- 19 Nisan 2019
- 1.445
- 1.318
- 48
- 38
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Anne olmak istememek 🤦🏻♀️
- Konu Sahibi snag
- Başlangıç Tarihi
- 30 Ekim 2018
- 16.162
- 36.780
- 528
Eve gelsin hemen söyleyeyim
Işin şakası çevredeki çoğu kişi saçma sapan yorumlarda bulunduğu için eşim de " acabap" demeye başladı. Milletin hayatına bi karışmasalar dünya barışı sağlanacak. Ama yok karışmazlarsa ölürler.
- 13 Eylül 2011
- 5.254
- 13.271
- 448
Her kelimesine katılıyorum.
Ileride yaşlanınca sıkılırsam beni oyalar diye çocuk sahibi olunmaz.
Ama çok tatlış yumuş yumuş diye çocuk sahibi olunmaz. Çünkü o yumuşluk maksimum 2 yıl kalacak. Her bebek büyüyor.
Ve ayrıca tüm yorumları okudum.Çoğunluk çocuğunu çok seveceksin demiş.Yahu tabi ki sevecek.Insan kendi doğurduğu canlıyı sevmez mi..
En gönülsüz anne bile bir süre sonra çocuğum da çocuğum diye 24 saat gezmeye başlar.
Olay burada farklı.
Doğurduktan sonra yetiştirebilecek misin, ona maddi ve manevi emek verecek misin..
Sonra çocuklarının suratına ben seni aslında istemiyordum diyen anneler (!) oluyor.
Son dediğiniz çok haklı.
Çocuğun olmazsa sırf sen etkilenirsin.
Ama çocuğun olup iyi bir anne olamazsan o çocuğun etkilenecek.Bir de onun vebalini alacaksın.
Yani insan hayatında her karar bilinçli olmalı.
Özellikle çocuk sahibi olma kararı.
Ama benim gözlemim artık bu konuda kadınlar daha bilinçli.
Bu da çok sevindirici..
- 22 Mart 2018
- 407
- 510
- 103
İşte evlilik bu yüzden bir kumar. Kimse ya boşanırsam deyip çocuk yapmamazlık etmiyor ya da evlenmeyeyim en iyisi demiyor. Herkesin işi şansa kalmış vaziyette, sizin ki de öyle. Çocuk yaparsanız ona çok iyi de bakabilirsiniz, hatta insanlar size gıpta da edebilir. Bunu yaşamadan göremezsiniz ne yazıkki.
- 4 Ocak 2019
- 200
- 212
- 23
Kızlar konuya çok dahil olmuyorum ama yazdıklarınızın hepsini okudum, içim biraz rahatladı en azından benim gibi düşünen insanlar varmış demek ki bu bir problem değilmiş gibi düşünüyorum artık. Çok sağolun gerçekten. Dediğiniz gibi şuan erken bakalım ilerleyen zamanlar ne gösterecek. :)
Ayrıca sizin evladınıza sabır diliyorum @kedicik555 :), eğer dışarıdan göründüğüm kadarıyla sizin gibi patavatsız bir insan isem ömür boyu hiç bebeğim olmaz, ona da hayatı dar etmem
Ayrıca sizin evladınıza sabır diliyorum @kedicik555 :), eğer dışarıdan göründüğüm kadarıyla sizin gibi patavatsız bir insan isem ömür boyu hiç bebeğim olmaz, ona da hayatı dar etmem
Allah razı olsun kuzum Allahım kimseyi evlatla sınamasın imtihan dünyası Rabbim kolaylaştırsnHer Nasip Vaktine Esirdir
"teseli değil, ama birilerine umut olur inşallah. Herkes gibi Çocuk sahibi olmaya karar verince, doktora gittik, bende bir sorun görülmemiștı, Eşimden spermiogram testi istendi. Eşim çalıştığı için, sonucu ben almıştım ve direk kadın doğum doktoruna gösterdim. Altını 3 kere çizerek bana...www.kadinlarkulubu.com
Allah yardımcın olsun. Cnm benim de oğlum 28haftalik 950gr 37cm doğdu. 70 gün küvezde kaldı. Her 3 saate bir süt pompalamaktan aynen dediğin gibi göğüs leirm mahvolmuştu. Ve onu eve getirdiğim gün sütüm kesildi.. Hikayemin öncesini okumak istersen link bıraktım..
- 30 Nisan 2016
- 3.708
- 4.665
- 133
- 28 Şubat 2017
- 508
- 824
- 103
Benim evimde çocuk lafı bile yasaktı kimse ne zaman çocuk olacak die bile soramazdi 2 sene çocuk yapmadım sonra eşime sürpriz yapmak istedim ve hamile kalmışım şimdi 19 aylık bir oğlum var onu kucağıma aldığım an keşke daha önce anneliği tatsaydim dedim çok pişmanım ama rabbim.cok şükür aratmadı kucagimiza aldık 
- 25 Ocak 2019
- 60
- 53
- 88
- 30 Aralık 2011
- 1.696
- 5.256
- 358
Vallahi ilk evlendiğimdeki beni gördüm sende. şu an 10 senelik evli ve 3. Bebeğime hamileyimKızlar merhabaa... Yani bilmiyorum bu aralar baya aklımda dolanan bir mevzu bu o yüzden dertleşmek istedim sizinle. Ben 1 senedir nikahlıyım 6 aydır da eşimle aynı evde yaşıyoruz. Lojman durumundan dolayı erken nikah sonra da düğün yaptık anlayacağınız.
Şimdi şöyle bir durum var, ben bebekleri çok seviyorum gerçekten, yiğenime arada bir ben bakıyordum. Çocuklarla genel olarak iyi anlaşıyorum.
Evlenmeden önce ileride anne olacağım fikrine sıcaktım, ama ne zaman evlendim o fikir buhar oldu uçtu.
Bilmiyorum nedeni belki de burada veya dışarıda karşılaştığım 'bebekle, çocukla her zaman anne ilgilenir' düşüncesi sanırım. Gerçekten mecburiyet dışında ilgilenen baba görmedim çocuklarıyla.
Ve anneye yüklenen inanılmaz derecede fazla sorumluluk yüzünden kendilerini dağıtan kadınlar... Eskiden o kadar ayıplardım ki, ama şuan gerçekten o kadar iyi anlıyorum ki o kadınları. Devamlı ağlayan bebek, ilgilenmeyen eş mecbur kadın eşine, hatta eşini bırakın kendine vakit ayıramıyor. Bu durum beni inanılmaz korkutuyor.
Ben daha ufacık evi toparlayamıyorum, eğer hamile veya cocuklu falan olsam naparım diye düşünüyorum. Eminim eşim de yorgunluğu bahane edip ilgilenmeyecek.
Şuan bu konuyu açma sebebim millet çatır çatır çocuk doğuruyor, daha 4 aylık evliyken hamile kalanlar, hemen 1 sene geçti yıldönümünde hamile haberini alanlar...
Kimseyi kınamıyorum yanlış anlamayın lütfen, acaba bende mi bir problem var bilmiyorum, bu insanlar gerçekten daha tam anlamıyla tanımadıkları adamlara nasıl güvenip çocuk yapıyorlar diye düşünüyorum istemeden.
Ya ben kaç senedir çıkmışım, nişanlı kalmışım, evlenmişim hala tam olarak hamile kaldığımda veya doğurduğum zaman nasıl olacak bilmiyorum. Hem kendim için diyorum bunu hem de eşim için...
Eşime güvenim tam yani gerçekten hiç kimseye kesinlikle yapmaz diyemem ama ailesini annesini biliyorum o ailede yaşayan bir adam kolay kolay aldatmaz beni, sadece belki ilerde anlaşamayacağız kafalarımızın uymadığını fark edeceğiz o zaman ne olacak?
Kusura bakmayın biraz uzun ve karışık oldu. Ama o kadınların genelinde olan annelik iç güdüsü bende yok sanırım, hamile kalsam da hissetmeyeceğim, hatta galiba doğum yaptığım zaman bile.
Bu da böyle bir dertleşme olsun siz güzel hatunlarla, teşekkür ederim şimdiden okuduğunuz için.
- 14 Haziran 2018
- 3.775
- 7.573
- 108
Sizi çok iyi anlıyorum.Bende yeğenimde tecrübe ettim bu durumu ve fikrim netleşti.İşin gerçekçi yanını gördüm.Hani olay sadece bebeklede bitmiyor.Eş kişisi sorumsuz,tembel,yardımcı olmayan biriyse (sağolsun abim fazlasıyla öyledir beni bile çıldırttı ordaykenKızlar merhabaa... Yani bilmiyorum bu aralar baya aklımda dolanan bir mevzu bu o yüzden dertleşmek istedim sizinle. Ben 1 senedir nikahlıyım 6 aydır da eşimle aynı evde yaşıyoruz. Lojman durumundan dolayı erken nikah sonra da düğün yaptık anlayacağınız.
Şimdi şöyle bir durum var, ben bebekleri çok seviyorum gerçekten, yiğenime arada bir ben bakıyordum. Çocuklarla genel olarak iyi anlaşıyorum.
Evlenmeden önce ileride anne olacağım fikrine sıcaktım, ama ne zaman evlendim o fikir buhar oldu uçtu.
Bilmiyorum nedeni belki de burada veya dışarıda karşılaştığım 'bebekle, çocukla her zaman anne ilgilenir' düşüncesi sanırım. Gerçekten mecburiyet dışında ilgilenen baba görmedim çocuklarıyla.
Ve anneye yüklenen inanılmaz derecede fazla sorumluluk yüzünden kendilerini dağıtan kadınlar... Eskiden o kadar ayıplardım ki, ama şuan gerçekten o kadar iyi anlıyorum ki o kadınları. Devamlı ağlayan bebek, ilgilenmeyen eş mecbur kadın eşine, hatta eşini bırakın kendine vakit ayıramıyor. Bu durum beni inanılmaz korkutuyor.
Ben daha ufacık evi toparlayamıyorum, eğer hamile veya cocuklu falan olsam naparım diye düşünüyorum. Eminim eşim de yorgunluğu bahane edip ilgilenmeyecek.
Şuan bu konuyu açma sebebim millet çatır çatır çocuk doğuruyor, daha 4 aylık evliyken hamile kalanlar, hemen 1 sene geçti yıldönümünde hamile haberini alanlar...
Kimseyi kınamıyorum yanlış anlamayın lütfen, acaba bende mi bir problem var bilmiyorum, bu insanlar gerçekten daha tam anlamıyla tanımadıkları adamlara nasıl güvenip çocuk yapıyorlar diye düşünüyorum istemeden.
Ya ben kaç senedir çıkmışım, nişanlı kalmışım, evlenmişim hala tam olarak hamile kaldığımda veya doğurduğum zaman nasıl olacak bilmiyorum. Hem kendim için diyorum bunu hem de eşim için...
Eşime güvenim tam yani gerçekten hiç kimseye kesinlikle yapmaz diyemem ama ailesini annesini biliyorum o ailede yaşayan bir adam kolay kolay aldatmaz beni, sadece belki ilerde anlaşamayacağız kafalarımızın uymadığını fark edeceğiz o zaman ne olacak?
Kusura bakmayın biraz uzun ve karışık oldu. Ama o kadınların genelinde olan annelik iç güdüsü bende yok sanırım, hamile kalsam da hissetmeyeceğim, hatta galiba doğum yaptığım zaman bile.
Bu da böyle bir dertleşme olsun siz güzel hatunlarla, teşekkür ederim şimdiden okuduğunuz için.
) ev işleri,yemek,temizlik,ütü,çamaşır,bulaşık derken insan tükeniyor...Ha tabi onu bağrına basıp uyumakta sana gülmeside dünyalara bedel çok güzel bir his ama insan korkuyor 
- 16 Ağustos 2016
- 9.337
- 4.664
- 123
Ah ah bende paniğim ama ama ikizlere gebeyimKızlar merhabaa... Yani bilmiyorum bu aralar baya aklımda dolanan bir mevzu bu o yüzden dertleşmek istedim sizinle. Ben 1 senedir nikahlıyım 6 aydır da eşimle aynı evde yaşıyoruz. Lojman durumundan dolayı erken nikah sonra da düğün yaptık anlayacağınız.
Şimdi şöyle bir durum var, ben bebekleri çok seviyorum gerçekten, yiğenime arada bir ben bakıyordum. Çocuklarla genel olarak iyi anlaşıyorum.
Evlenmeden önce ileride anne olacağım fikrine sıcaktım, ama ne zaman evlendim o fikir buhar oldu uçtu.
Bilmiyorum nedeni belki de burada veya dışarıda karşılaştığım 'bebekle, çocukla her zaman anne ilgilenir' düşüncesi sanırım. Gerçekten mecburiyet dışında ilgilenen baba görmedim çocuklarıyla.
Ve anneye yüklenen inanılmaz derecede fazla sorumluluk yüzünden kendilerini dağıtan kadınlar... Eskiden o kadar ayıplardım ki, ama şuan gerçekten o kadar iyi anlıyorum ki o kadınları. Devamlı ağlayan bebek, ilgilenmeyen eş mecbur kadın eşine, hatta eşini bırakın kendine vakit ayıramıyor. Bu durum beni inanılmaz korkutuyor.
Ben daha ufacık evi toparlayamıyorum, eğer hamile veya cocuklu falan olsam naparım diye düşünüyorum. Eminim eşim de yorgunluğu bahane edip ilgilenmeyecek.
Şuan bu konuyu açma sebebim millet çatır çatır çocuk doğuruyor, daha 4 aylık evliyken hamile kalanlar, hemen 1 sene geçti yıldönümünde hamile haberini alanlar...
Kimseyi kınamıyorum yanlış anlamayın lütfen, acaba bende mi bir problem var bilmiyorum, bu insanlar gerçekten daha tam anlamıyla tanımadıkları adamlara nasıl güvenip çocuk yapıyorlar diye düşünüyorum istemeden.
Ya ben kaç senedir çıkmışım, nişanlı kalmışım, evlenmişim hala tam olarak hamile kaldığımda veya doğurduğum zaman nasıl olacak bilmiyorum. Hem kendim için diyorum bunu hem de eşim için...
Eşime güvenim tam yani gerçekten hiç kimseye kesinlikle yapmaz diyemem ama ailesini annesini biliyorum o ailede yaşayan bir adam kolay kolay aldatmaz beni, sadece belki ilerde anlaşamayacağız kafalarımızın uymadığını fark edeceğiz o zaman ne olacak?
Kusura bakmayın biraz uzun ve karışık oldu. Ama o kadınların genelinde olan annelik iç güdüsü bende yok sanırım, hamile kalsam da hissetmeyeceğim, hatta galiba doğum yaptığım zaman bile.
Bu da böyle bir dertleşme olsun siz güzel hatunlarla, teşekkür ederim şimdiden okuduğunuz için.
- 4 Aralık 2014
- 2.782
- 1.406
- 158
ben de anne olmak istemiyorum, ne yalan söyleyeyim:) henüz bekarım, 36 yaşındayım, ama çocuk sevgisi yok içimde ne yazık ki..Kızlar merhabaa... Yani bilmiyorum bu aralar baya aklımda dolanan bir mevzu bu o yüzden dertleşmek istedim sizinle. Ben 1 senedir nikahlıyım 6 aydır da eşimle aynı evde yaşıyoruz. Lojman durumundan dolayı erken nikah sonra da düğün yaptık anlayacağınız.
Şimdi şöyle bir durum var, ben bebekleri çok seviyorum gerçekten, yiğenime arada bir ben bakıyordum. Çocuklarla genel olarak iyi anlaşıyorum.
Evlenmeden önce ileride anne olacağım fikrine sıcaktım, ama ne zaman evlendim o fikir buhar oldu uçtu.
Bilmiyorum nedeni belki de burada veya dışarıda karşılaştığım 'bebekle, çocukla her zaman anne ilgilenir' düşüncesi sanırım. Gerçekten mecburiyet dışında ilgilenen baba görmedim çocuklarıyla.
Ve anneye yüklenen inanılmaz derecede fazla sorumluluk yüzünden kendilerini dağıtan kadınlar... Eskiden o kadar ayıplardım ki, ama şuan gerçekten o kadar iyi anlıyorum ki o kadınları. Devamlı ağlayan bebek, ilgilenmeyen eş mecbur kadın eşine, hatta eşini bırakın kendine vakit ayıramıyor. Bu durum beni inanılmaz korkutuyor.
Ben daha ufacık evi toparlayamıyorum, eğer hamile veya cocuklu falan olsam naparım diye düşünüyorum. Eminim eşim de yorgunluğu bahane edip ilgilenmeyecek.
Şuan bu konuyu açma sebebim millet çatır çatır çocuk doğuruyor, daha 4 aylık evliyken hamile kalanlar, hemen 1 sene geçti yıldönümünde hamile haberini alanlar...
Kimseyi kınamıyorum yanlış anlamayın lütfen, acaba bende mi bir problem var bilmiyorum, bu insanlar gerçekten daha tam anlamıyla tanımadıkları adamlara nasıl güvenip çocuk yapıyorlar diye düşünüyorum istemeden.
Ya ben kaç senedir çıkmışım, nişanlı kalmışım, evlenmişim hala tam olarak hamile kaldığımda veya doğurduğum zaman nasıl olacak bilmiyorum. Hem kendim için diyorum bunu hem de eşim için...
Eşime güvenim tam yani gerçekten hiç kimseye kesinlikle yapmaz diyemem ama ailesini annesini biliyorum o ailede yaşayan bir adam kolay kolay aldatmaz beni, sadece belki ilerde anlaşamayacağız kafalarımızın uymadığını fark edeceğiz o zaman ne olacak?
Kusura bakmayın biraz uzun ve karışık oldu. Ama o kadınların genelinde olan annelik iç güdüsü bende yok sanırım, hamile kalsam da hissetmeyeceğim, hatta galiba doğum yaptığım zaman bile.
Bu da böyle bir dertleşme olsun siz güzel hatunlarla, teşekkür ederim şimdiden okuduğunuz için.
- 14 Haziran 2018
- 3.775
- 7.573
- 108
ya neden ama yaaaa? 
yazıyorum yazıyorum bir bakıyorum 2019 konusu 2018 konusu 
- 24 Ağustos 2020
- 3.382
- 8.612
- 158
Bunun bir sonu yok bence bende evleneli 3buçuk yıl oldu 2sene önce bşr düşük yaşadım sonra bidaha hiç düşünmedim çocuklara taparım resmen çok severim bende yeğenimi büyüttüm çok severim. Ama rahata o kadar alıştımki keyfimi bozmak istemiyorum resmen bende bunu nasıl aşıcaz bilmiyorım ilerde kesin çocuğumuz olduğunda keşke daha önce yapsaydık dicezKızlar merhabaa... Yani bilmiyorum bu aralar baya aklımda dolanan bir mevzu bu o yüzden dertleşmek istedim sizinle. Ben 1 senedir nikahlıyım 6 aydır da eşimle aynı evde yaşıyoruz. Lojman durumundan dolayı erken nikah sonra da düğün yaptık anlayacağınız.
Şimdi şöyle bir durum var, ben bebekleri çok seviyorum gerçekten, yiğenime arada bir ben bakıyordum. Çocuklarla genel olarak iyi anlaşıyorum.
Evlenmeden önce ileride anne olacağım fikrine sıcaktım, ama ne zaman evlendim o fikir buhar oldu uçtu.
Bilmiyorum nedeni belki de burada veya dışarıda karşılaştığım 'bebekle, çocukla her zaman anne ilgilenir' düşüncesi sanırım. Gerçekten mecburiyet dışında ilgilenen baba görmedim çocuklarıyla.
Ve anneye yüklenen inanılmaz derecede fazla sorumluluk yüzünden kendilerini dağıtan kadınlar... Eskiden o kadar ayıplardım ki, ama şuan gerçekten o kadar iyi anlıyorum ki o kadınları. Devamlı ağlayan bebek, ilgilenmeyen eş mecbur kadın eşine, hatta eşini bırakın kendine vakit ayıramıyor. Bu durum beni inanılmaz korkutuyor.
Ben daha ufacık evi toparlayamıyorum, eğer hamile veya cocuklu falan olsam naparım diye düşünüyorum. Eminim eşim de yorgunluğu bahane edip ilgilenmeyecek.
Şuan bu konuyu açma sebebim millet çatır çatır çocuk doğuruyor, daha 4 aylık evliyken hamile kalanlar, hemen 1 sene geçti yıldönümünde hamile haberini alanlar...
Kimseyi kınamıyorum yanlış anlamayın lütfen, acaba bende mi bir problem var bilmiyorum, bu insanlar gerçekten daha tam anlamıyla tanımadıkları adamlara nasıl güvenip çocuk yapıyorlar diye düşünüyorum istemeden.
Ya ben kaç senedir çıkmışım, nişanlı kalmışım, evlenmişim hala tam olarak hamile kaldığımda veya doğurduğum zaman nasıl olacak bilmiyorum. Hem kendim için diyorum bunu hem de eşim için...
Eşime güvenim tam yani gerçekten hiç kimseye kesinlikle yapmaz diyemem ama ailesini annesini biliyorum o ailede yaşayan bir adam kolay kolay aldatmaz beni, sadece belki ilerde anlaşamayacağız kafalarımızın uymadığını fark edeceğiz o zaman ne olacak?
Kusura bakmayın biraz uzun ve karışık oldu. Ama o kadınların genelinde olan annelik iç güdüsü bende yok sanırım, hamile kalsam da hissetmeyeceğim, hatta galiba doğum yaptığım zaman bile.
Bu da böyle bir dertleşme olsun siz güzel hatunlarla, teşekkür ederim şimdiden okuduğunuz için.
ama bence daha 6aylık evliymişsin bence gözünü karart ve yap doğan bi şekilde büyüyor bak 3 buçuk yıl oldu rahatımı bozamıyorum şimdi yap yolun başındayken keşke bende ilk evlendiğimde yapsaydım sonra gözü yemio insanın - 3 Eylül 2018
- 3.994
- 1.666
- 133
Ben ilerde 2nci cocugu istemiyorum ama esim istiyor ne yapmam lazim bu yuzden bosanirmi benden ki
- 22 Ocak 2019
- 2.921
- 1.693
- 63
evet çok ama çok zor aslında ama hayatın ve insanlığın yaradılışı gereği bunu birgün herkes ister er yada geç ...hem çok zor hem okadar guzel bir duygu ki ....bende küçük yaşta anne oldum şimdi ikinciyi doğurdum bazen diyorum. yuh nasıl altından kalkıyorum ,ama gezmeye gidince bile onlari pesimde yanımda istiyorum kimselere bırakmak istemiyorum ...
- 7 Ekim 2009
- 7.044
- 11.805
- 448
Kesinlikle biri hariç hepsine katılıyorum hatta İngiliz çiftle tanışmıştım 5 boy boy ufak çocukla tatile gelmişler ve gece dışarı çıkmışlardı.
Kucağa alıştırmak kısmına katılmıyorum benim de oğlum hem omzumda, göğsümde uyudu. Keyfini çıkara çıkara büyüttüm herkes aynı şeyi söyledi en fazla 1-2 sene böyle yatar sonra büyüyecek istesem de yatmaz karışmayın dedim ve gerçekten de öyle oldu, şimdi oğlum gel seveyim diyorum öpüyorum yeter öptün sarıldın diyor daha 5 yaşında :) o yüzden bence anne çocuk dinamiği farklıdır, bizim yanlışımız onu yapma, bunu şöyle yap demekte o Zaten anneyi depresyona sokan
- 24 Eylül 2013
- 10.063
- 33.109
- 798
Kimseyi kınamıyorum deyip kınamak....Kızlar merhabaa... Yani bilmiyorum bu aralar baya aklımda dolanan bir mevzu bu o yüzden dertleşmek istedim sizinle. Ben 1 senedir nikahlıyım 6 aydır da eşimle aynı evde yaşıyoruz. Lojman durumundan dolayı erken nikah sonra da düğün yaptık anlayacağınız.
Şimdi şöyle bir durum var, ben bebekleri çok seviyorum gerçekten, yiğenime arada bir ben bakıyordum. Çocuklarla genel olarak iyi anlaşıyorum.
Evlenmeden önce ileride anne olacağım fikrine sıcaktım, ama ne zaman evlendim o fikir buhar oldu uçtu.
Bilmiyorum nedeni belki de burada veya dışarıda karşılaştığım 'bebekle, çocukla her zaman anne ilgilenir' düşüncesi sanırım. Gerçekten mecburiyet dışında ilgilenen baba görmedim çocuklarıyla.
Ve anneye yüklenen inanılmaz derecede fazla sorumluluk yüzünden kendilerini dağıtan kadınlar... Eskiden o kadar ayıplardım ki, ama şuan gerçekten o kadar iyi anlıyorum ki o kadınları. Devamlı ağlayan bebek, ilgilenmeyen eş mecbur kadın eşine, hatta eşini bırakın kendine vakit ayıramıyor. Bu durum beni inanılmaz korkutuyor.
Ben daha ufacık evi toparlayamıyorum, eğer hamile veya cocuklu falan olsam naparım diye düşünüyorum. Eminim eşim de yorgunluğu bahane edip ilgilenmeyecek.
Şuan bu konuyu açma sebebim millet çatır çatır çocuk doğuruyor, daha 4 aylık evliyken hamile kalanlar, hemen 1 sene geçti yıldönümünde hamile haberini alanlar...
Kimseyi kınamıyorum yanlış anlamayın lütfen, acaba bende mi bir problem var bilmiyorum, bu insanlar gerçekten daha tam anlamıyla tanımadıkları adamlara nasıl güvenip çocuk yapıyorlar diye düşünüyorum istemeden.
Ya ben kaç senedir çıkmışım, nişanlı kalmışım, evlenmişim hala tam olarak hamile kaldığımda veya doğurduğum zaman nasıl olacak bilmiyorum. Hem kendim için diyorum bunu hem de eşim için...
Eşime güvenim tam yani gerçekten hiç kimseye kesinlikle yapmaz diyemem ama ailesini annesini biliyorum o ailede yaşayan bir adam kolay kolay aldatmaz beni, sadece belki ilerde anlaşamayacağız kafalarımızın uymadığını fark edeceğiz o zaman ne olacak?
Kusura bakmayın biraz uzun ve karışık oldu. Ama o kadınların genelinde olan annelik iç güdüsü bende yok sanırım, hamile kalsam da hissetmeyeceğim, hatta galiba doğum yaptığım zaman bile.
Bu da böyle bir dertleşme olsun siz güzel hatunlarla, teşekkür ederim şimdiden okuduğunuz için.
- 31 Ekim 2013
- 5.504
- 10.051
- 498
Eşiniz ne diyor.
Yumurtalarını dondurdum ileride pişman olursanız genc yumurtalarınız hazır olur.
