• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

anlam veremediğim duygu durumum...

totemvetabu

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
13 Eylül 2011
55
0
36
Osmaniye
merhabalar,

arkadaşlar çok bunalmış bir durumdayım, bu hastalık mıdır bilmiyorum ama kendi kendimi hasta edicem artık.

3 yıllık evliyim, evliliğimin ilk zamanları kötü başladı, eşimle sürekli tartıştık,sonra 1 çocuk oldu sonra ikincisi, şimdi yine hamileyim ve herşey üstüme geliyor sanki. intiharı bile düşünüyorum.
 
Son düzenleme:
Eğer ruh sağlığınızla ilgili ciddi bir probleminiz yoksa durup durukne böyle bir kanıya varmazdınız.
Doktorunuzu değiştirin.
Yeni bir pskiyiatristle konuşun
 
Acaba durduk yere mi oluştu bu fikirler sizde yoksa eşiniz güveninizi sarsacak birsey mi yaptı?
Yalnıs bir hareketini veya tavrı mı oldu?
 
daha önce bi güvensizlik sorunu yaşadınızmı,.. eger yaşamadıysanız, çevrenizden bunu yaşamış olanlardan etkilenmişssinizdir.bu düşüncelerden uzaklaşmak için
dini açıdan bi düşünün. eşinizin günahını alıyosunuz sebepsiz yere. çok büyük günaha giriyorsunuz
psikoljik açıdanda degerlendirirsek olmayan bişeyi var gibi sanarak kendinizi yıpratıyorsunuz. mazallah ruhsal dengeniz hiç sebepsiz bozulacak,bu daha sonra bedensel yıkımada sebep oluyor.
bu konudaki korkularınızı kesinlikle eşinize söylemeyin.ama bence kesinlikle iş kendiniizde bitiyor ama başedemiyorsan bi uzmanla görüşün,
allah yardımcınız olsun..
 
bende oldum olası bir güvensizlik vardı zaten, her konuda...
ama hiç bir zaman bu seviyelere gelmemişti, kaldıki eşime karşı güvenim sonsuzdur. işin ilginç kısmı hala da güveniyorum zaten, tek bi yanlışını görmedim somut olarak. ama sürekli "ben yanılıyorum ben güveniyorum ama eninde sonunda beni aldatacak" düşüncesi var. bir de bu şiddet sonrası bir ayrılık yaşadık, ondan öncesinde yoktu, dönüş sonrası başladı ama çok yoğun biçimde. gerçekten hasta olucam artık. hiç bu kadar kendime yetemedğim olmamıştı, oturup ağlıyorum artık çaresizlikten.
bir de ilginç bir kısmı daha var ki dışarıdan başka kadınlara karşı böyle bir duygum yok, işyerine ve işindeki o kadına takıldım ve kızı ne tanırım ne bi konuşmuşluğum var ne tanışmışlığım. kız sekreter, arıyorum, eşimi bağlamasını istiyorum telefonla, ses tonundan deliller arıyorum kendime. ya da ne bileyim bunun gibi saçma sapan şeyler. deliriyorum sanırım.
 
Acaba kız çok güzel fln mı yani eşinin onu begenip aldatacagını mı düsünüyosun.
Ama eşine güveniyosan bu düsünceleri atmalısın kafandan
Eşine yansıtma aranızda sorun cıkar bu yüzden.
Ve su an birlikteysen eşinle gecmişi kurcalama onları sil kafandan
 
sana yardımcı olmaya çalışıyorum canım.
sanırım eşini aşırı kıskanıyorsun. ee ordaki kızda güzel olunca korkuların su yüzüne çıkıyor, ya belki kız evli, nişanlı, sözlü, yada çok sevdigi bi erkek arkadası var, yani çalışan bi bayan ve çevreside geniştir.dünyadaki tek erkek, eşin değilki, bide böyle düşün..
bide bir gün süslen püslen eşini iş yerine git, otur bi çay iç, uzaktan çaktırmadan bi takip et kızı, ya oraya gitmende bu işten bişey çıkacagından değil ama sırf kendini rahatlatmak adına söylüyorum
 
çok haklısınız, mantıklı bir insanım aslında neden bu haldeyim bilmiyorum.
eşime bunları birebir yansıtmasam da elbette farklı türde sıkıntılar yaşatıyorum ister isteemz.
"bana karşı kalbin öfke dolu gibi lütfen bunu aşmaya çalış" dedi, çok üzüldüm, kendimi onun yerine koydum bi an.
fikir ve yardımlarınız bana iyi geliyor, teşekkür ederim hepinize.
 
Şiddet gördüğünüz zaman ayrılamadınız ve bunu hala sindiremediniz fakat aldattıgı zaman bu size ayrılmak için bi cesaret verecek gibi hissediyorsunuz..

Yazınızı okuyunca bende oluşan kanı bu oldu
 
bende oldum olası bir güvensizlik vardı zaten, her konuda...
ama hiç bir zaman bu seviyelere gelmemişti, kaldıki eşime karşı güvenim sonsuzdur. işin ilginç kısmı hala da güveniyorum zaten, tek bi yanlışını görmedim somut olarak. ama sürekli "ben yanılıyorum ben güveniyorum ama eninde sonunda beni aldatacak" düşüncesi var. bir de bu şiddet sonrası bir ayrılık yaşadık, ondan öncesinde yoktu, dönüş sonrası başladı ama çok yoğun biçimde. gerçekten hasta olucam artık. hiç bu kadar kendime yetemedğim olmamıştı, oturup ağlıyorum artık çaresizlikten.
bir de ilginç bir kısmı daha var ki dışarıdan başka kadınlara karşı böyle bir duygum yok, işyerine ve işindeki o kadına takıldım ve kızı ne tanırım ne bi konuşmuşluğum var ne tanışmışlığım. kız sekreter, arıyorum, eşimi bağlamasını istiyorum telefonla, ses tonundan deliller arıyorum kendime. ya da ne bileyim bunun gibi saçma sapan şeyler. deliriyorum sanırım.

Mewlana'nın bir sözü var; ''kötüye yormak, vehimlenmek insanı hiçbir hastalığı yokken hasta eder...'' siz de olayları böyle kötüye yorup vehimlenirseniz kendinizi hasta etmekle kalmaz, niyetinizden dolayı bununla imtihan da olabilirsiniz...

kendinize uğraşacak farklı şeyler bulun ve odak noktanızı eşinizden alın böylece. kendi hayatınızla ilgilenin. bu şekilde aradanızdaki mesafe ve heyecan da ilişkinize yeniden sevgi kazandırabilir.

bir de bu kıskançlık konusu için özsaygınızı da güçlendirin. kendinize ne kadar güvenirseniz başkaları ile kendinizi kıyaslama yoluna gitmez ve huzursuz olmazsınız...
 
zamanında şiddet gördüğünden dolayı özgüvenini yitirmişsin gibi geldi. bence özgüvenini tekrar kazanmak için kendini geliştirmen gerekiyor. ya da ayrı kaldığınızda seni aldattığını düşünüyorsun. bazı duygular vesveseden başka birşey değil. ilk önce o bayanla bir tanış. belki bayanın o tip düşünceler içinde olamayacağını hissedersin.
 
söylediklerinize harfiyen katılıyorum, aslında bütün gün evde oturup bunları düşünüyor da değilim, sosyal bir insanın, çalışıyorum, ikinci üniversitemi okuyorum aynı zamanda.
ama nasıl bir hale soktuysam kendimi sabah güne bu düşüncelerle uyanır oldum. dua ediyorum, aşabilmeliyim bu durumu, aşabilirim.

şiddet görmek beni çok etkiledi bu bir gerçek, sanırım bozulan sinirlerim bu noktada yoğunlaştı. ama bununla baş edebilmek zorundayım.

teşekkür ederim hepinize arkadaşlar, sanki birileriyle paylaşmak bile iyi geldi, kimseye anlatabileceğim bişey değil, zaten dış dünyamda bunu anlatsam, çevremdekiler bana inanmaz. dşarıya yansıtmıyorum çünkü, dışarıdan bakıldığında aklı başında birine benziyorum sanırım :)
 
Ruhunuz yara almış çok ağır şeyler yaşamış piskoloğunuz iyi değilmiş
 
o bayanla tanışma şansınız var gidin tanışın bence..sohbete girin bakalım kız nasıl biri..Bazen bayanlar hissediyorlar..bende eşimle flört dönemimzde aynı AVM içerisinde çalışıyorduk...bi sürü kızın içinde bi kıza kafayı takmıştım ve haksız değilmişm kız boş değilmiş eşimee karşı..ama benim olayımda kendi kendime kurdugum düşünceler değil gözlmlermle haklı çıkmıştım..Tanışın derim kızın hareketleri ,konuşmaları belki sizi rahatlatacaktır..
 
haklısınız, bahar aylarında şirketin bazı etkinlikleri oluyor bende gdebilirim bu kez. ama benimki tamamen bilinçaltı bir durum, başka şeylerin acısını bu şekilde çıkarıyorum sanırım. yorumlarınız için teşekkür ediyorum.
 
Back
X