Merhaba. Anksiyete tedavimi yarım bırakıp hamile kaldım. Annem çok pozitif bi kadındır o bile o kadar korkuyordu ki panik ataktan anksiyeteden bisey olur diye vajinal doğum yapma dedi sezaryen ol geç dedi. İlkim normal doğum niye sezaryen olayım dedim. Rabbime tevekkül ettim 9 ay boyunca dua ettim. Doğuma giderken hic korkmadım hiç ağlamadım Allah’ım bana öyle bi cesaret soğukkanlılık verdi ki. Kapıdan çıkarken oglumu öptüm bana dua et annecim kardesini alıp gelicem dedim( bu sahneyi cok kötü hayal ediyordum cok ağlarım diyordum) hastaneye gidene kadar doğuma girene kadar dua ettim rabbim bana dayanma gücü ver evladımla sağlıkla evime dönmeyi nasip et diye. Ama olayı hiç dramatize etmedim çok soğukkanlı ve cesurdum. İnanın bana o kadar güzel bi doğum yaptım ki. İlkimde anksiyetem olmamasına rağmen ilkimden bile kolay doğum yaptım. Kendimle gurur duydum. Ne carpıntı ne korku.. Rabbim bana güc verdi cesaret verdi elimi tuttu sanki. Bebeğimi giydirdiler doğum çatalında bekliyordum esin gelsin emzirmen icin yardım etsin dediler gerek yok getirin kendim hallederim dedim hemsireler bile şaşırdı. Size tavsiyem kesinlikle doğum tekniklerine çalısın. Benim ikinci doğumum oldugu için tecrübeli girdim. Ne yapacağınızı ne yasayacağınızı bilmeden girmeyin doğuma. Anksiyetenin en kötü yanı belirsizliktir. Belirsizlik korkutur insanı. Doktorunuzla konusun anlatsın tavsiyeler alın. Dua edin bol bol hiç korkmayın inanın benim annem bile korkarken ben aslanlar gibi tek basıma girdim cıktım. Sağlıkla alın kucağınıza dualarım sizinle.