Anne veya Babasını erken yaşta kaybedenler...

Yaşadıklarım tazelendi yine...ben de annemi 9 yaşında kaybettim...:çok üzgünüm:29 yaşındaki annem hiç bir şeyimizi göremeden yitip gitti...senağlamahastaydı grip sanmıştı kendini...dr a bile gitmedi geçer diye...gün geçtikçe kötüledi...sonra hastaneye gittiler babamla...yatırmışlar...menejitmiş meğer...bir koşu hastaneye gittim...bakırköy devlet çok yakındı evimize...içeri almadılar küçüksün dediler...:1no2:12 yaşındayım ben dedim...değilsin küçüksüğn sen deyip yine almadılar...sonra Çapaya sevk etmiişler...gelen gidenden haber alıyorduk babaannem ben ve kardeşimle...geceleri yatağıma oturur dualar ederdim...allahım annemi iyileştir diye...bir akşam bir komşu geldi babaanneme bişeyler dedi...ne olmuş diyorum bişey yok kızım annen iyi, yarın eve gelecek dediler...komşuda yattık o gece kardeşimle...sabah erkenden kalktım kardeşimle eve gittik bir insan kalabalığı...mafoldumbenbabamı aradım yatak odsına yatmış...ne oldu diyorum cvp vermedi...amcama sordum...başladı amcam hüngür hünfür ağlamaya siz artık bize emanetsiniz...anneni Allah çok sevdi dedi...hayır sevmesin kimse almasın bizden, o bizim annemiz diye bağırdım...çok ağladım...senağlamatabuta yapıştım... annem kalk, ne olursun diye...uzun zaman psikolojim düzelmedi şimdi anlıyorum...o günlerde ayağıma çaydanlıktan sıcak su damlamıştı da ortalığı ayağa kaldırmıştım...bunlar hep dışa vurumlarmış meğer...keşke onun yerine ben ölseydim derim hep...babam eşini, kardeşim annesini kaybetmeyecekti...annemin bir çocuğu daha olabilirdi belki ama benim bir annem asla OLMAYACAK...senağlamasenağlama
 
bende 1,5 yl önce babamı kaybettim ona en fazla ihtiyacım olduğu dönemde vefat etti. şunu bile yazarken ağlıyorum hala alışamadım alışacağımıda zannetmiyorum yine bayram geliyor offffff çok kötü annemle her bayramımız yasla geçiyor bayramlardan nefret eder oldum.mezarına gidemiyorum o gücü kendimde hissetmiyorum bu şekilde sanki biyere gitmişte dönecekmiş gibi geliyor. mezar taşında onun ismini görmek beni yıkıyor.kalpti ölüm sebebi bi kaç senedir rahatsızdı bütün vücudu şişti sancılı bi hastalık dönemi geçirdi o dönemde annemde depresyon geçirdiği için babama ben baktm bi gece iyileşti artk dediğim zamanlarda ben bacağını kaşırken muhabbet ediyodu aniden sustu...yanımda hiç kimse yoktu annemide uyandıramyorum ne yapacağımı şaşırdım deli olacaktım insanın en aciz anı işte...
 
candy43 .!.:
bende 1,5 yl önce babamı kaybettim ona en fazla ihtiyacım olduğu dönemde vefat etti. şunu bile yazarken ağlıyorum hala alışamadım alışacağımıda zannetmiyorum yine bayram geliyor offffff çok kötü annemle her bayramımız yasla geçiyor bayramlardan nefret eder oldum.mezarına gidemiyorum o gücü kendimde hissetmiyorum bu şekilde sanki biyere gitmişte dönecekmiş gibi geliyor. mezar taşında onun ismini görmek beni yıkıyor.kalpti ölüm sebebi bi kaç senedir rahatsızdı bütün vücudu şişti sancılı bi hastalık dönemi geçirdi o dönemde annemde depresyon geçirdiği için babama ben baktm bi gece iyileşti artk dediğim zamanlarda ben bacağını kaşırken muhabbet ediyodu aniden sustu...yanımda hiç kimse yoktu annemide uyandıramyorum ne yapacağımı şaşırdım deli olacaktım insanın en aciz anı işte...
Genişletmek için tıkla...

Ufff çok üzüldüm..Ölüm gerçek hepimiz öleceğiz ama ben kabullenemiyorum ALLAHA ŞÜKÜR ailem yaşıyor dedelerim,ninelerim çok şükür yaşıyor..
Bende bu tür şeyleri okurken ağlıyorum çok zor anlayabiliyorum..Allah sabır versin:Saruboceq:
 
kardeşimle kendimize hep sağ olup yanında olmamalarının mı yoksa ölüp yanında olmamalarını mı daha kötü olduğunu sorarız ve cevap bulamayız çünkü herkez ancak kendi çektiğini bilebilir. ıkisinin de ortak yönleri var eksiklik ne olursa olsun boynunu büküyor ister sağ ister ölü olsunlar yanında değilseler canın acıyor. Sağ olmaları belki bir gün ümidini yaşatırken ölüm tüm ümitleri yok ediyor. Sağ yananda değilse kendi seçimi olurken ölüm Allah'ın takdiri oluyor. Hangisi teselli olabilir ki? Yokluk zor yokluk can yakıcı hep eksiklik ölüm tüm kapıları kapatıyor. Bana kalırsa ölüm de bir zulüm
 
Ben annemi 16 yıl önce kaybettim.13 yaşındaydım.bir gün babam hastaneden geldi.Beni ve kardeşimi yanına oturttu.Annenizi annanenizin yanına gönderdik dedi.Sadece elelrimel yüzümü kapattım ve sessizce ağladım.
Annemel ilgili son naım ise şu:Hastanede yatarken bir gün bizi okuldan alıp yanına götürdüler.Ben 13,kardeşim 11 diğer kardeşim 5 yaşında.Bir girdik odaya annem - zaten zayıftı- ama gerçekten tabiri caizse bir deri bir kemik kalmıştı.Şok geçirdim amam belli etmedim.Biz geleceğiz diye makyaj yapmış,bize hastane yemekhanesinden sütlaç aldırmış.Ben tadını hiç beğenmememe rağmen sonuna kadar yedim.Kardeşim bana döndü "ben beğenmedim,yemeyeceğim" dedi."Ye annem üzülür sonra " dedim.O yemedi.Sonra en küçük kardeşimi getirdiler.Kapıdan girmesi ile koşarak geri çıkması bir oldu.Annemi görünce tanıyamadı korkup kaçtı.Annem çok üzüldü tabi.Makyajını silmeye başladı.Ben "anne çok güzel olmuş" dedim ama nafile.Bu onu son görüşüm oldu.Sonra eşyaları geldi hastaneden.Annesizlik çok zor.Herşey yarım kalıyor.Allah kimseyi küçük yaşta özellikle annesiz babasız bırakmasın.
 
allahım onların acısını bana göstermesin diye hep dua ediyorum. ben öyle bi yükü kaldırabilecek kadar güçlü değilim, gerçekten değilim.... öncelik benim olsun diye dua ediyorum hep.. şunları yazarken ürperdim yaa..
 
Gülsüm Sultan .!.:
30 una gelmis bir insan kücükmüdür sizce?

:
Genişletmek için tıkla...

Başlığı gördüğümde aklıma ilk gelen bu oldu benim de... Her ölüm erken ölüm değil mi? Hele ki sapasağlma dururken bir anda erimeye başlamak ya da ansızın çekip gitmek...

candy43 .!.:
mezarına gidemiyorum o gücü kendimde hissetmiyorum bu şekilde sanki biyere gitmişte dönecekmiş gibi geliyor. mezar taşında onun ismini görmek beni yıkıyor.kalpti ölüm sebebi bi kaç senedir rahatsızdı bütün vücudu şişti sancılı bi hastalık ...
Genişletmek için tıkla...

Ben babamı çok yakın bir zamanda kaybettim, çok! Ve o gücü kendimde nasıl bulacağımı bilemiyorum. Aynı şekilde, ben de onu şehir dışında yaşıyor olarak hatırlamak istiyorum, yoksa her ne kadar ölümün de doğum kadar doğal olarak hayatın bir parçası olduğunu mantığım kabul etse de, kalbime anlatamam gibi geliyor. Geride kalanlar için, hayatın bir nefeste bitebileceğini iyice ama gerçekten iyice anladığım için, geride kalanlarla yaşayabileceğim dakikaların, anların hakkını vermek için ayakta kalmam, hayata devam etmem gerekiyor. Şu anda olduğu gibi annem uyuduğunda ya da evde olmadığında rahatlayabiliyorum ancak... Her şey anlamsız, yalan geliyor bir yandan, bir yandan da her dakika çok önemli, en küçük şeyler bile aslında çok anlamlı, çok değerli gibi...
 
sayfaya girincede daha sulandı gözlerim.. ben çok kötüyüm.. atlatamıyorum. hele ki bazı dönemler daha da artıyor sinirim. daha bir üzülüyorum. bayram yaklaşırken ve babalar günü yaklaşırken çok agresifim. zor çook zor. henüz 7 yaşındaydım. babamı ani bir trafik kazasındakaybettim o günden sonra tüm beyaz arabalara trafiğe her ayın 10 una çarşamba günlerine sonbahara eylüle düşman oldum.
okula başlamam 5 gün vardı. herşeyim hazırdı... o birden kötü bir süpriz ve öldü... gece yarısıydı iş çıkışı kaza yapmıştı.. okullar açıldı herkes kendini kimin çocuğu olduğunu tanıtırdı hep sinir olurdum.evlendim.. evden çıkarken büyük bir resmi olan odaya geçip vedaalştım. bazen mezarlığa gitmekten nefret ediyorum. orada yatmasını yıllardır orada olmasını hazmedemiyorum. ooff bazen çok isyankar olyyorum çünkü aylarca kendimi sıkıyorum. babalar günü ve bayramlarda patlıyorum.
18 yıl oldu yıllar geçti.. benimle sadece 7 yıl beraberdii...mafoldumben
 
Allah hepsinin mekanını cennet eylesin...gözyaşlarım durmadı yerinde yazdıklarınızı okuyunca...ben ölüm nedir bilmiyorum,gerçekten bilmiyorum..uzak akrabalar,komşular oldu çevremde vefat eden,üzüldüm elbet ama Allah'ıma şükür daha büyüğüyle karşılaşmadım... Allah'ım diyorum benim canımdan al onlara ver...er ya da geç bu durum benim de başıma gelecek..ölüm Allah'ın emri,ama o zaman buna nasıl dayanıcam bilmiyorum...Allah sevdiklerimiz için hayırlısını nasip etsin...
 
inanın çok kötü aglıyorum şuanda kendimi sizin yerinize koydumda gözümden süzüldü yaşlar ben dayanamam annem ve babamsız yaşayamaz inanın atlatamam bu durumu kavgalarımız oldu küsmelerimiz oldu ama annemsiz ve babamsız yaşayamam ben özellikle annemsiz annem benim kolum kanadım herşeyim babamda öyle Allah size sabır versin kaybettiginiz anne ve babanızın mekanı cennet olur inşallah
 
hepsini okumaya dayanamadım bir kaç şey okudum ve oturduğum yerde yaşlar süzüldü işyerinde olmuo böle deyip bıraktım okumayı
bende babamı 6 yaşında kaybettim doğru düzgün bişey hatırlamıyorum bir kaç anı resim anlatılanlar herşey ondan ibaret allah ne büyük bir sabır veriyor ki biz bunlarla başa çıkabiliyoruz
20 yaşında abimi kaybettim askerlikte çok üstüne gelmişlerdi kaldıramadı ölüdürcem kendimi derdide inanmazdık ne uğraştık bişeyler yapabilmek için ama olmadı ve dediğini yaptı
ve ben artık hiçbişeyi önemsemiyorum hayat beni ölümle öyle bir sınadıki ölümden başka herşey yalandan ibaret diğer herşey boş anlamsız
allah sabır versin herkese
 
Oncelikle en yakinlarini kaybedenlerin hepsine Allah sabir versin diyorum.
Bende 15 yasimda babami kaybettim, trafik kazasindan dolayi senağlama
 
Son düzenleme:
Bende size kendi hikayemi sizinle paylasmak istiyorum.bundan 4 ay once babam agir hastalandi memleketde bir tedavisi olmdigindan babami yurd disina apardiq.papamin kalbine giden esas damarda iltihab bulundu.bunun uzere annem babam icin fena uzulmusdu.ve boylece babam yurtdisinda ki hastanede annem de memleketde kalp krizi geciriyor ve hastaneye yerlesdiriliyor.hastanedn cikdigi 2 haftaydi annem yine de kalp krizi geciriyor ve hayata gozunu yumuyor.cok aci bir sey.keske zaman dursaydi o gun hic elmezdi.ben annemden hic doyamadim.allah butun analari rahmet eylesin....AMIN......
 
ağlaya ağlaya okudum yazılanları meğer yüreği yaralı ne kadar çok insan varmış....ben de hikayemi anlatayım sizlere....

henüz 16 yaşımdayken kanserden babamı kaybettik...çok ağar geldi babamı kaybetmek çok düşkündüm babama...en küçük bendim çok nazlardı beni...babamı kaybedince anneme dayandım...çok sıkıntılar çektik anneciğimle...21 yaşıma geldim evlendim...eşim işi sebebiyle şehir dışına çıkıyordu sürekli hep annemle kalıyordum...üniversiteye başladım..annem ders çalışayım diye ben de kalırdı evi temizler yemek yapardı...hamile kaldım annem yanımdaydı bebeğime bişey olmasın diye..hep işlerimi yapardı...geceleri uyuyamazdım hamileyken sabahlara kadar sürünürdüm evde o gece kalkar tutardı kolumdan benimle beraber uyumazdı...anne sen yat benimle beraber perişan olma derdim...anneciğimde sen rahatsızken ben nasıl yatarım uyurum derdi...derken doğum yaptım annem beni prensesler gibi baktı...kızıma o kadar düşkündü ki doyamıyordu adeta...hiç ayrılmak istemiyordu...derken annem kuzenimin yanına gitmek zorunda kaldı eşi askere gitmişti...gitti oraya 4.gün pazara çıkmış kuzenimin kızını parka götürmüş..eve gelmiş turşu kuracakmış kuzenimden bidon isterken yığılmış yere...sonra uyanmış ben iyiyim kimseye haber verme...biraz dinlenirim geçer demiş..odaya geçerken bir daha yere düşmüş ve kalkamamış...hemen acile haber verilmiş ama artık yapılacak bir şey kalmamış...19 kasım 2009 perşembe günü annemi kaybettim...hastaneye bir umut diye gittim ama abimi ağlarken gördüğümde ne yaptığımı hatırlamıyorum bir ara yere düştüm ve herkese ne olur yalan deyin diye bağırdım ama yalan değildi...annem gitmişti...yarın 3 hafta olacak annemi kaybedeli ve ben kendimi toparlıyamıyorum...çok zor çok...25 yaşımda annesiz kaldım...ne anne var ne baba...:a015:senağlamasenağlama
biraz içimi dökmek istedim...Annesini babası hayatta olanlar sıkı sıkı sarılın onlara hiç üzmeyin....
 
ALLAH herkesin yakınlarına rahmet etsin, mekanları cennet olsun... Ağlayarak okudum yazılanları. Bende 5 yaşında babamı kaybettim, kardeşimde 3 yaşındaydı. ıkimizide kucağından indirmezmiş, kıyamazmış, yoruluruz diye... Ama erken yaşta bizi babasız bırakmaya kıydı ve gitti. Annem evlendi ALLAHA' a şükür annem hayatta...Üvey babam iyi bir insan... ıki kardeşimde üvey babadan var ama öz babanın yerini kimse tutamaz. 36 yaşındayım ve 2 çocuğum var diğer kardeşiminde 2 çocuğu var ama babam ne yazık ki göremedi onları... Rabbimin takdiri yapacak bir şey yok malesef...
Bazen diyorum tanımak mı daha iyi tanımamak mı?
 
Okudukça kötü oldum çünkü malasef benim de böyle bir anım var.Ben daha 1,5 yaşında kaybettim babamı.Yani hiç tanımadım onu hiç baba derken duymadım kendimi.hiç bir hatıram yok babamla sadece birkaç fotoğraf var hatıra.okulların ilk günlerini hiç sevmedim tanışırken benim babam yok demek zorunda kaldığım için ama hiç söyleyemedim anneme onu üzmemek için.Sonra büyüdüm evlenmek iyibir babaya sahip olmak istedim.içimden doya doya baba dmek istedim.Eşimle tanıştım ama yine olmadı.biz nişanlanmadan daha eşimin babasıyla tanışamadan babası öldü eşimin ve ben birkere daha babasız kaldım.Hatta bazen kendimi suçların benim yüzümden derim ben çok istedim ama çokta korktum baba demekten.ve hala baba diyemedim yine boğazıma düğümlendi zaten belkide diyemiycektim her baba dediğimde babasızlığım aklıma gelecekti bilmiyorum.aslında yazdıkça daha da kötü oluyorum.Tek dileğim anneme bişey olmasın o benim annem ,babam her şeyim.her gece dua ediyorum annamide alma rabbim diye sizde dua edin hem benim hemde benim durumumdaki herkes için.ve anne ve babanızın kıymetini bilin.
 
yazılanları okudum
ben babamı size göre daha geç kaybettim... ama benim için de erken sayılır.... ağlamaktan yorgun düşüyorum ve hep ağlıyorum
1 ay oluyor ve hala kendime gelemedim çok kötüyüm....... babamı istiyorum diye isyan etmek geliyor içimden ama yapamıyorum Allahın takdiri...
Allah hepsine gani gani rahmet eylesin..... hepimizin yüreğine sabır versin
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

P
  • Kilitli
Çok kötüyüm okuyun lütfen
2 3
Yorumlar
57
Görüntüleme
9K
Umurumdaydi
U
V
  • Kilitli
Eski sevgilim ve hoşlandığım kişi aynı adliyede meslektaş. Bu işi durumu karıştırmadan nasıl çözebilirim? Lütfen bir akıl verin aklım çok karışık...
2 3 4
Yorumlar
60
Görüntüleme
8K
Seytanolabilirim
Seytanolabilirim
P
Kaynanam ve kızları tam bir çiyan
2 3 4
Yorumlar
78
Görüntüleme
16K
Benhurrem
Benhurrem
timeless777
Evlenmeye çalışıyorum ve annemi kaynanam sanıyorlar
Yorumlar
14
Görüntüleme
3K
freya_
F
C
Artık dayanamıyorum , daha fazla katlanamıyorum.
2 3
Yorumlar
46
Görüntüleme
15K
melmelke
M
Back
X