Anne ve babasnn, dier evliliklerinden baka kardei olanlar.

pinkystar

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
26 Mayıs 2009
1.031
7
116
43
İzmir
ben anne ve babamın ikinci evliliklerinden doğan çocuklarıyım ve tek çocuğum...annemin ilk evliliğinden bir oğlu , babamın ilk evliliğinden üç kızı bir oğlu var...
babamın çocuklarını hiç görmedim desem yeri...
en küçüklüğümden beri annemin oğlunu tanıdım ve çocukluğumda kendimi hep 2 kardeş olarak bildim...(bildim derken diğerlerinin varlıklarını biliyordum elbet ancak bir paylaşımımız olmadığı için kabul etmiyordum o yüzden öyle söyledim)
sonra sonra aklım erdikçe benim anne ve babamın tek çocuğu olduğumu idrak ettim..hayatın bazı şartlarıda , yaşanılan olumsuzluklarda öyle olduğunu gösterdi maalesef...
nihayetinde teoride 5(baba tarafı sayılırsa) , pratikte 2(karınkardeşliği baz alınırsa), totalde 7 kardeşim...bana sorarsanız sonuç itibariyle bu dünyada tekim...
neyse velhasıl kelam...benim merak ettiğim ikinci evlilik yaşayan anne babaların çocukları sizlerde durumlar nasıl?hayat ne şekilde ilerledi?yaşamayan bilmez mutlaka.gelin bu alanda bu deneyimlerimizi paylaşalım...
 
benım bir kız arkadasım vardı
kendı kardesı vardı
annesının evlendıgı adamın da bır oglu vardı, sevgılı bile olmuslardı :) yenı cici babasını sevmıyordu ama oglunu sevıyordu bır garıp,

ben senın durumunu bılmıyorum ama bır akrabam sana bıraz yakın
kızın babası baskasıyla evlenıyor ve yenı karısından bır oglu oluyor
bu sekılde olunca kız onla kardes ama annelerı farklı
kız ne hıssedıyor bılemıyorum ama cok kardesı gıbı benımsemedıgını sanıyorum cunku o dıger yenı kadının cocugu.


zaten hayatta tek oldugumuzu düşün
kendı anne ve kendı babandan bır kardesın yok sanırım yanı aynı anne babadan
ozaman aslında tamamen teksın.
 
ben doguda yaşıyorum.ve 5 kız kardeş olarak 18 yıl yaşadık.babam evlenmek zorunda idi,çünkü bize erkek kardeş lazımdı.ve şu an babamın başka kadından da 5 çocugu oldu(3 erkek)biz hepimiz birbirimizi kardeş olarak görürüz.babamın ve annamin çabaları sayesinde..uzunn hikayee..
 
ben doguda yaşıyorum.ve 5 kız kardeş olarak 18 yıl yaşadık.babam evlenmek zorunda idi,çünkü bize erkek kardeş lazımdı.ve şu an babamın başka kadından da 5 çocugu oldu(3 erkek)biz hepimiz birbirimizi kardeş olarak görürüz.babamın ve annamin çabaları sayesinde..uzunn hikayee..
 
Benimde babamın önceki eşinden 2 tane ağbim vardı birisi vefat etti, bir tane ağbim var hayatta ve ben anne ve babamdan tekim bundan 1 kaç ay öncesina kadar güzel giden yada gittiğini sandığım bir ağbi kardeş ilişkisi vardı ama tamamen benim dışımda gelişen ama eşimle ilgili bir olay yüzünden benden vazgeçti, şimdi düşünüyorumda tamamen anne baba bir kardeş olsaydık acaba bu kadar çabuk beni silebilirmiydi, oda biliyorki kendisinden başka ailem diyebileceğim kimsem yok hayatta, ama o vazgeçmeyi tercih etti, keşke bir tane anne baba öz kardeşim olsaydı yada ağbim veya ablam çok isterdim bunu,
 
zaten hayatta tek oldugumuzu düşün
kendı anne ve kendı babandan bır kardesın yok sanırım yanı aynı anne babadan
ozaman aslında tamamen teksın.


evet bende öyle düşünüyorum aynı anneden babadan olmadığım müddetçe diğerlerini kardeşim gibi hissetmedim, hissetmiyorum...bende mi bir gariplik var acaba?onu merak etmekteyim açıkçası..başka ailelerde bu iş nasıl yürüdü?
benimde bir arkadaşım var annesinin ikinci evliliğinden olan kardeşini canı gibi seviyor hiç bir ayırt etme yok diğer kardeşinden...ben yapamadım, yapamıyorum açıkçası....
 
Benimde babamın önceki eşinden 2 tane ağbim vardı birisi vefat etti, bir tane ağbim var hayatta ve ben anne ve babamdan tekim bundan 1 kaç ay öncesina kadar güzel giden yada gittiğini sandığım bir ağbi kardeş ilişkisi vardı ama tamamen benim dışımda gelişen ama eşimle ilgili bir olay yüzünden benden vazgeçti, şimdi düşünüyorumda tamamen anne baba bir kardeş olsaydık acaba bu kadar çabuk beni silebilirmiydi, oda biliyorki kendisinden başka ailem diyebileceğim kimsem yok hayatta, ama o vazgeçmeyi tercih etti, keşke bir tane anne baba öz kardeşim olsaydı yada ağbim veya ablam çok isterdim bunu,

keşke....bak sende bendensin işte..aklında soru işaretleri...o yüzden diyorum asla tek çocuk yapmasın kimse....
ben doğduğumda babamın çocukları 'şeytan görsün yüzünü' gibi çirkin bir tabir kullanmışlar...bunu oradan buradan şuradan bir şekilde duyuyorsun...şimdi büyüdükçe biraz onların içindeki kıskançlık duygusuyla yaptıklarını düşünerek anlamaya çalışıyorum.ama büyüdüm nihayetinde....şimdi yüzümü değil onlara şeytana bile göstermiyorum...ben evdeyken asla benim yaşadığım eve gelemezler...bunu çok iyi biliyorlar...
normal iki kardeşte elbet tartışıyorlar..aralarında sürtüşüyorlar...ama silmek bu kadar kolay olmazdı eminim...hani söz geçer 'kanım canım' derler...bizde 'babamın çocuğu' 'annemin oğlu'na dönüyor olay sanırsam...zor işler bunlar
 
ben doguda yaşıyorum.ve 5 kız kardeş olarak 18 yıl yaşadık.babam evlenmek zorunda idi,çünkü bize erkek kardeş lazımdı.ve şu an babamın başka kadından da 5 çocugu oldu(3 erkek)biz hepimiz birbirimizi kardeş olarak görürüz.babamın ve annamin çabaları sayesinde..uzunn hikayee..

işte ben tam da şurada durup takılıyorum yanlış anlama bizde de aynı durum var o yüzden söylüyorum 'başka kadından olan çocuk' tan nasıl kardeş olur...onada anne deseniz amenna...ama o adı üstünde başka kadın....aslında sizinde belirttiğiniz gibi yaşadığınız coğrafyanın farklılıkları da sizin durumunuz daha farklı kılıyor..
böyle görmek için çaba gerekiyor gerçekten buna katılıyorum...benim annemde çok çaba sarfetti yıllarca ama olmadımı birşey olmuyor işte...uzun hikayeler hepsi ayrı ayrı...
 
merhaba kızlar ve pinkystar benim babamında ilk eşinden bir kızı var ve ben anne babamın tek çocuğuyum, kardeş gibi görülmesi imkansız,paylaşım yok,emek yok,kaynaşma yok, ortak hiçbir şey yok, baba dışında,birde başka şehirde yaşıyor ve biz birbirimizi ben 18 yaşımdayken bir kere gördük.dolayısıyla tekim bende hayatta şimdi artık hepten tekim çünkü babam vefat ettikten sonra babamın kızı dava açtı bize,onunla mahkemelerde iki ayrı safta mücadele ediyoruz, onun benim için bir yabancıdan farkı yok babamın akrabalarıda aynı şekilde,çok kalabalık bir sülalesi var babamın ama benim ne kardeşim var ne de akrabam
 
merhaba kızlar ve pinkystar benim babamında ilk eşinden bir kızı var ve ben anne babamın tek çocuğuyum, kardeş gibi görülmesi imkansız,paylaşım yok,emek yok,kaynaşma yok, ortak hiçbir şey yok, baba dışında,birde başka şehirde yaşıyor ve biz birbirimizi ben 18 yaşımdayken bir kere gördük.dolayısıyla tekim bende hayatta şimdi artık hepten tekim çünkü babam vefat ettikten sonra babamın kızı dava açtı bize,onunla mahkemelerde iki ayrı safta mücadele ediyoruz, onun benim için bir yabancıdan farkı yok babamın akrabalarıda aynı şekilde,çok kalabalık bir sülalesi var babamın ama benim ne kardeşim var ne de akrabam

merhaba canım hoşgeldin...benim babamin oğlunu birkaç kez görmüşlüğüm vardı allah var ama 28 yıllık hayatımda kızlarından birini bir anlık bile olsa görmedim nasıl biri olduğuklarını bilmiyorum.belki yolda yan yana yürüdüğümüz , belki bir otobüse beraber binmişliğimiz , belki de bir kuyrukta arkalıklı beklediğimiz olmuştur...hayat bu ya! dünya küçük ya!...ama bilmiyorum tanımıyorum işte...aynenn bizimde hiç akrabamız yok allah gecinden versinde olacak şeyler annem babam göçüp gittiğinde bende bu hayatta gerçek anlamıyla tek olacağım..
bazen kötü bir akrabadansa bu hal iyidir diyorum..bazende insan gerçek bir kardeş arıyor yanında..işte böyle bir anda açtım bu topiği..varmı benim gibiler acaba paylaşalım konuşalım diye...
mahkeme olayında yaşadığın çok kötü..insan öldüğünde en hayırsızı bile bir anda evlat olduğunu anlıyor..en vefasız akraba bir anda kanı olduğunu hatırlıyor.hepimiz yaşayacapız bunları..ben hazırlıkladım kendimi...benim babamla annemle beraber geçirdiğim upuzun yıllar biriktirdiğim anılar bana en büyük miras olacak.varsın açsın davayı alsın evi arabayı...neye yarar bende olan onda yokki...olamaz ki:)
 
benım de annem ıle babam ayrılınca başkaları ıle evlendıler annemde dier eşinden olma 3 kardesım var 2 erkek 1 kız babamda dıer eşinden olma 2 erkek var ben ıkısınden olma tekım ama annenın cocukları üvey olur derler ama ben onları çok sevıyorum abla abla dıye peşimden ayrılmazlar bende onları öz karesım olsa bu kadar severdım hele kız olan benım canım resmen bana aşık cok sevıyorum onları babamın cocuklarına gelınce onlarıa sevıyorum fakat dıerlerı kadar degıl herhalde onların annelerını sevmedıgımden kaynaklanıyo bu he dıyeceksınız kı cocukların gunahı ne ama annelerı olacak kadın babamı bıle bana düşman yaptıgına göre siz düşünün çocukları ne yapar eşimde babasının dıer eşinen bır ablası bır agbısı var kendı anne babasından bır tane kız kardesı var ama kendı kız kardesını o kadar sevmez ama ablasını cok sever agıbısınıe oyle ille sevmek ıcın öz olması gerekmıyo yağni
 
benım de annem ıle babam ayrılınca başkaları ıle evlendıler annemde dier eşinden olma 3 kardesım var 2 erkek 1 kız babamda dıer eşinden olma 2 erkek var ben ıkısınden olma tekım ama annenın cocukları üvey olur derler ama ben onları çok sevıyorum abla abla dıye peşimden ayrılmazlar bende onları öz karesım olsa bu kadar severdım hele kız olan benım canım resmen bana aşık cok sevıyorum onları babamın cocuklarına gelınce onlarıa sevıyorum fakat dıerlerı kadar degıl herhalde onların annelerını sevmedıgımden kaynaklanıyo bu he dıyeceksınız kı cocukların gunahı ne ama annelerı olacak kadın babamı bıle bana düşman yaptıgına göre siz düşünün çocukları ne yapar eşimde babasının dıer eşinen bır ablası bır agbısı var kendı anne babasından bır tane kız kardesı var ama kendı kız kardesını o kadar sevmez ama ablasını cok sever agıbısınıe oyle ille sevmek ıcın öz olması gerekmıyo yağni


evet bende ona katılmıyorum baba tarafından özdür anne tarafı üvey falan...o hukuk nezdinde öyle.işin aslı öyle değil tabi ki yaşayan açısından..sen ilk evliliklerden çocuk olduğun için seçme şansı sendeydi ve görmeyi seçmişsin tanışma fırsatın olmuş güzel birşey senin adına sevindim...
bu konuda yük bence ilk çocukların omuzlarında..ikinci evlilik çocukları onlardan küçük olduğu için ilk adımı bu konuda ablalar abiler atmalı diye düşünüyorum..çünkü küçük olanlar neyin ne olduğuınu anlayıncaya kadar epey zaman geçiyor arada bu sayede zaten duvarlar örülmüş oluyor...
 
aynı durumdasın sende..aslında bu durum çok garip değil mi?

garip olmazmı...
annemle babamın tek çocuğuyum, onlar göçüp gittiğinde benimde kimsem olmayacak, oysa ne vardı 3ünü de tanısam, kardeş gibi olsak. Ama olmuyor işte, onlar beni düşman olarak görüyorlar galiba.. Ya da bana yansıyan o, ben arayıp facebookda bulmuştum ablalarımı ama bana çok ters cevaplar verdiler
 
garip olmazmı...
annemle babamın tek çocuğuyum, onlar göçüp gittiğinde benimde kimsem olmayacak, oysa ne vardı 3ünü de tanısam, kardeş gibi olsak. Ama olmuyor işte, onlar beni düşman olarak görüyorlar galiba.. Ya da bana yansıyan o, ben arayıp facebookda bulmuştum ablalarımı ama bana çok ters cevaplar verdiler

aslında anne ve babadan oluşan çekirdek bir aileyiz..ama aslında bir tarafımız ya eksik ya da fazla...çok bilinmeyenli denklem...
keşke anne ve babalarımız bunun farkına varıp bizleride 2 kardeş yapsalardı değil mi?hep derim birşeylerim eksik olsaydı ama bir kardeşim olsaydı...ama olmamış işte.
düşüncende haklısın..sanırım öyle geliyor onlara ..ikinci eşle başlayan düşmanlık hissi bu evliliğin verdiği meyvede de yani bize katlanarak büyüyor....bende de öyle oldu...birtek sende değil.
ben hiç aramadım açıkçası.ama arasam farklı bir sonuç alacağımı sanmam TEKNE KAZINTISI olarak...(en azından onlar için yabirim bu sıfat)...onlarsa benim için koskoca bir hiç...
çok enteresan ya valla billaha yaşamayan bilemez asla...okuyanlara masal gibi geliyordur ama biz bu masalın başrolunde oynuyoruz..
 
babam 15 sene kadar evlı kalmış... çocuğu olmamış ve daha sonra ayrılmış...
annem sanırım 2-3 ay kadar süren (kendı öyle dedı bılemıyorum) bır evlılık geçırmış.
geçenlerde öğrendım ki annemın aslında bı çocuğu olmuş ama ölmüş.

daha önce evlendığını 2 sene önce öğrendım. (anneannemde bulduğum fotoğraflar sayesınde öğrendım) 2-3 ay önce de bı çocuğu olup öldüğünü söyledi babam. pek ınanmıyorum aslında belkı de ölmemış mıdır acaba dıyorum. ama hayatta olsa bı şekılde görüşürler değıl mı?

ya off nasıl öğrenebılırım kendı anlatmıyor :(
 
babam 15 sene kadar evlı kalmış... çocuğu olmamış ve daha sonra ayrılmış...
annem sanırım 2-3 ay kadar süren (kendı öyle dedı bılemıyorum) bır evlılık geçırmış.
geçenlerde öğrendım ki annemın aslında bı çocuğu olmuş ama ölmüş.

daha önce evlendığını 2 sene önce öğrendım. (anneannemde bulduğum fotoğraflar sayesınde öğrendım) 2-3 ay önce de bı çocuğu olup öldüğünü söyledi babam. pek ınanmıyorum aslında belkı de ölmemış mıdır acaba dıyorum. ama hayatta olsa bı şekılde görüşürler değıl mı?

ya off nasıl öğrenebılırım kendı anlatmıyor :(

erken yaşta başından bir evlilik geçmiş tanıdığım ikinci evliliğindeki eşinin ailesinden ilk evliliğini söylemiş ancak çocuğu olduğunu saklıyordu(eşinin yönlendirmesi sebebiyle)..nedenide malum çevre baskısı.hem dul biriyle evlendin bari çocuğu olmasaydı dememeleri için...yazık çok üzülürdüm ona kızı şimdi liseyi bitirmek üzeredir...toplum baskısı ya da şartlar dolayısıyla olabiliyor böyle şeyler.
seninkide böyle bir durumdur diyemem asla bilemiyorumda yokmu böyle şeyler...var...ona örnek olabilmesi için anlattım.bir eşele sen o durumu bence...oda değişik birşey olmuş evlilik gizlenmiş falan yeni öğreniyorsun..hayatta herşey insanlar için mafoldumben
 
benim durumum biraz farklı benim degilde çocuklarımın üvey ablası ve abisi var eşim benden önce bir evlilik yaşamış ve bir oglu ve kızı var biz evlendigimizde erkek olan orta2 kız ise orta bire gidiyordu aradan çok zaman geçti ve olaylar farklı boyutlara ulaştı çocuklar bizim evimiz fazla gelmezdi birde bizim mutlulugumuzu istemediler ve farklı olaylar patlak verdi bende her ikisinide istemedim şimdi bana kızacaksınız ama evliligimizi yıkmak istiyorlarmış buna eşimin küs oldugu kardeşleride dahil çok zor günler geçirdim bu iki çocuk yüzünden halende çekiyorum kız annesine gitti bizden yüklüce nafaka aldı zor durumda bıraktı abisi ise bütün ikazlarıma ragmen eşimle görüşüyor geçenlerde eşimle yine görüşmüş bunda eşimin suçu var hemde kızımı parka oynatmak için gitiginde birde kızıma annene söyleme bak söylersen çok fena olur senin için demiş bende yeni dogum yaptıgım zamanlar geçen akşam çocuk agzından kaçırdı tabi ben kıyameti kopardım şimdi iki kızım var ama asla kardeşleri oldugunu ögrensinler istremiyorum zaten bu gidişle eşimi çok sevmeme ragmen bana söyledigi yalanlar yüzünden evliligimi bitirmek zorunda kalıcam daha ne kadar sabrederim allah bilir
 
Son düzenleme:
benim durumum biraz farklı benim degilde çocuklarımın üvey ablası ve abisi var eşim benden önce bir evlilik yaşamış ve bir oglu ve kızı var biz evlendigimizde erkek olan orta2 kız ise orta bire gidiyordu aradan çok zaman geçti ve olaylar farklı boyutlara ulaştı çocuklar bizim evimiz fazla gelmezdi birde bizim mutlulugumuzu istemediler ve farklı olaylar patlak verdi bende her ikisinide istemedim şimdi bana kızacaksınız ama evliligimizi yıkmak istiyorlarmış buna eşimin küs oldugu kardeşleride dahil çok zor günler geçirdim bu iki çocuk yüzünden halende çekiyorum kız annesine gitti bizden yüklüce nafaka aldı zor durumda bıraktı abisi ise bütün ikazlarıma ragmen eşimle görüşüyor geçenlerde eşimle yine görüşmüş bunda eşimin suçu var hemde kızımı parka oynatmak için gitiginde birde kızıma annene söyleme bak söylersen çok fena olur senin için demiş bende yeni dogum yaptıgım zamanlar geçen akşam çocuk agzından kaçırdı tabi ben kıyameti kopardım şimdi iki kızım var ama asla kardeşleri oldugunu ögrensinler istremiyorum zaten bu gidişle eşimi çok sevmeme ragmen bana söyledigi yalanlar yüzünden evliligimi bitirmek zorunda kalıcam daha ne kadar sabrederim allah bilir

yok kızmak değilde...ne yaparsa yapsın evlat ya babası ile görüşmesinin yasaklanması ne derece doğru diyebilirim sadece?eğer evliliğinizi bitirme sebebiniz çocuklarıyla görüştüğü için olacaksa böyle düşünmeyin lütfen..iki tarafın birbiriyle görüşmek istememesi ayrı...isteyipte görüştürülmemesi ayrı..kaç yaşındalar ne yaparlar ne yapmıştırlar bilemeyiz muhakkak ki zor günler geçirilmiştir ama eşinizin yalan söylemesini burada mazur görmelisiniz gibi geldi bana..fevri davranmayın kendinizi yıpratırsınız..en başından beri yaşayan bilir diyoruz sizinde vardır heralde böyle davranmanıza bir sebep diyelim..
kızlarınız eninde sonunda öğrenecek bence.. bu olayı geciktirip onlarda şok etkisi yaratmadan daha fazla zaman kaybetmeden söyleyin bu gerçeği.ilerleyen yıllarda öğrenmeleri inanın bana çok büyük bir kayıp olur.kendimden pay biçiyorum asla sonradan öğrenmek istemezdim...
 
Back
X