedaviye başlayalı 1 aydan fazla oluyor ama ben henüz bir faydasını göremiyorum uyku sorunum vardı neredeyse hiç uyuyamıyorum doktor uyku ilacı verdi artık daha rahat uyuyorum ve mide bulantılarım azaldı ama onun dışında bi etki görmedim doktor bana tedaviye başlarken uzun bir tedavi olacak hemen düzelecek bir sey değil demişti zaten ama gittikçe kötüleşiyor ilaçların dozunu artırıyor doktor sürekli ama psikolojik bir sey mi bilmiyorum bi etkisi olmuyor gibi hissediyorum bazen o kadar kötü oluyorum ki kendimi kapkaranlık bir boşlukta hissediyorum ve o boşluktan çıkabilmek için fiziksel bir sey hissetme ihtiyacı duyuyorum kendime zarar vermeye başladım kolumu kestiğinde kanın akmasını izliyorum ve o an hiçbir şey hissetmiyorum ama sonradan biri görür diye korkuyorum ve son zamanlarda intihar düşünceleri aklımı kurcalamaya başladı doktorumu çok seviyorum ve güveniyorum ona bundan bahsettim ama o da ne yapabilir ki elinden geleni yapıyor sonuçta bunun bana bağlı bir sey olduğunu biliyorum ama engel olamıyorum bu suçluluk değersizlik fazlalık hissi yakamı bırakmıyor bu dünyada fazlalık olduğunu hissediyorum bazen
Aynı şeyleri yaşıyoruz. Ilaç etkisini malesef biraz geç gösteriyo
 
X