- 8 Mart 2023
- 114
- 297
- 33
- 31
- Konu Sahibi estreladanoite
-
- #1
Böyle hissetmeniz normal. Ben hamileliğim boyunca o annelik duygusunu hissetmedim. Doğurduktan iki gün sonra anne olduğumun farkına vardım. Bu his öyle hamile olduğunuzu duyar duymaz yüklenen bir şey değil. Kimileri duyguları daha uzun sürede sindirir. Siz somut gerçeklerle hareket edin. Annelik hissiyle ilgili toplumun dayattığı bir şey var, o da analığın kutsal olduğu ve o duygunun hemen ortaya çıktığı ama bu gerçek değil. Kimse anneliğe yüzde yüz hazır olamaz. Bütün hayatınız değişecek sonuçta. Eğer mental bir probleminiz yoksa ve isteyerek bu yola girdiyseniz eninde sonunda o duyguyu hissedeceksiniz. Sağlıkla kucağınıza almanızı dilerim.Merhaba herkese. Ben 28 yaşında yaklaşık 1.5 senelik evli bir kadınım. Eşimle 4 ay önce bebek sahibi olmaya karar verdik ve denemeye başladık. Neden bilemiyorum ilk aydan gebe kalacağıma inanıyordum ama olmadı ve ben 3. Ayda strese girdim ve hormonlarıma baktırdım muayene oldum derken, eşimi de üroloğa yollamak üzereydim ki bir hafta önce adetimin gecikmesi üzerine b hcg verdim ve yüksek çıktı. 2. Kere verdiğimde de 2ye katlanmıştı yani yüksek ihtimalle hamileyim. Ama garip şekilde çok isteyerek bu yola girmeme rağmen 1 haftadır öyle ciddi bir farkındalık, bir duygulanma yaşamadım. Habere çok sevindik ama o ilk sevinçten sonra hissizleştim gibi. Henüz kalp atışını duymadık belki de ondan ama acaba gerçekten hazır mıyım? Bebek büyütebilecek olgunlukta değil miydim de şu an uçuş uçuş mutlu değilim? Anneler ve anne adayları tecrübeleriniz nelerdir? Acaba normal mi bu ruh halim
Çok teşekkürler ya sanırım anlattığınız gibi kutsallık atfedilmesi, gökten zembille annelik yüklenmesi gibi bir beklentim varmış. Aslında mutluyum, aklıma geldikçe gülümsüyorum ama tekme atıp kendini belli etmesini filan bekliyordum sanırım böyle yokmuş gibi geliyorBöyle hissetmeniz normal. Ben hamileliğim boyunca o annelik duygusunu hissetmedim. Doğurduktan iki gün sonra anne olduğumun farkına vardım. Bu his öyle hamile olduğunuzu duyar duymaz yüklenen bir şey değil. Kimileri duyguları daha uzun sürede sindirir. Siz somut gerçeklerle hareket edin. Annelik hissiyle ilgili toplumun dayattığı bir şey var, o da analığın kutsal olduğu ve o duygunun hemen ortaya çıktığı ama bu gerçek değil. Kimse anneliğe yüzde yüz hazır olamaz. Bütün hayatınız değişecek sonuçta. Eğer mental bir probleminiz yoksa ve isteyerek bu yola girdiyseniz eninde sonunda o duyguyu hissedeceksiniz. Sağlıkla kucağınıza almanızı dilerim.
Boyle hissetmeniz cok normal, herkes cicekler böcekler, uçuş uçuş yasamak zorunda degil duygularini.Merhaba herkese. Ben 28 yaşında yaklaşık 1.5 senelik evli bir kadınım. Eşimle 4 ay önce bebek sahibi olmaya karar verdik ve denemeye başladık. Neden bilemiyorum ilk aydan gebe kalacağıma inanıyordum ama olmadı ve ben 3. Ayda strese girdim ve hormonlarıma baktırdım muayene oldum derken, eşimi de üroloğa yollamak üzereydim ki bir hafta önce adetimin gecikmesi üzerine b hcg verdim ve yüksek çıktı. 2. Kere verdiğimde de 2ye katlanmıştı yani yüksek ihtimalle hamileyim. Ama garip şekilde çok isteyerek bu yola girmeme rağmen 1 haftadır öyle ciddi bir farkındalık, bir duygulanma yaşamadım. Habere çok sevindik ama o ilk sevinçten sonra hissizleştim gibi. Henüz kalp atışını duymadık belki de ondan ama acaba gerçekten hazır mıyım? Bebek büyütebilecek olgunlukta değil miydim de şu an uçuş uçuş mutlu değilim? Anneler ve anne adayları tecrübeleriniz nelerdir? Acaba normal mi bu ruh halim
Aslında filmlerde salya sümük ağlayan duygusal bir yanım da var ama bazen de buz mantık insanı oluyorum. Ama sanırım ilk 3 ay olmayınca paniğe kapıldım ve asla çocuğumuz olmasa ne yaparıza kadar kafamda kurup “nolacak biz de edi ile büdü yaşar gideriz” kabullenişini bile yaşamıştım. Sonra kendimi saldım ve pat diye olduKişiliğinizle alakalı olabilir. Ben çok duygusal bir insan değilim mesela hep akıl mantık ön planda olarak yaşarım hayatimi. 2.5 sene evlilikten sonra isteyerek hamile kaldım. Şuan 24 haftalik hamileyim ve çevremde gördüğüm o aşırı heyecan ve duygu bende de yok. İstemediğim için asla degil ama herkes her olaya aynı tepkileri vermiyor. Hayırlısıyla doğduğunda ona güzel huzurlu bir yuva olabilmek için çok cabalayacagiz
Çok tatlısınız, Allah bağışlasın yavrunuzuBoyle hissetmeniz cok normal, herkes cicekler böcekler, uçuş uçuş yasamak zorunda degil duygularini.
Tüp bebekle bebek sahibi oldum, öğrendiğim gün ağladık birbirimize sarildik, yeterince yüksek yasadik, uyuduk uyandik hayat normaldi. Hicbir zaman filmlerdeki gibi karnimi tutup lalalaaa diye gezmedim ortalarda. Elini surekli karninin uzerinde tutanlarla dalga gecerdim hatta.
Ama merak etmeyin, o farkli hissetmeler biraz daha karniniz buyumeye baslayip bebegin hareketlerini hissetmeye baslayinca olur.
Benim çicegim şuan koltukta yanimda uyuyor, bazi aksamlar icim icime sığmıyor bakip bakip "bunu ben yaptım, cok güzel yaptim" diyorum, ama bazi geceler (şuandaki gibi) oturup dizi izliyorum.
Kendinizi birseyler yapmaya, birseyler hissetmeye zorlamayin, inşallah sağlıklı, mutlu, cok güzel bir gebeliginiz olur ve zamaninda evladiniza kavuşursunuz
O bosvermislikle oluyor zaten üstüne çok düşünce maalesef olmuyorAslında filmlerde salya sümük ağlayan duygusal bir yanım da var ama bazen de buz mantık insanı oluyorum. Ama sanırım ilk 3 ay olmayınca paniğe kapıldım ve asla çocuğumuz olmasa ne yaparıza kadar kafamda kurup “nolacak biz de edi ile büdü yaşar gideriz” kabullenişini bile yaşamıştım. Sonra kendimi saldım ve pat diye olduonun şoku ve sanki bir sınavı geçmişim gibi sevinen ruhumdaki çalışkan öğrenci baskın geldi ve bebek olayını tam oturtamadım kafamda. “Nasıl yani şimdi bende bi canlı mı var ulan??!!” diye aydınlanıyorum ara ara. Ama eşim de ben de maddi manevi elimizden geleni yapacağız sağlıkla doğsun da siz de bebeğinizi sağlıkla kucağınıza alın inşallah
Ben hamile olduğumu öğrendiğimde halay çekmiştim evdeMerhaba herkese. Ben 28 yaşında yaklaşık 1.5 senelik evli bir kadınım. Eşimle 4 ay önce bebek sahibi olmaya karar verdik ve denemeye başladık. Neden bilemiyorum ilk aydan gebe kalacağıma inanıyordum ama olmadı ve ben 3. Ayda strese girdim ve hormonlarıma baktırdım muayene oldum derken, eşimi de üroloğa yollamak üzereydim ki bir hafta önce adetimin gecikmesi üzerine b hcg verdim ve yüksek çıktı. 2. Kere verdiğimde de 2ye katlanmıştı yani yüksek ihtimalle hamileyim. Ama garip şekilde çok isteyerek bu yola girmeme rağmen 1 haftadır öyle ciddi bir farkındalık, bir duygulanma yaşamadım. Habere çok sevindik ama o ilk sevinçten sonra hissizleştim gibi. Henüz kalp atışını duymadık belki de ondan ama acaba gerçekten hazır mıyım? Bebek büyütebilecek olgunlukta değil miydim de şu an uçuş uçuş mutlu değilim? Anneler ve anne adayları tecrübeleriniz nelerdir? Acaba normal mi bu ruh halim
Ahahah süpersiniz, ya bi de hiç bulantı baş dönmesi olmadı eskiden nasılsam öyleyim. Ondan da inanamıyorum galiba ama neyse maşallah diyeyim yemeden içmeden kesilmek istememBen hamile olduğumu öğrendiğimde halay çekmiştim evdemide bulantilarima rağmen deli doluyum ben biraz ilk defa bu kadar negatif karşılayan birini duydum açıkçası belki endişe ediyorsunuzdur ona iyi bakabilirmiyim diye belki çok hassas birisinizdir
Amiin. Cidden stres faktörü de hormonların kötü etkiliyor olabilir epey ders oldu bana. O videoları gördüm ben de çok garip valla göbekten minik bir ayak izi çıkıyor filan aaaaağğğğO bosvermislikle oluyor zaten üstüne çok düşünce maalesef olmuyortekmelemelere başladım mesela biz ama ben karnıma bakamıyorum, ileriki haftalar için tekmeleri videolarda görünce bile korkuyorum yalnız degilsiniz yani herkes ay anne oluyorum diye duygulanip salya sümük ağlamıyor merak etmeyin sağlıkla gelsinler insallah
Konuyu bölmeyeyim ama sizi hiç çocuklu biri olarak düşünmemiştim çok şaşırdım.Bende de olmuştu zamanla geçiyoriyi ki diyorum simdi. Hatta 2. Çocuk düşünürken ilkine ihanet ediyor gibi de gelmişti bana ahahajhs ne saçma şu an düşününce ama o an öyle. İyi ki kardeş düşünmüşum diyorum şimdi de
Yaaa herkes farklı yerden yaşıyor demek ki her deneyim ne kadar özelBiz de bile isteye korunmayi bıraktığımız halde hamile kaldığımda ama cok cabuk oldu hemen istemiyodum diye ağlamıştım ilk tepki olarak. Anne olmaya hazir olmak diye bisey yok bence. Hazirim diyen yalan soyluyordur. Boyle bir seye hazir olunmaz. O yüzden akışına bırakın
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?