- 4 Ekim 2012
- 15.027
- 29.380
-
- Konu Sahibi Hellohappiness
- #301
E işte sonra da neden her şeyi en son biz öğreniyoruz, arkadaşların bile biliyordu demek, bu çocuklarda hiç sohbet yok... neden acaba... valla yıllar önce kardeşimi üniye babamla beraber ben götürmüştüm, yurda da yerleştirip dönmüştük. Babam orda müdireye “ablasını yurda bırakıp dönerken hiç böyle endişeli değildim, o kendini idare eder diye düşünüyorduk , hep dişliydi, gözümüz arkada olmadı” demişti. Herhalde o bir çare bulur zaten yorulmuyordur yıpranmıyordur diye düşündüğü için bi dinlendirmiyor beni. Böyle düşünüp teskin ediyorum kendimi. Neyse bu konu çok su götürür içimi döktüm gece geceBen çevremde yalnızım
Yani arkadaşlarıma, aile dostlarımıza, annemin arkadaşlarına bakıyorum ve çok kötü hissediyorum kendimi.
Çalışmayıp her gün orada yatıran mı ararsın, her haftasonu bırakıp şehir dışına giden mi, annesi evinde aylarca kalan mı neler neler...
Bu baktı bakmadıdan çok öte bir şey bizlerin yaşadığı, hani insan büyümez, hep annesinin küçüğü kalırdı?
Biz çoktan büyümüş ve gözden çıkarılmış hissediyoruz.
Öyle bir anneannem vardı ki benim, nurlar içinde yatsın, ablama 3 sene annelik etmiş.
Annem hastaymış, resmen anne baba bilmiş ablam, dedemleri.
Hiç unutmam ziyarete gittiğimizde oluşan bayram coşkusunu, varı yoğu bizlere sermelerini, yaşlı başlı insanların çocuk gibi yerlerde sürünerek oynamalarını.
Çocuklarım için çok üzülüyorum, böyle bir şeyi yaşamadıkları, böyle değer görmedikleri için.
Yük olduğunu bilmek zor şey...
Konu sahibi zaten bakıcı yanında bile durmuyor diyor.Yıllarca bizimle uğraşmış kaç yaşına gelmiş anneme bir de bir çocuğun sorumluluğunu yüklemek, onun tam rahat edeceği zamanda bnm çocuğuma göre yataktan erken çıkmasına neden olmak, hayatını kısıtlamak, doğru düzgün kahvaltı edememesine neden olmak anneme karşı bencillik. Ben anneme bu hayatı ve muameleyi layık görmüyorum. Çalışıyorsunuz diye bakmak zorunda da değil. Tabi Bn tam zamanlı bir bakmayı kastediyorum. Benim düşüncem bu. Anne olmakla hiçbir ilgisi yok. Karakter meselesi. Bunu annemi kullanmak olarak görüyorum. Eğer çocuğum olursa bir süre ücretsiz izin alırım. Sonra kreşe kadar çalışmam. Sonra eğer Bn işten dolayı yetişemezsem iyi bir bakıcı bulup annemi gözetmen yaparım. O gözkulak olur denetler sahip çıkar ama bakım sorumluluğunu üstlenmez
Her bakıcının kültürü dili farklı olacağından
Kızın annesi veya eşinin annesinin bakması daha hayırlıdır bence ilk 3 yıl çocuğun karekteri oluşuyor
Cehalete bende karşıyım öğrenmek ömür boyu sürüyor böylesi cahil olana çocuk bakıtılmaz !annemin ya da kv min kültürü aynı mı
yani benim annem bana yakın da kv dem örneğin okuma yazması dahi olmayan ömrünün ilk 22 yılı yaşadığı köyden çıkmamış bir kadıncağız
annem de aynı şartlarda olabilir
şimdi bu kişilerin kültürü dili bana benzer mi diyeceğim
mesela annem de kv dem sobalı evlerde çocuklarının üstüne kat kat giydirerek büyütmüşler
iki çorap giymezse çocuk üşür onlara göre ama şimdi evde çocuk yalınayak geziyor
ya da ne bileyim herkesin annesi, kv desi çok mu düzgün şiveler kullanıyor
örneğin bakıcım lise mezunu, yıllarca okullarda vs çalışmış bir kişi idi
şivesini, oturup kalkmasını uygun bulmadığım kişilere bu sorumluluğu vermeme şansım oldu
dünya görüşü, giyimi kuşamı bana benzerdi
hatta tipi bile benzerdi diyeyim
evdeki sorumluluğu belirli idi ama kv ya da annem baksa evin her işini de yapmaya kalkar çocuğu da kendi kuralları ile kendi çocukları gibi yetiştirirlerdi
ama bakıcım benim kurallarım ile bakmaya çalıştı tabii ki onun da uymadığı şeyler olmuştur ama en azından kat kat giydirme dendiğinde çocuğu kat kat giydirmedi ya da çocuğa bal reçel çikolata yedirmedi
bir de ben cidden bu anne ve kv leri merak ediyorum kaç yaşlarındalar
yani benim annem oğlum doğduğunda 54 kv 65 yaşındaydı
ikisi de en son 30 yıl önce çocuk bakmışlardı
hazır bez de bilmez biberondan da anlamazlardı
örneğin kv emzik vermezsen olmaz annesi olmayan bebeğe emziksiz kimse bakmaz dedi ama oğlumun hiç emziği olmadı
eğer o baksaydı bu bebek ağlıyor deyip mutlaka zorla da olsa emziği tıkardı çocuğun ağzına ama bakıcı evde bebek doğmadan ne olur ne olmaz diye alınmış emziği dahi vermedi paketi ile aylarca kaldı
Cehalete bende karşıyım öğrenmek ömür boyu sürüyor böylesi cahil olana çocuk bakıtılmaz !
Annenizin durumunu bilmiyorum bnm annem emekli ve bu yaştan sonra bir sorumluluk almak ona bağlı kalmak sinirlerini bozuyor. Bakamam sürekli diyor. Ben anlıyorum. Arkadaşımınki de emekli olacaktı sırf bakmak istemediğimin emekli olmuyor Bn en iyi kreşe gönderirim parasını veririm ama bakamam diyor. Ben çok iyi anlıyorum. Anneniz de ne düşünüyor bilmiyorum ama böyle durumlar da varT Teachergirl26 benimki bakıcının yanında bile durmaz. Bunu şöyle de deneyimledim yeni evliyken temizlikten çok anlamazdım eve temizlikçi gelecek başında dursun istedim bi kaç sefer hep kaytardı dürstçe de ben duramam demez yüzüstü bırakır insanı. Hep hasta oluverir. Çocuğa hal hatır sormaya bile yanaşmıyor halbuki ilk torunu. Nasıl bir psikolojide anlamak güç. Demogojiye gelince de ondan iyisi yok.
Insan cok zorda kalinca destek olucak bi el ariyor acikcasi destek olmak zorunda degiller ancak destek olsalar o kadar iyi olur kiHerkese merhaba. Bu anket konusu benim icin önemli hanimlar. Yalniz lütfen sadece anneler oylasin zira bekara kari boşanak kolay derler. Diger genc avrupai arkadaslarimizin yorumlarini zaten biliyorum"ona güvenerek mi yaptiniz? Sizi büyütmüs cocugunuzu da mi büyütecek? Mecbur degil vs vs" Ama calisan anneler, ikiz, ücüz anneleri bilir destek gerekiyor, bakicilara güvenilmiyor, bakici kolay bulunmuyor. Zaten annelerimiz de bizi böyle büyütmüs zamaninda. Hep yakin oturulmus, hatta belki birlikte ve bizlerin bakiminda da anneanne babaanne emegi büyük. Ama simdi mecbur degil laflari havalarda ucusuyor. Ben de tam triplere girecekken ya acaba gercekten mecbur degiller mioluyorum ama cok daraldim artik yaa.