- Konu Sahibi brokensmile7
- #21
Su an okadar umut bagladimki universiteye hayatimda biseyleri duzeltecekmis gibi geliyor baska sehire gidemiyorum kardeslerimi bırakmak istemedigim icin ama erasmus benim icin ilac gibi olacak cok istiyorum 1 2 sene buralardan uzaklasmayi... evden nekadar nefret etsemde kardeşlerimi yalniz birakmak istemedigim icin nekadar evde durursam okadar iyi oyuzden kutuphaneye falan gidemiyorum. Ama evde okadar huzursuz ortamlar oluyoki hic kendimi derslere veremiyorum sadece hayal kuruyorum herseyin duzene girdigi guzellestigi hayaller...Canım kıyamam sana...Bak seninle erasmusla ilgili konuşmuştuk, sana özel mesaj atmıştım hatta gitmedi sanırım. Canım sen lütfen derslerine yoğunlaş olur mu sınav senen bu senin. Çok da akıllı bir genç kızsın. Kardeşlerine de üzüldüm annenin de psikolojik bir rahatsızlığı olduğu kesin. Yoksa kalp hastası çocuğu varken böyle yapamazdı. En iyisi sen akşama kadar çalışacak bi kütüphane falan bul kendine ki konsantre olabilesin
Cok tesekkur ederim yorumunuz icin cok iyisiniz..