anne evinde

Orası öyle, kendi misafiriniz olsa konuşup dertleşmek belki iyi gelir havanız değişir de, kimbilir kimler geliyordur tabi alakasız. Sorulara cevap vermek de eziyettir sanirim
 

ertesi günü calismadiginiz bir gün ise o gün ozaman da yanlarina gitmediginiz oldumu hic?
 
Aslında ben bu konuda geri kafalı düşünen biriydim. Ama en son bi tanıdık kendi kızı ve oğlu için yeni ev açtı. Nedenini de anlattı evi de gösterdi o günden sonra mantıklı bakmaya başladım :) imkân yoksa kimsenin dediğini takmayacaksın istemediğin insanları görmek onlara hizmet etmek zorunda değilsin. Ha anneme yardım dersen fena olmaz. Sonra odana çekilmen yaşıtın yoksa eğer göze batmaz. Ama yaşıt biri varken yaparsan hoş karşılanmaz.
 
Orası öyle, kendi misafiriniz olsa konuşup dertleşmek belki iyi gelir havanız değişir de, kimbilir kimler geliyordur tabi alakasız. Sorulara cevap vermek de eziyettir sanirim

sorulan sorulara cevap veririm. ama katlanamadigim sey arkadan konusulur da sonradan kulagimiza gelir ya dolayli olarak.( yanimiza bile gelmedi) diye...
iste ayni insanlar la simdi yüz yüze gelmek hemde zihnen zaten cökük oldugunuz bir zamanda iste bu münkün olmuyor.
 
ertesi günü calismadiginiz bir gün ise o gün ozaman da yanlarina gitmediginiz oldumu hic?
bize cok sık misafir gelmez o yuzden ise gitmedigim bir gunse ve sevdigim insanlarsa otururum. Ki ben cok yogun calisan biriyim kimse de gönül koymaz ben dinlenecegim dedigimde. Sirf bu yüzden gönül koyacaksa da umursamam. Neticede gecerli sebebim var. Gelirken bana sormadilarsa gönül koymaya hakları da yoktur banaa göre. Bazen de misafir geldiğinde ben disarida olurum arkadaslarla. Neticede az zamanım oluyor kendime ayiracak. Onu da kendime göre yasamak isterim.
 
Sanırım özel hayatta da biraz sıkıntılar var gibi hissettim ben. Is hayatindaki sorunlar zaten depresyona sokar adami. Ailenizin biraz fedakarlık göstermesi lazim, bir süreliğine eve misafir kabul edilmese kimseye birşey olmaz bence ama siz yine de daha uzun vadeli çözümlere odaklanın.
 
inanin sirf bu yuzden arkamdan konuşan biri olursa evime bile almam. Eger ki ailem eve almamazlik olmaz diyorsa da geldiklerinde hos geldin bile.etmem odamdan cikmam.oyle insanlar.icin. Ben olsam boyle yaparım. Ki yaptigim d oldu sevmedigim insanlara karsi. Evde yokmuş gibi onlar gidene kadar cikmam yatar uyurum gerekirse. Cekmek zorunda degilim kimsenin lafini suratini. Kim ne der diye yasamayin mutlu oldugunuz ve canınızın istediği sekilde yasayin. Hayat sizin hayatiniz.
 
Bir söylenir iki söylenir sonra alışırlar. Değişim istiyorsanız cesur olun. Lafı sözü boşverin. Geri adım atmayın.
 
Mumkunse ayri eve gecseniz? Bizim kulturumuzde evlenene kadar anne baba evinden cikmiyorsun yada maddi olarak cikamiyorsun(Bende dahil) . Ama cidden 20 yasindan sonra aileyle oturmak zor olur ki benim ailem benden ne iş beklerdi, ne yemek, herseyede karismazlardi. Ona ragmen kendi evimin olmasi çok guzel geldi. Imkan varsa hic dusunmeyin.
 
Mesele biraz da karakter sanırım. Mesela ben edepsizliği ele almış bir insan olarak, birisi beni misafire zorlarsa misafirlere garip garip hareketler yaparım. Deliye dokunmuyorlar yani.
 
cesaret ve özgüven
evet
maalesef depresif durumum bunlari da benden alip götüreli hayli bir zaman oldu...
cesaret ve özgüven gercekten cok önemli...
umarim bunlari yine kazanabilirim...
 

siz dahi böyle diyorsaniz ben gercekten cok gecikmisim...
yani aslinda üniversite yillarimdayken ben ailemden uzakta yasamistim. ve ozamanlar daha umutluydum. cünki etrafimda benim gibi bürsürü insan vardi. hedefler ve ilgiler benzerdi. öyle olunca daha dinamik ve mutlu umutlu bir hayatin icindeydim sanki.

bitince geri döndüm. Allah ailemizi basimizdan eksik etmesin. onlara hayirli uzun ömürler versin.
umarim daha dinamik mutlu umutlu yarinlara kavusmak yeniden nasip olur..
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…