Gece 01:50 ve uykucu mihail normalde döne döne uyuması gerekirken şu an zombi gibiyim, uykumdan uyandım. Gece uyandıran cinsten benimki, nokturnal panik atak mıymış neymiş onu da sonradan öğrendim. Yarım saat önce kalbim yerinden fırlayacak gibiydi, kafam beynim ayrı zonkluyor, midemde sürekli safra. Allah kimseye vermesin çok zor bir rahatsızlık, hem fiziken (çarpıntı, uykusuzluk, kusma) hem manen (huzursuzluk, sürekli tetikte olma hali) alt üst oluyorum benim de bu dünyadaki imtihanım bu sanırım diyorum bazen.
Ara ara böyle ziyaret etse de aslında yıllar içinde öğrendim başa çıkmayı, panik ataktan kaçmayı bırakınca o da seni bırakıyor. Aman düşünmeyeyim, aman uyumaya çalışayım dedikçe azmıştı yine meret. Sürekli kendi kendime tekrar ettim: ipsiz sapsız düşünceleri kendi kendine felaketleştiriyorsun, temelsiz olduklarını sen de biliyorsun, madem aksiyon arıyorsun uyumayacaksın ulan uyku muyku yok birkaç gün sana, hadi bakalım el mi yaman bey mi dayan da görelim. Geçti yahu resmen.
Geçmiş olsun arkadaşlar hepinize, hayatı zehir ediyor anlıyorum sizi

belki birine faydası olur diye yazmak istedim, hem kendim de rahatladım. Allah kaldıramayacağımız yükler vermesin, güçsüz ve bitkin hissediyorum şu an ben