- Konu Sahibi agresifkiz
-
- #1
Bende öyle. Bağırsam çağırsam rahatlayacakmışım gibi, ama hiçbir şey de geçmeyecek gibi. Cem Adrian Kül şarkısında diyor ya, ‘kalbimde bir yerde bir orman yanıyor’ tam olarak böyle.Çoğumuzda bu his var. Bağıra çağıra ağlamak , kendimi yerlere atmak istiyorum.
Yalnız degilsiniz şu ara aynı hallederdeyim.Retro vurdu sanirim..Depresyon yelegimle dolanıyorum resmen..
Herkesin benim durumumda olmasına daha çok üzüldüm şu an. Hayata bir kere geliyoruz. Ama keyif almak yerine halimize bakın. Üzücü.Bende aynı durumdayım yalnız degılsınız
Ya kıyamam ihtiyacın varsa tabiki destek al.Son günlerde adlandıramadığım bir sıkıntı var içimde. Boğuluyor gibi hissediyorum. Hem bir şey varmış gibi, bazı şeyler üst üste geliyor çünkü, iş yerinde bazı sıkıntılar yaşadım, flört ettiğim adamla hep gerginiz gibi gibi. Hem de sebepsiz yere böyleymişim gibi.
Ağlamaklıyım devamlı. Yüzüm gülmüyor, gülsem bile içten değil herkes farkında. Tükenmiş gibiyim. Sağlıkçıyım zaten. Birimim de zor tam işin içindeyim çünkü bu malum süreçle ilgili. Yani adlandıramadığım tuhaf bir duygu durumu içerisindeyim.
Destek mi alsam diye düşünmeye bile başladım. Başa çıkamıyor gibiyim çünkü. Buraya neden yazdım bilmiyorum ama haykırasım var. Bağıra çağıra ağlayasım var. Öyle doluyum ki sanki. Ama susuyorum gibi. Neler oluyor bana anlamıyorum ama mutsuzum ve bununla nasıl başa çıkarım bilmiyorum.
İçimi dökersem belki rahatlarım biraz dedim. Sağ olun okuduğunuz için.
Valla bu ağlama hissi kısa süre için rahatlatıyor. Biraz maddi düzlüğe çıkayım gideceğim bir uzmana.Bende öyle. Bağırsam çağırsam rahatlayacakmışım gibi, ama hiçbir şey de geçmeyecek gibi. Cem Adrian Kül şarkısında diyor ya, ‘kalbimde bir yerde bir orman yanıyor’ tam olarak böyle.
bende hastane ortamında calısıyorum hastaneye gıdınce ınsanların halıne bakıp sukredıyorum dısarı cıkınca gulen ınsanlara bakıp ne var bu kadar gulecek kahkaha atacak dıye dusunmeden edemıyorum hıc zevk almıyorum hayattan bu aralarHerkesin benim durumumda olmasına daha çok üzüldüm şu an. Hayata bir kere geliyoruz. Ama keyif almak yerine halimize bakın. Üzücü.
Bende aynı şekilde. Bi enerjim düşük, ve de karamsarım bu aralar. Retro gibi bir şey herhaldeYalnız degilsiniz şu ara aynı hallederdeyim.Retro vurdu sanirim..Depresyon yelegimle dolanıyorum resmen..
Çağımızın hastalığı bu sanırım, tükenmişlik sendromuSon günlerde adlandıramadığım bir sıkıntı var içimde. Boğuluyor gibi hissediyorum. Hem bir şey varmış gibi, bazı şeyler üst üste geliyor çünkü, iş yerinde bazı sıkıntılar yaşadım, flört ettiğim adamla hep gerginiz gibi gibi. Hem de sebepsiz yere böyleymişim gibi.
Ağlamaklıyım devamlı. Yüzüm gülmüyor, gülsem bile içten değil herkes farkında. Tükenmiş gibiyim. Sağlıkçıyım zaten. Birimim de zor tam işin içindeyim çünkü bu malum süreçle ilgili. Yani adlandıramadığım tuhaf bir duygu durumu içerisindeyim.
Destek mi alsam diye düşünmeye bile başladım. Başa çıkamıyor gibiyim çünkü. Buraya neden yazdım bilmiyorum ama haykırasım var. Bağıra çağıra ağlayasım var. Öyle doluyum ki sanki. Ama susuyorum gibi. Neler oluyor bana anlamıyorum ama mutsuzum ve bununla nasıl başa çıkarım bilmiyorum.
İçimi dökersem belki rahatlarım biraz dedim. Sağ olun okuduğunuz için.
nasıl oluyor bunları cok merak ediyorum. yükselenim ikizler ne taşı taşıyayım mesela ve o taşın gerçeğini nasıl temin edeyim?Merkur retrosu hepimizde var Ekim sonuna kadar devam edecek bilmiyorum inanıyor musunuz ama ben yükselen burcuma göre taş taşıyıp meditasyon falan yapıyorum Esma da baya rahatlatıyor
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?