• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Anneannem...

TheQueeninthenorth

Guru
Kayıtlı Üye
22 Kasım 2010
11.247
19.998
498
Bosanmis anne babanın ilgisiz buyuyen cocuguyduk kardeşimle biz...Annemle babamin sonu bitmeyen kavgalarinin arasında Anneannem hep bize kalkan olurdu, kardeşimle biz onun evinde kalirdik. Hatta kısa süre için okul bile değiştirmistim Anneannem evine yakın bir okula kaydettirmisti beni. Sonra ben 9 , kardeşim 5 yasindayken temelli anneannemin evine tasindik annemle babam bosaninca...annem calismaya basladi,bizi Anneannem buyuttu. O zaman kendi annesi de hayattaydi. Buyukanneanne, anneanne, anne ile beraber büyüdük biz ama anneannem annem oldu...her seyimizle o ilgilendi. Hepimizin arkasında dag gibiydi. Babamin maddi manevi yokluğunu gidermeye calisirdi. Her şeye yetisen , güçlü kuvvetli, sen sakrak biricik Anneannem bir haftadır yoğun bakimda covidden dolayi...ciğerler kötü durumda dediler. Demans baslangici da vardi. Dün sabaha karşı 4 gibi entube edildi. Yanina sadece bir iki dakikaligina annem ve dayım girebiliyor, max 2 kişi alıyorlar. Yarin ben gireceğim, yasarsa tabii...Onu öyle görmek beni çok yaralayacak biliyorum ama görmeyi de çok istiyorum...annemi, cocuklugumu kaybediyorum sanki. Bir süredir panik atak ve yüksek tansiyonla mucadele ediyorum, bu aciyla basa cikmakta zorlaniyorum...paylaşmak istedim öyle...dualarinizi bekliyorum...
 
Çok üzüldüm😔Allah dayanma gücü versin

Ne güzel kadınmış
Evet oyle...etrafindaki herkese dokunmus bir insan, çok seveni var. Onun gibi olmak isterim ben de. Evlendim çocuğum oldu. Evime bakıyorum onun aldığı şeyleri görüyorum, okurken de en büyük destekcimdi. Manevi desteğini saymıyorum zaten o buyuttu...o yüzden ebeveyn acisiyla es değer, hatta belki ebeveynlerime uzulecegimden daha çok aci yaşıyorum.
 
Evet oyle...etrafindaki herkese dokunmus bir insan, çok seveni var. Onun gibi olmak isterim ben de. Evlendim çocuğum oldu. Evime bakıyorum onun aldığı şeyleri görüyorum, okurken de en büyük destekcimdi. Manevi desteğini saymıyorum zaten o buyuttu...o yüzden ebeveyn acisiyla es değer, hatta belki ebeveynlerime uzulecegimden daha çok aci yaşıyorum.
O da gurur duyuyordur sizinle
Kıymet, değer veren onu çok seven bir torun yetiştirmiş

Doğuran değil emek verendir anne baba
Daha fazla üzülmeniz çok normal😔
 
Allah acil şifalar versin inşallah..

25 yaşındayım dünyada yaşadığım en berbat gün anneannemin vefat ettiği gündü. Öyle çok seviyordum, hala çok seviyorum.

Umarım anneanneniz ele ayağa düşmeden, hayırlısıyla iyi olur.
Niye bu kadar uzuldugumu anlayamayan insanlar d var çevremde ama o benim annemden farksiz, hatta daha cok emegi var. Amin inşallah dediğiniz gibi olur
 
Bosanmis anne babanın ilgisiz buyuyen cocuguyduk kardeşimle biz...Annemle babamin sonu bitmeyen kavgalarinin arasında Anneannem hep bize kalkan olurdu, kardeşimle biz onun evinde kalirdik. Hatta kısa süre için okul bile değiştirmistim Anneannem evine yakın bir okula kaydettirmisti beni. Sonra ben 9 , kardeşim 5 yasindayken temelli anneannemin evine tasindik annemle babam bosaninca...annem calismaya basladi,bizi Anneannem buyuttu. O zaman kendi annesi de hayattaydi. Buyukanneanne, anneanne, anne ile beraber büyüdük biz ama anneannem annem oldu...her seyimizle o ilgilendi. Hepimizin arkasında dag gibiydi. Babamin maddi manevi yokluğunu gidermeye calisirdi. Her şeye yetisen , güçlü kuvvetli, sen sakrak biricik Anneannem bir haftadır yoğun bakimda covidden dolayi...ciğerler kötü durumda dediler. Demans baslangici da vardi. Dün sabaha karşı 4 gibi entube edildi. Yanina sadece bir iki dakikaligina annem ve dayım girebiliyor, max 2 kişi alıyorlar. Yarin ben gireceğim, yasarsa tabii...Onu öyle görmek beni çok yaralayacak biliyorum ama görmeyi de çok istiyorum...annemi, cocuklugumu kaybediyorum sanki. Bir süredir panik atak ve yüksek tansiyonla mucadele ediyorum, bu aciyla basa cikmakta zorlaniyorum...paylaşmak istedim öyle...dualarinizi bekliyorum...
Allah şifa versin tez vakitte
 
Bosanmis anne babanın ilgisiz buyuyen cocuguyduk kardeşimle biz...Annemle babamin sonu bitmeyen kavgalarinin arasında Anneannem hep bize kalkan olurdu, kardeşimle biz onun evinde kalirdik. Hatta kısa süre için okul bile değiştirmistim Anneannem evine yakın bir okula kaydettirmisti beni. Sonra ben 9 , kardeşim 5 yasindayken temelli anneannemin evine tasindik annemle babam bosaninca...annem calismaya basladi,bizi Anneannem buyuttu. O zaman kendi annesi de hayattaydi. Buyukanneanne, anneanne, anne ile beraber büyüdük biz ama anneannem annem oldu...her seyimizle o ilgilendi. Hepimizin arkasında dag gibiydi. Babamin maddi manevi yokluğunu gidermeye calisirdi. Her şeye yetisen , güçlü kuvvetli, sen sakrak biricik Anneannem bir haftadır yoğun bakimda covidden dolayi...ciğerler kötü durumda dediler. Demans baslangici da vardi. Dün sabaha karşı 4 gibi entube edildi. Yanina sadece bir iki dakikaligina annem ve dayım girebiliyor, max 2 kişi alıyorlar. Yarin ben gireceğim, yasarsa tabii...Onu öyle görmek beni çok yaralayacak biliyorum ama görmeyi de çok istiyorum...annemi, cocuklugumu kaybediyorum sanki. Bir süredir panik atak ve yüksek tansiyonla mucadele ediyorum, bu aciyla basa cikmakta zorlaniyorum...paylaşmak istedim öyle...dualarinizi bekliyorum...
Allah, anneannenizi size bağışlasın, ne mutlu size, onun gibi bir rol model tanımışsınız .Her yaş alan böyle değil maalesef.
 
Ben ananemi hiç görmedim adını taşıyorum sadece 😔kızıma annem bakıyor çalıştığım için, öyle güzel bir bağ var ki aralarında özenmemek mümkün değil. Bir dönem seni kim doğurdu sorusuna bile ananem diye yanıt veriyordu kızım 😌 Allah güzel teyzeme acil şifalar versin , yaptıklarını önüne sersin insallah büyük bir fedakarlık yapmış❤️
 
Back
X