hoşşgeldinnn ohh canımm ne güzell işte hep böylee olalımm bütünüyle rabbime bırakalım biz sadece dua adelım ve elimizden geleni yapalımm stres yapınca sonuç değişmio daha kötü oluo nasılsa ozaman boll enerji ve moral dolduralım heybeye biz:))))))))ben geldiiiim...sahilde dolaştık eşimle çekirdek çitledik yürüyüş yaptık....ya ilginçtir bugün farklı bi ümit var içimde...ben 3. tedaviye hazırım galiba...bugün bütün tahlillerimi herşeyimi buldum..negatifi alınca atmışım fazlalıkların arasınakaydirigubbakcemile3olcak bu iş allahın izniyle:lepi:birgün kendi bebişlerimizi sevcez eşlerimizle beraber medicine içini ferah tut
canım arada yaz yavvvvv...ikinci sayfaya düşmüş topiğimizyerimseniben....önümüz yaz daha çok güzel günler gelecek sınavınız hayırlısıyla geçsin kim tutar seniii...gezer tozar acısını çıkarırsın...inşallaaaaahhh hamile kalda fazla gezeme emiiiii:hulyaturur örgü örersin artıkkaydirigubbakcemile3... ben bebeğime birsürü yelekler ördüüüüm itiraf ediyorumm işte ne kadar sıyırmış olduğumu burdan anlaaklinialirimsmile
merhaba arkadaşlar, benim de hikayem sizler gibi.. elevit, folik asiti 3 ay önceden almaya başlamıştım. kilo vermştim. tam kan tahlili yaptırmıştım. b12 vitaminim az çıkmış diye iğnelerini bile oldum. sonra bekle bekle bebiş gelmiyor. 8 ay sonra öğrendim. meğer eşimin spermleri sayılamayacak kadar azmış. benim doğal yoldan bebişim olmayacakmış. hemen tüp bebek yaptık kimyasal oldu. bu yıl tam bir yıl oldu. bebiş için uğraşalı. ben çok yoruldum. etrafımdakiler tüpo bebek ile hamile kalanları gösterip milllet bebeğini kucağına alıyor sen bir daha tedavi olmak istemiyorsun diyorlar. kimse beni anlamıyorr. korkuyorum. tek çaremiz tüp bebek ya o da bir daha tutmazsa ne yaparım ben. tedaviye başlamamak iiçn bahane arıyorum. bir içim içime sığmıyor. bir korkuyorum. o stresi kaldıramam diye düşünüyorum. şimdi bile ağlıyorum. çok çok zor. ya bi daha olmassa bir daha o psikolojiyi kaldıramammmm. hiç mi bir şeyi başkaları gibi yata yata edinemiyeceğim. hep mi zorlanacağım. dayanamıyorummm.
Cnm bence de öyle düşünme. Bu tedavi sürecinde senin psikoljin önemli gerçekten. Sonuçta veren de Allah alan da. Maddi manevi hazır hissettiğin zaman başla derim. Seni strese sokan herşeyden uzak dur. Bizim şu an hiçkimse bilmiyor tedaviyi. Söylemeyeceğim de. ıl dışında tedavi olacağım abimlerin yanında sağolsun gelinimiz abimler çok yaardımcı oluyorlar. Destek çok önemli. Üzülme moralini yüksek tut. Allah dualarımızı kabul eder inşallah. :CüvCüv:Avatarımı bile değiştirdim psikolojik olarak etkileneyim die :)))opuyorumnanaktan Bahar da geldi bence tedavinin tam zamanı çiçekler, temiz hava bana mutluluk veriyor.merhaba arkadaşlar, benim de hikayem sizler gibi.. elevit, folik asiti 3 ay önceden almaya başlamıştım. kilo vermştim. tam kan tahlili yaptırmıştım. b12 vitaminim az çıkmış diye iğnelerini bile oldum. sonra bekle bekle bebiş gelmiyor. 8 ay sonra öğrendim. meğer eşimin spermleri sayılamayacak kadar azmış. benim doğal yoldan bebişim olmayacakmış. hemen tüp bebek yaptık kimyasal oldu. bu yıl tam bir yıl oldu. bebiş için uğraşalı. ben çok yoruldum. etrafımdakiler tüpo bebek ile hamile kalanları gösterip milllet bebeğini kucağına alıyor sen bir daha tedavi olmak istemiyorsun diyorlar. kimse beni anlamıyorr. korkuyorum. tek çaremiz tüp bebek ya o da bir daha tutmazsa ne yaparım ben. tedaviye başlamamak iiçn bahane arıyorum. bir içim içime sığmıyor. bir korkuyorum. o stresi kaldıramam diye düşünüyorum. şimdi bile ağlıyorum. çok çok zor. ya bi daha olmassa bir daha o psikolojiyi kaldıramammmm. hiç mi bir şeyi başkaları gibi yata yata edinemiyeceğim. hep mi zorlanacağım. dayanamıyorummm.
merhaba arkadaşlar, benim de hikayem sizler gibi.. elevit, folik asiti 3 ay önceden almaya başlamıştım. kilo vermştim. tam kan tahlili yaptırmıştım. b12 vitaminim az çıkmış diye iğnelerini bile oldum. sonra bekle bekle bebiş gelmiyor. 8 ay sonra öğrendim. meğer eşimin spermleri sayılamayacak kadar azmış. benim doğal yoldan bebişim olmayacakmış. hemen tüp bebek yaptık kimyasal oldu. bu yıl tam bir yıl oldu. bebiş için uğraşalı. ben çok yoruldum. etrafımdakiler tüpo bebek ile hamile kalanları gösterip milllet bebeğini kucağına alıyor sen bir daha tedavi olmak istemiyorsun diyorlar. kimse beni anlamıyorr. korkuyorum. tek çaremiz tüp bebek ya o da bir daha tutmazsa ne yaparım ben. tedaviye başlamamak iiçn bahane arıyorum. bir içim içime sığmıyor. bir korkuyorum. o stresi kaldıramam diye düşünüyorum. şimdi bile ağlıyorum. çok çok zor. ya bi daha olmassa bir daha o psikolojiyi kaldıramammmm. hiç mi bir şeyi başkaları gibi yata yata edinemiyeceğim. hep mi zorlanacağım. dayanamıyorummm.
valla bildiğim kadarıyla yok her an onu dşünüyor insan
olmayınca olmuyor kızlar çok stres yapsanda olmuyor. gayet mutlu bir şekilde hiç stressiz eğlene eğlene yapsan da olmuyor.
Rabbim ol demedikçe hiçbir şekilde olmuyor......
Haklısın canım.
Bazen boşuna uğraşıyoruz gibi geliyor.
Nasılsa O istediği zaman olacak di mi?
Medicine yazdıklarını okudum canım. Gerçekten zor bi durum. İnşallh o bebeklerin sana cennette şefaatçi olacaklar.Şu an cennette 3 tane bebeğin var. Onları eline alamadan gittiler biliyorum üzülüyorsun. Allah sana sabır versin canım benim. Hepimiz için dua ediyorum ama içimden geldi senin için ayrı dua edeceğim. Çevredekiler de insanı yıpratıyor gerçekten. Biz annemlere bile sölemedik inan. "noldu? "naptınız nasıl geçti" diye sormaları bile bıktırıyor. Şu an 1,5 yıllık evliyiz. Bir arkadaşım ve abim ne zamana kadar sölememeyi düşünüyorsun.Eninde sonunda anlarlar ama dedi. Sonuçta anlasınlar bu benim özel hayatım hiçkimseye hesap vermek zorunda değilim diye düşünüyorum. Aileler zor durumda kalınca başkalarına söyleyecek ve bu iş uzayacak. Bu durum benim psikolojimi ve de tedavimi etkileyecek. Sizce yanlış mı düşünüyorum?
öyle tabiki
ama işte bazen beklemek öyle çok can yakıyor ki insan ne kadar ayakta durmaya çabalasada bir anda düşüveriyor bazen
inşallah çabuk ayağa kalkarız her düşüşümüzde.....
merhaba arkadaşlar, benim de hikayem sizler gibi.. elevit, folik asiti 3 ay önceden almaya başlamıştım. kilo vermştim. tam kan tahlili yaptırmıştım. b12 vitaminim az çıkmış diye iğnelerini bile oldum. sonra bekle bekle bebiş gelmiyor. 8 ay sonra öğrendim. meğer eşimin spermleri sayılamayacak kadar azmış. benim doğal yoldan bebişim olmayacakmış. hemen tüp bebek yaptık kimyasal oldu. bu yıl tam bir yıl oldu. bebiş için uğraşalı. ben çok yoruldum. etrafımdakiler tüpo bebek ile hamile kalanları gösterip milllet bebeğini kucağına alıyor sen bir daha tedavi olmak istemiyorsun diyorlar. kimse beni anlamıyorr. korkuyorum. tek çaremiz tüp bebek ya o da bir daha tutmazsa ne yaparım ben. tedaviye başlamamak iiçn bahane arıyorum. bir içim içime sığmıyor. bir korkuyorum. o stresi kaldıramam diye düşünüyorum. şimdi bile ağlıyorum. çok çok zor. ya bi daha olmassa bir daha o psikolojiyi kaldıramammmm. hiç mi bir şeyi başkaları gibi yata yata edinemiyeceğim. hep mi zorlanacağım. dayanamıyorummm.
medicine allah sabır versin canım.çok zor seni anlayabiliyorum.insanların konuşmalarınıda boşver takma kafana.bende çok takıyodum ama bıraktım artık.sonuçta bizim elimizde olan bişey değil.insan kendi yaşamadıktan sonra başkalarının acısını anlamıyor maalesef.inşallah hepimizin birgün bebekleri olucak sağlıcakla...buarada ecemnurrcum bana özel mesaj atmışın ama cevap veremiyormuşum[/I][/B]canım 50 mesaj atmış olmak gerekiyormuş haber veriyim dedim
canım teşekkür ederim evet rabbiminde planı var. eşim ile evlenmeyi çok istemiştim. annem bana sormuştu kızım emin misin diye. evvet demiştim. boşanacağımı bilsem, çcuğum olmayacağını bilsem yine de evlenirim demiştim. o gün öylesine demiştim annem bana geçen gün hatırlattı. durumumdan ilk haberi olduğunda o gün aklına gelmiş. ben hatırlamıyorum ama rabbim eşimi verdi bana ama yüzü eğik olmasın istiyorum. kendisini kötü hissediyor biliyorum. rabbimm bana ona çoccuk verme mutluluğunu yaşatır inşallah.arada yıne korkuşlar gelıo ya olmazsa dıorum sonra dıorum sen plan yapma rabbımınde bır planı var dıyorumm lutfen canımm sakın bırakma kendını
Canım ben seni çok iyi anlıyorum. Hevesle girdim tüp bebek tedavisine. Hele pcos'u aşıp gayet güzel yumurtalar elde edince, bir de dölleme olup da çok kaliteli embriyolar oluşunca:)) Tamam dedim, olacak kesin. Üç tane süper kalitede embriyo transfer ettiler. Herşey çok iyiydi. Fakat sonuç negatifti. O zaman ben de senin gibi hissettim işte, hani bu son teknolojiydi, hani artık tıp çok ilerlemişti, hani herşey çok güzel olacaktı?......
Çok ama çok üzüldüm, nasıl bir kez daha denerim, o gücü nasıl kendimde bulurum, nasıl katlanırım dedim kendi kendime. Üstelik de özel sektörde çok yoğun çalışılan bir işim vardı. Etrafımdaki insanlar için bebek sahibi olmak için uğraşmak tuhaf bir kavramdı. Hatta aile bile pek anlaşılır değildi onlar için. Nasıl tekrar zırt pırt erken çıkıp geç gelebilecektim? Ama sonra hatırladım, dedim ki "kendine gel bilge, senin başka türlü çocuğun olmayacak, tedavisi de buysa olana kadar denemek zorundasın. Kimse sana ilk seferinde herşeyin şahane olacağını vaad etmedi ki! zaten bir sıkıntı olmasa kendiliğinden de olurdu. Sürecek işte biraz. Toparlan ve bir sonraki seferde nasıl daha iyi sonuç alabileceğini düşünmeye başla". İkinci denememizi yaptık, ve sonuç: şu an 6 haftalık hamileyim. Çok iyi biliyorum, şu anda hamile olmam yüzde yüz bebeğimin sağlıklı bir şekilde dünyaya geleceği anlamına gelmiyor. Herşey olabilir hayatta, her türlü kayıp da acı da bizim için. Ama kötü ihtimallere takılıp kalmak onların korkusuyla endişesiyle kendimizi hareketsiz bırakmak çok yanlış. Biz insanlar aklımızın alabildiği herşeyi yapabilecek güçteyiz. Aklımızın alamadıklarını zaten istemiyoruz bile:))) Merak etme, sen de anne olabilecek güçtesin. Senin de bundan sonraki denemende bebeğin olacak. Hiç vakit kaybetmeden ama kendini de hazır hissettikten sonra mutlaka tedavine başla ki bir an önce bebeğin sana gelsin. Hem maalesef zaman bizim yanımızda değil. En güzel yumurtalarını üretebildiğin zamanı korkuyla harcama derim ben. İnancını umudunu ve sükunetini asla kaybetme, tüp bebek serüveninde bunlara o kendimize yaptığımız iğnelerden daha çok ihtiyacımız var çünkü:))))
Teşekkür ederim vakit ayırdığın için...