Geçenlerde habersiz sürpriz yapip yanina gittim (otobusle 14 saat falan). Bugün hediye göndermiştim. Hiç bir günü kaçırmamaya çalışırım hediye için. Arayıp sormaya çalışırım elimden geldiğince. Daha fazlası olabilir tabii ki ama elimden gelen bunlar
34 yaşina kadar o adımlardan o kadar cok attım ki. İsteksizlik var sanırım. Ha cezalandirma da değil. İlgisizdi ben ne haber vericem de demedim. Zaten konusma aliskanligimiz yok haber vermeme gerek yok diye dusundum. İste siz anneniz ve kardesinizin arasindaki iletisim hic olmadi. O yuzden sasirdim. Dediginiz gibi ilk adimi benim atmam gerek yine de zaten. Aramazsam aramaz aylarca
Keşke yapsaydım yine ölüm dileklerini duymamış olurdum.
O yaptıklarında konu açmadım psikiyatriste koştum diye sanırim bu serzeniş
huzurlu bos yere tartismasiz bir hayat dilegim. Olay telefonu açıp acmamak degil farkindaysaniz. Olay ne olursa olsun kendine ve bana bedduaya bağlaması. Yani telefon değil de bulaşık yıkamaktan da çıkmiştı mesela.
O yaptıklarında konu açmadım psikiyatriste koştum diye sanırim bu serzeniş
naparsa yapsın anadır diyecek bir gelinmişsiniz, övün bence de kendinizi hakkınızayyy bu konuda eşimin tek çocuk olduğunu hayal edemedim. Eşimin 4 kardeşi var, annesi sıra ile belli dönemlerde birine sarıyor, tabiri caizse. Sıra bize geldiği zaman ilgi göstermeye, alttan almaya çalışıyoruz işte. Ama tek çocuk olsa sürekli eşime saracaktı ay zorEvlenirseniz eşiniz de anlayışlı biri olursa gerçekten çok rahat edersiniz, kendim anlayışlıyım diye demiyorum ama
yüzümüze tükürse de yine anamızdır diyoruz
ben kendi anama yapamiyorum onu
Başinız sağolsun. Elden gelen bir sey yok maalesef. Kayinvalide, eş, sevgili gibi bir durum değil bu. Anne işte en fazla burada biraz kafa dağıtmak için yazar, pazartesi ararım yine. Deve güdülecek mecbur
Belki de o da böyle olsun istemiyordur.Bir şeyleri düzeltmek istiyordur.Belki çok geç kalmış olabilir.Ama merak edip araması da iyi bir şey.Sizin elinizden gelen her şeyi yaptığınıza eminim.Yoksa burada konu açıp,acaba ben mi yanlış yapıyorum diye cevap aramazdiniz.Nasilsa benimle iletişimi kesti,oh kafamda rahat artık deyip hayatınıza bakardiniz.Çozum aradiginiza göre annenizi önemsiyorsunuz.Annenizin de zor bir hayatı olmuş belli ki.Belki de kendince onun da haklı sebepleri vardır.Diyeceksiniz ki bunda biz çocukların ne suçu var?Ama o da böyle kendini önemli hissediyor olabilir.Sevilmeyi bilmeyen insan,sevgisini başka türlü nasıl gösterebilir ki?Siz de bundan sonra annenizle iletişimi kısa tutup,sık aralıklarla yaparsanız hem onun gönlü olur,hem de siz gereksiz yere üzülmemiş olursunuz.Eminim o da sizin kadar üzgündür.34 yaşina kadar o adımlardan o kadar cok attım ki. İsteksizlik var sanırım. Ha cezalandirma da değil. İlgisizdi ben ne haber vericem de demedim. Zaten konusma aliskanligimiz yok haber vermeme gerek yok diye dusundum. İste siz anneniz ve kardesinizin arasindaki iletisim hic olmadi. O yuzden sasirdim. Dediginiz gibi ilk adimi benim atmam gerek yine de zaten. Aramazsam aramaz aylarca
25 yaslarinda ilk defa başka sehre gittigimde o dediginizi yapmistim Allah affetsin
yine telefonda sacma sapan seyler icin bagirip durmustu. Kapattim ve bir daha hic aramadim. Aylar gecmisti boyle. Sonra yine konusuluyor iste bir sekilde. O surecte aklimda kalmasi da cabasi. Haklisiniz bu dunyaya gelmeyi ben secmedim benim ne sucum var, psikolojisi bozuksa hic cocuk isine bulasmasaydi evreleri de yasadim. Biraz arabesk bir evreydi kabul ediyorum Neyse tekrar baştan başlayalım bakalim.
Sınır yetişkin insanlara konur. Annem beş yaşındaki haline dönünce sınır falan dinlemiyor ki. Aklındaki kasedi otomatik oynatmaya başlıyor. O an hiçbir şeyi gözü görmüyor. Bende de sabır kalmadı. Alttan alamıyorum. O klasik replik kaseti oynamaya başlayınca resmen haykirarak kaçmak istiyorum. Keşke yapılabilecek bir sey, ayni zamanda ikimizin de akıl sağliğıni koruyacak bir seçenek olsa.
En azından ayrı yaşıyorsunuz.Surekli aynı evin içinde olsaydınız daha büyük problemler yasanirdi.Kendi psikolojinizi de düşünerek,ayrı bir eve çıkmanız çok doğru bir karar olmuş.Ama şükredin ki kimseye muhtaç değilsiniz.Kendinize yetebiliyorsunuz,ruhen de mutlu ve huzurluyum demissiniz.Anneniz çok zor bir kadın anliyorum.Ama bu saatten sonra başka bir aile secemeyecegimize ve mevcut olanı da iyisiyle degistiremeyecegimize göre olanı idare etmeye çalışacağız25 yaslarinda ilk defa başka sehre gittigimde o dediginizi yapmistim Allah affetsin
Zaten bu durumu şu zamana kadar çok güzel basarmissiniz.Bazen haklısın demek,he deyip geçmek hem ruh hem beden sağlığınızı korumak için iyi geliyor.Anneniz söylenmeye başladığında bu gelsin aklınıza. 
Çok teşekkürler. İnsallah acil durum anlarinda aklima gelir deriiin bir nefes alip sabır cekmek Evet sahip olduklarıma şükrederim her gün. Huzur cidden en önemli varlık. Eğlenmeyi seven biriyim. Hatta bu kadar süre ciddi bir şey konuşmak bile geriyor. Geyiğe bağlayasım geliyor. Kolayıyla sıyırmadıkEn azından ayrı yaşıyorsunuz.Surekli aynı evin içinde olsaydınız daha büyük problemler yasanirdi.Kendi psikolojinizi de düşünerek,ayrı bir eve çıkmanız çok doğru bir karar olmuş.Ama şükredin ki kimseye muhtaç değilsiniz.Kendinize yetebiliyorsunuz,ruhen de mutlu ve huzurluyum demissiniz.Anneniz çok zor bir kadın anliyorum.Ama bu saatten sonra başka bir aile secemeyecegimize ve mevcut olanı da iyisiyle degistiremeyecegimize göre olanı idare etmeye çalışacağız
bunu annenizin tepkisinin normal olduğunu söylemek için anlattım. Ay ne çok ortak noktası varmiş. Başka aile yanında büyümeler, uyku anında aramayı denk getirmeler falan. Babamla ayrılar. Eşiniz sabırlı biriymiş cidden helal olsun. Ben de çok gezdim psikolog/pskiyatr. İlaca çok az başlamışlardi sınav dönemi. Sonra bıraktim. Haha annem de yeni bir şeye baslayacak olsam sen yapamazsın ki der. Salaksın demenin değişik versiyonu sanırım
hep düsünürdüm yanında olsam belki daha iyi olurdu diye. Olmuyorlar demek ki sizin örnekten anladığım kadarıyla. Ben hayatımı onun üstüne kuramazdım. İyiki de kurmamışım, 10 yıl önce yanından ayrildığım benle şimdi arasında dünya kadar fark var. Hayata bakış açım bile bozukmuş. Evliliğinizi güzel yönetmeniz artı bir özellik. Ben eski ilişkilerimde zehirli bir dilim olduğu için yürütemiyordum. Kimden ogrendigimi söylememe gerek yok sanırım. Son yıllarda onu aştim bu sefer de cidden düzgün ve uygun biri çıkmadı. Son aylarda da tamamen evlilik defterini kapadım kafam rahat. Ahahaha temizliğin yarısında uyumak tam benlik hareketTemizlik yapacağımı söylemiştim anneme , temizliği yarıda bırakıp uyumuşum. 3 saat falan ulaşamamış (evim bir saatten az sürede temizleniyordu)
Bir aldım telefonu amanın. Aradım annemin gözler dolu dolu ağlamış korkmuş, acaba kayıp düştüm mü falan diye düşünmüş. Temiz bir fırçaladı beni
Onun dışında da ben çok ekstrem durumlar yoksa çok aşırı sert olmamak gerek diye düşünüyorum. Anne sonuçta, atsan atamazsın….
ya normal tabii ki insan evladıni merak eder, ya kedimi bir hafta arkadaşta bıraktım aklım çıktı bakabildi mi diye. Arayıp duruyordum. buraya yazıp rahatlamak istedim biraz. Toleransım bittiğinde açip okurum belki. Biraz da linç yerim aklım dağılır dedim
