Annanem

SouvveniR

❤+❤ = ❤❤
Anneler Kulübü
Kayıtlı Üye
5 Mart 2012
11.481
8.058
448
İstanbul
21 Aralık günü annanem dünyaya gözlerini yumdu malesef...

Çok çalkantılı bir dönemdi. Kalbim hala çok acıyor, bir tuğla koymuşlar içine, ne kaldırabiliyorum ne hafifletebiliyorum. Kahroluyorum kısaca.

Annanem'in 3 kız çocuğu vardı, hayatında 7 sefer doğum yapmış. Hep bebeklerini (ölen 4 diğer çocuğunu) 1 - 1,5 yaşlarındayken beşikte son nefeslerine yetişerek kaybetmiş. Rahmetli Annanem hep "nazardan gitti yavrucaklarım, çok güzeldi hepsi" derdi. İnşallah ahirette şefaatçi olur evlatları...

Annanem hayat dolu bir insandı, fakat hayatının son günlerinde "hayattan kopartıldı"!
Çok şey yapmaya uğraştım, çok çabaladım hem ben hem eşim.
Annanem bakım evinde bırakıldı! İnanabiliyor musunuz? 3 Kız evladı varken bakım evine bırakıldı! Sonra da bir gece fenalaşıp, oradan çıkarılamayacağından ümidi kesince, kendini salıp devlet hastanesine kaldırıldı. Daha da gözlerini açamadı hayata. 1 hafta özel hastanede yoğun bakımda kaldıktan sonra da hayata gözlerini yumdu...

Nasıl gider bu acı? Affedemiyorum teyzelerimi, affedemiyorum kuzenlerimi...
Geçen gün en sevdiğim kuzenim yazmış "son zamanlarda birbirimizin yanında olamasak da iyi bir abla iyi bir kuzen iyi bir insandın hep benim için, anneliğin hepsinden güzeldir eminim, anneler günün kutlu olsun"

İçim cız ediyor, annanem sağ olup görseydi bu halimizi kahrolurdu.
Eminim kemikleri sızım sızım sızlıyordur... Rabbim yerinde dinlendirsin onu.
Fakat affedemiyorum, ne kendimi ne de bu konuda elimizi kolumuzu bağlayanları...
 
Allah rahmet eylesin. Mekanı cennet olsun. O kızların da evlatları var; kimse ben de bir gün yaşlanıcam diye düşünmüyor. Kendi çocuklarına kötü örnek olmuşlar.

Kaç yıl bakım evinde kaldı annaneniz? Öldükten sonra son 3-5 yılını ne kadar rahat geçirdiğinin ölen için bir önemi olduğunu sanmıyorum. O iyidir inşallah da, imtihanı başkaları kaybetmiş sanki.
 
Annemin beni kızdırmak için baş lafıydı, yaşlanınca bakımevine gideceğim...Yaşlanamadı bile Ama şakası bile yerle bir ederdi beni, nasıl kabul edilebilir bir kişinin annesinin babasının bakımevine düşmesi.Allah korusun. Devran mutlaka dönüyor, o evlatlarda aynısını yaşayacağını düşünüyorum.Anneler babalar 10 tane çocuğa bakıyorda, 10 evlat toplaşıp bir anaya bakamıyor :/
 

Annanem bu sene vefat etti, Aralık ayında. O günü hiç unutmuyorum çünkü işe başladığım ilk gündü...
Yıl bile kalamadı, çünkü annanem çok hayat dolu bir insandı. Farklı bir şehirde (kırsal) oturuyordu, kapısını kitlemezdi.
Çok fazla geleni gideni vardı ve yalnız yaşıyordu! Kimseye muhtaç değildi zaten. Ben 8 yaşımdan beri (dedem vefat etti edeli) yalnız yaşıyordu. Maddi anlamda da kimseye bağlı değildi. Ama küçük teyzem aynı şehirde yaşadığı için o giderdi hep ona.

Sonra bacağında bir problem oluştu, bastonla yürümeye başladı. Daha sonrasında da ciddi kramplar derken yürüyemez hale geldi. İlk iş bakım evine yatırıldı!! Halbuki onun bakım evine değil, fizik tedavi olabileceği bir hastaneye ihtiyacı vardı. 2 ay sonra vefat etti kahrından!
 
Allah rahmet eylesin.
Annen yaşıyor mu direk teyze ve kuzenler deyince annen geldi aklıma. Çok büyük adaletsizlik var ortada. O kadar insan bir kadına sahip çıkamamış. Ölenle ölünmüyor yapacak bir şey yok.

Benim rahmetli anneannem de çok çilekeş bir kadındı. Ama son yıllarında yine oğlunun evinde hayata gözlerini yumdu. Çok fazla doğum yapmış en son 4 çocuğu yaşamış. Nazardan derlerdi bize de ama kimbilir genetik ne problemleri vardı ölen bebeklerin?
 

Öyle bir yere bırakıldı ki, alzheimer hastalarının olduğu yere.
Hayat dolu kadın 1 ayda zaten eridi bitti. Kaldığı odada ne tv vardı ne başka birşey ve şuuru olmayan hastalar ile aynı odada.
Devamlı 4 duvar. Rabbim yaşatma sen bize... Ama içim sızlıyor aklıma geldikçe...
Kırsal kesimden kaldırılıp, İstanbul'a getirildi üstüne üstlük... Hayat damarını kestiler resmen.
 

Evet bu yorumu bekliyordum...
Annem de var doğru söylüyorsun, fakat annem annanemin bu durumlarını kaldıramadı
2 hafta Bakırköy ruh ve sinir hastalıkları hastanesinde yattı...
Çünkü annemin zaten psikolojik problemlerinin olduğu bir geçmişi var.
Üstüne annesinin bu hale koyulması ve tüm yükü anneme mal etmeleri teyzelerimin, annemi bunalıma soktu...

Bir gece sabaha karşı evinde şuursuzca kendini sokağa atmış.
2 adam saldırmak istemiş, komşular yetişmiş.
Polisler vs. derken ben arandım. Normalde annem yalnız yaşar evinde, aldım onu getirdim evime.
Ama olacak gibi değil, doktorunu aradık, ona götürdük.
Yatış verdiler.

Hamd olsun şimdi iyi, toparladı kendini.
Fakat hiç kimse benim ve annemin yaşadığını yaşamadı...
 
Annen niye müsaade etti SouvveniR
Etmedi...
Ben etmedim... Eşim etmedi...
karıştırtmadı büyük teyzem.
Neler yaptık, ne hastaneler araştırdım. Her birini aradım.
Ona "paramız yetmez" dediler.
"Ben karşılayacağım torunu olarak" dedim.
Çok biliyorsan al bak o zaman dediler.

Neler denedik, ne yöntemler.
Beni bırak annanemin kardeşlerinin çocukları kahroldu...
Hiç biri haklarını helal etmiyor 2 teyzeme de.

Özellikle büyük teyzeme... herkese "siz karışmayın" dediler.
Ama para muhabbeti yaptılar hep, ben dedim para kölesi olmuşsunuz, biz veririz ne gerekiyorsa.
Ama bize sormadan yaptılar herşeyi.
Bir gün duyduk annanem gelmiş istanbulda bakım evine.
Bir gün duyduk yoğun bakımda...

Gittik hep aradık. Annanemi nasıl korkuttularsa kadın bize tek dediği şey "iyiyim ben, mutluyum burada, başka yer bakmayın sakın! Maaşımda yetiyor buraya, sakın karışmayın siz"
Ama kardeşlerinin çocuklarına "beni ne zaman alıyorsunuz burdan, ne zaman çıkacağım" diye ağlıyormuş...
 
Neden bakım evine bıraktınız onu anlayamadım. Başınız sağ olsun
 
Etmedi...
Ben etmedim... Eşim etmedi...
karıştırtmadı büyük teyzem.
Neler yaptık, ne hastaneler araştırdım. Her birini aradım.
Ona "paramız yetmez
Kusura bakma ama
Ben annenin yerinde olsam büyükse büyük ablamı dinlemem
Annemi çeker alırım
Bildiğim kadarıyla zaten annen tek yaşıyor
Bakım evine verilen ücreti de annene verirlerdi, sağlık giderlerine siz de yardım ederdiniz.
Geçinirdi 2 kadın
Bence sadece teyzenler değil annen de suçlu

Olan olmuş ölen ölmüş
Allah rahmet eylesin
Ama benim de annem var, ablamdan icazet beklemem diye düşünüyorum
 
Allah rahmet etsin.peki siz evinizde bakmayi istemedinizmi..keske siz ilgilenseydiniz..
Ben tabii ki isterdim. Fakat annem o dönem çok rahatsızdı, annaneme bunu duyurmadık.
Benim oğlum o zaman daha ufaktı...

Kuzenim yıllarca annanemle birlikteydi. Ufak teyzemin kızı.
Her şekilde annanem onun okulunu maddi anlamda karşıladı ve annanemde kaldı okuduğu yıllar boyunca. Mezun oldu.
Sonrasında da evlendi ve onunda benim oğlumdan 4 ay ufak oğlu var.
Bana dediği laf şuydu "ben mi bakıcam annaneme, kusura bakmayın, benim kocam ve bir oğlum var benden bakım bekleyen... Kendi kızları var onlar baksın bir zahmet!"
 
Allah rahmet eylesin
Kendj istegi ile gitmediyse yanlis olmus. Benim annem mesela hep der ki ben bakimevine gidecem yaslaninca kafami dinlerim veririm maasimi en guzel sekilde bana bakarlar der
Ama zorla goturulmez kedi yavrusundan kurtulur gibi insan atilmaz, ben karsi degilim bakimevlerine. Bazi hastaliklarda onlar bizlerden daha iyi bakabiliyor cunku ve artik cok guzel ortamlari var birlikte yurt disi seyahatlerine bile doktorlari ile katilabiliyorlar. Ama dedigim gibi zorla goturulmez,kisi kendi istiyorsa gitmeli
 

Evet doğru söylüyorsun. Ama bir önceki yazdığımı kaçırdın...
Biz de icazet beklemezdik, eşim dahi söküp alırdı onu bakım evinden ama annanem de müsade etmedi.

Annanem hastalandıktan sonra annem de bunalıma girdi, hastalandı ve Bakırköy Ruh ve Sinir hastalıkları hastanesinde 2 hafta kaldı...

Annem çıktıktan bir müddet sonra da annanem vefat etti. Tekrar aynı şekilde annem rahatsızlanacak diye korktum ama çok şükür korktuğum başıma gelmedi.

Annanem ilk rahatsızlandığında zaten (bu arada hayatında ilk kez böyle ağır rahatsızlık geçirdi annanem ve sonrasında vefat etti) anneme çok yüklendi kardeşleri. Buna bağlı olarakta annemin ruhsal dengesi bozuldu. Annanemi yanına alsa dahi bakacak psikolojide değildi malesef.
 
Ben tek konuya baktım
Annenin sağlık durumu yazmıyordu
Bi de hani senin çocuğuna da baktığı için
Gayet bakabilir durumda sandım, geçmiş olsun

Olan olmuş artık yapacak bişey yok
Allah mekanını cennet etsin
 

Bence de, aynı fikirdeyim. alzheimer hastalarını gördüm, hakikaten evde bakılması zor haldeler.
O konuda hiç birşey diyemem...
Fakat annanem öyle şeyler yaşadı ki, anlatamam. O kadar kahroldum ki.
Teyzem bize hep şöyle dedi "niye ziyarete gidip kadına umut veriyorsunuz, o oradan çıkamayacak!" biz her şekilde uğraştık ama olmadı, çıkartamadık.
 
Kadin zaten gayet saglammis anlattiklariniza gore, bir bakiciya ihtiyaci yokmus ki, sacma olmus birakilmasi.
Onun disinda coluk cocuk birlesip bir yasliya uc ay sende bir ay bende kalsin seklinde bakilmasi cok anlamsiz cunku. O kadinin da bir evi duzeni var, kendi evinden cikarilmamali bence. Goruyorum esya gibi elinde bavul ev ev gezen yaslilari uzuluyorum. Yazik. Olan olmus artik elden ne gelir
 

Evet canım, annem 2000 senesinden beri hasta zaten.
Fakat kendine ve etrafına zarar verme eğilimi yok.
Aşırı duygu yüklü şeyler yaşaması yasak, ani şehir değişimleri yasak...
Bahar geçişlerinde yine bir duygu bozukluğu yaşıyor o kadar.

Çocuk bakması onun için faydalı, meşgale olduğu için sağlığı açısından daha rahat oluyor.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…