Annedir ne yapsa yeridir mi?

Merhaba güzel kadınlar,

Bu sorunu yazip yazmamak konusunda çok arada kaldim. İçimde duracağına burda dursun dedim

Benim annemle ilişkim hiç cevremde gördüğüm anne-kız ilişkileri gibi olmadi. Normali de yoktur bu işin tabi de. Öyle birbiriyle cok iyi anlaşan insanlar olmadık, küçükken çok takardım bu duruma ama büyüdükçe gördüm ki mükemmel aile yok. Neyse küçüklüğüme inmiyim ordan çıkamam Özetle zorla evlendirilmiş gibi birlikte hayat tüketen anne baba. Bitmeyen kavga gürültü. Annemin ben öleyim o zaman, ben kimim ki zaten tripleri ve göstermelik intihar girişimleri ile kapanış. Bu kadar duygusuz yazdığıma bakmayin küçükken ne ağlardım. Ah o minnoş yüreğim. Ne çok üzmüşüm kendimi boşuna. Tabii sonrasında terapiler... Hatta psikiyatrist annen düzelmeden olmaz demişti annemi ikna edemeyince ben evden topuk topuk.

Neyse bugun ki olaya geleyim. Son bir haftadir gündüz uykularına alıştım. Annem de son bir haftadir bana sardı. İki haftada bir arayan kadın arıyor. İnatla o saati hissedip ariyor. Sorun değil uçak modu diye bir şey var dedim. Bugun de yine arar belki diye uçak moduna aldım telefonu. Almaz olaydım...Teli bir açtım hemen beni ara mesajlari. İki saat ya ne olmuş olabilir dedim. Aradım "sen tek yaşıyorsun, sana bir sey oldu, öldün sandım" diye bana bagiriyor. Telefonu niye kapatiyormuşum. Ya dedim aranmak istemedim olabilir. İki saat kapaliydi sadece tel. Ya iyiyim işte diyorum hala kiziyor ağlıyor. Dedim aynısı sana da oldu. Hatta beni ertesi gün aramişti. Ben senin iyi olduğunu öğrenince tamam dedim. Hala ne diye büyütüyosun dedim. (burada ses yukselmeye başladi tabi). Ağlamasina cidden hiç üzülemiyorum. Aksine bende sinir yapiyor. Ağlarken devam ediyor keşke ölsem ben, ben hiç iyi davranilmayi haketmiyorum, neyi hak ediyorum ki zatenler falan. Bir de asla mantıklı bir cümlesi yoktur. Sanki dünyadaki herkes birleşmiş onun ölmesini istiyormuş gibi davranır ve asla ama aslaaa es vermez bunlari sayarken. Bu ölme laflarini falan duyunca bana geldiler yine. 5 yaşında gibi her olaydan dram çıkarıp buraya bağlıyosun, yeter artık şu laflarin zerre etkilemiyor beni dedim bağırarak. Arama beni bidaha dedi kapattı. Arada daha cümleler var da sinirden hatırlamiyorum.

Ya gerçekten terapi, kitap, eğitim vs... Çok fazla şey denedim yillardir. Hayatimın en sorunsuz kaygısız mutlu zamanlarını yaşıyorum şükür. Fakat kadın bu kafaya sarınca geliyolar bana da. Aylarca aramaz şimdi. Ne kadar umursamamaya çalışsam da benim de aklımın kenarında durur. Tedavi ol desem gitmez. Offf bıktım bu drama queenlikten ya. Aman işte yazınca biraz olsun rahatladım.

Nasıl bir iç dökmeyse 1 sayfa tutmuşkusura bakmayın artık

strawberryland .!.:

Merhaba güzel kadınlar,

Bu sorunu yazip yazmamak konusunda cok arada kaldim. İçimde duracağına burda dursun dedim

Benim annemle ilişkim hiç cevremde gördüğüm anne-kız ilişkileri gibi olmadi. Normali de yoktur bu işin tabi de. Öyle birbiriyle cok iyi anlaşan insanlar olmadık, küçükken çok takardım bu duruma ama büyüdükçe gördüm ki mükemmel aile yok. Neyse küçüklüğüme inmiyim ordan çıkamam. Özetle zorla evlendirilmiş gibi birlikte hayat tüketen anne baba. Bitmeyen kavga gürültü. Annemin ben öleyim o zaman, ben kimim ki zaten tripleri ve göstermelik intihar girişimleri ile kapanış. Bu kadar duygusuz yazdığıma bakmayin küçükken ne ağlardım. Ah o minnoş yüreğim. Ne çok üzmüşüm kendimi boşuna. Tabii sonrasında terapiler... Hatta psikiyatrist annen düzelmeden olmaz demişti annemi ikna edemeyince ben evden topuk topuk.

Neyse bugun ki olaya geleyim. Son bir haftadir gündüz uykularına alıştım. Annem de son bir haftadir bana sardı. İki haftada bir arayan arıyor. Sorun değil uçak modu diye bir şey var dedim. Bugun de yine arar belki diye uçak moduna aldım telefonu. Almaz olaydım...Teli bir açtım hemen beni ara mesajlari. İki saat ya ne olmuş olabilir dedim. Aradım "sen tek yaşıyorsun, sana bir sey oldu, öldün sandım" diye bana bagiriyor. Telefonu niye kapatiyormuşum. Ya dedim aranmak istemedim olabilir. İki saat kapaliydi sadece tel. Ya iyiyim işte diyorum hala kiziyor ağlıyor. Ya dedim aynısı sana da oldu. Hatta beni ertesi gün aramişti. Ben senin iyi oldugunu öğrenince tamam dedim. Hala ne diye büyütüyosun dedim. (burada ses yukselmeye başladi tabi). Ağlamasina cidden hiç üzülemiyorum. Aksine bende sinir yapiyor. Ağlarken devam ediyor keşke ölsem ben, ben hiç iyi davranilmayi haketmiyorum, neyi hak ediyorum ki zatenler falan. Bir de asla mantıklı bir cümlesi yoktur. Sanki dünyadaki herkes birleşmiş onun ölmesini istiyormuş gibi davranır ve asla ama aslaaa es vermez bunlari sayarken. Bu ölme laflarini falan duyunca bana geldiler yine. 5 yaşında gibi her olaydan dram çıkarıp buraya bağlıyosun, yeter artık şu laflarin zerre etkilemiyor beni dedim bağırarak. Arama beni bidaha dedi kapattı. Arada daha cümleler var da sinirden hatırlamiyorum.

Ya gerçekten terapi, kitap, eğitim vs... Çok fazla şey denedim yillardir. Hayatimın en sorunsuz kaygısız mutlu zamanlarını yaşıyorum şükür. Fakat kadın bu kafaya sarınca geliyolar bana da. Aylarca aramaz şimdi. Ne kadar umursamiyorum desem de benim de aklımın kenarında durur. Tedavi ol desem gitmez. Offf bıktım bu drama queenlikten ya. Aman işte yazınca biraz olsun rahatladım.

Nasıl bir iç dökmeyse 1 sayfa tutmuşkusura bakmayın artık

Genişletmek için tıkla...

Sizi anlıyorum açıkçası galiba biraz bıkkınlık gelmiş hissizleşmişsiniz ama şöyle düşünün gerçekten anlattıklarınıza göre annenizin ruhu hasta tedaviye ihtiyacı var ama kabul etmiyor haklısınız her yolu denemişsiniz ama lütfen hasta olduğunu bildiğiniz için biraz daha anlayışlı olun tabiki bi sabır sınırınız var ama mesela uyumadan önce ben uyuyorum anne diye mesaj atın ben ver biraz hesap veriyormuş ya da çocukça gelebilir ama karşı tarafın davranışlarına bakılırsa böyle davranmak bence en mantıklısı karar sizin size bol bol sabırlar diliyorum Allah annenize de bi an önce akıl fikir ve şifa versin

ayse2325 .!.:

Sizi anlıyorum açıkçası galiba biraz bıkkınlık gelmiş hissizleşmişsiniz ama şöyle düşünün gerçekten anlattıklarınıza göre annenizin ruhu hasta tedaviye ihtiyacı var ama kabul etmiyor haklısınız her yolu denemişsiniz ama lütfen hasta olduğunu bildiğiniz için biraz daha anlayışlı olun tabiki bi sabır sınırınız var ama mesela uyumadan önce ben uyuyorum anne diye mesaj atın ben ver biraz hesap veriyormuş ya da çocukça gelebilir ama karşı tarafın davranışlarına bakılırsa böyle davranmak bence en mantıklısı karar sizin size bol bol sabırlar diliyorum Allah annenize de bi an önce akıl fikir ve şifa versin

Genişletmek için tıkla...

Onu da anlamaya çalışıyorum zor bir çocukluk ve zor bir hayat geçirdi. Hatta hiç cocukluk yaşayamamiş ama bana da kötü hatıralar bıraktı sağolsun. İyiler de var hakkını yiyemem. Off bazen diyorum artık ne yaparsa yapsın, sonra aklım kalıyor. Bu gel gitlerdeyim. Teşekkürler Allah hepimize akıl sağlıği versin amin.

Sizin yaşadıklarınızin belki 100 katını yasadi anneniz zamanında. Hala da yaşıyor demek ki. Sadece bana söyle yapıyor diye bakmayın olaya "Bu kadin-yani anneniz-niye bu hale geldi diye de bakin" . Doğru duruşta gün yüzü görmeden belli bir yasa gelen insanlar var ne yazık ki ve biz ne kadar tedavi ol, gel şuraya gidelim vs desek de onlar öyle şeyler ile büyümedigi için ya da insan psikolojisi ile ilgili pek bir şey bilemedikleri için oralı olmuyorlar. Kusura bakmayın ama ben anneniz için de üzüldüm sizden daha çok hatta. Çünkü yıllarca yaşadığı bir durum olmalı onun için. Mesela siz şimdi kaçıp kurtulmuşsunuz en azından o onu da yapamamış. Bu coğrafyada kadın olmal zor çok zor. Hele eskiden daha da zormus. Belli bir azinlik harici. Ne desem ama diye başlayan cümleler gelecek onun için belki anlayan anlar.

strawberryland .!.:

Onu da anlamaya çalışıyorum zor bir çocukluk ve zor bir hayat geçirdi. Hatta hiç cocukluk yaşayamamiş ama bana da kötü hatıralar bıraktı sağolsun. İyiler de var hakkını yiyemem. Off bazen diyorum artık ne yaparsa yapsın, sonra aklım kalıyor. Bu gel gitlerdeyim. Teşekkürler Allah hepimize akıl sağlıği versin amin.

Genişletmek için tıkla...

Iste siz o zor çocukluğu yaşasanız ne olurdu acaba? Daha mı güçlü çıkardınız vooovvb denecek insan mı olurdunuz? Uzaktan izlemekle olmuyor hiçbir şey. Madem böyle düşünüyorsunuz ve aylarca aramaz şimdi diyorsunuz siz de aramayin uzak durun. Ne güzel öyle şansınız varmış. Şimdi öyle şansı hiç olmamışlar düşünsün boş verin

Eski olayları bilmem ama bu olayda haklı
Ben de çocuğuma iki saat ulaşamasam ben de merak ederdim
Ama annedir ne yapsa yeridir diye bir sey yok

strawberryland .!.:

Onu da anlamaya çalışıyorum zor bir çocukluk ve zor bir hayat geçirdi. Hatta hiç cocukluk yaşayamamiş ama bana da kötü hatıralar bıraktı sağolsun. İyiler de var hakkını yiyemem. Off bazen diyorum artık ne yaparsa yapsın, sonra aklım kalıyor. Bu gel gitlerdeyim. Teşekkürler Allah hepimize akıl sağlıği versin amin.

Genişletmek için tıkla...

Bence annenizin tek istediği ilgi bilmiyorum öyle hissettim belki geçmişte yaşadıklarından veya yaşattıklarından pişmandır vicdan azabı çekiyor olabilir bence bi hediye alın ne bilim süpriz yapın ya da ne bilim işte önemsediğinizi belli edin çok zor bunu söylemek ama belki kendini kimsesiz hissettiği için size son zamanlarda daha çok düşkün olmuştur olamaz mı

Tipik Türk annelerinden. Yıllarca ezilmiş, kahır çekmiş ve önemini hissedebilmek için karşıdakini kendi yokluğuyla tehdit eden, yeri geldiğinde beddua eden, mutsuz, karamsar, çileli bir kadın. Sizin için de elbette çok zor anlıyorum ama burada madem huyunu biliyorsunuz, yatmadan bi haber verebilirdiniz. Sorunu hiç gerçekleşmeden çözmek her zaman her anlamda daha ekonomiktir. Annenizin hasta olduğunu bilerek atın adımlarınızı.

dr_yad .!.:

Sizin yaşadıklarınızin belki 100 katını yasadi anneniz zamanında. Hala da yaşıyor demek ki. Sadece bana söyle yapıyor diye bakmayın olaya "Bu kadin-yani anneniz-niye bu hale geldi diye de bakin" . Doğru duruşta gün yüzü görmeden belli bir yasa gelen insanlar var ne yazık ki ve biz ne kadar tedavi ol, gel şuraya gidelim vs desek de onlar öyle şeyler ile büyümedigi için ya da insan psikolojisi ile ilgili pek bir şey bilemedikleri için oralı olmuyorlar. Kusura bakmayın ama ben anneniz için de üzüldüm sizden daha çok hatta. Çünkü yıllarca yaşadığı bir durum olmalı onun için. Mesela siz şimdi kaçıp kurtulmuşsunuz en azından o onu da yapamamış. Bu coğrafyada kadın olmal zor çok zor. Hele eskiden daha da zormus. Belli bir azinlik harici. Ne desem ama diye başlayan cümleler gelecek onun için belki anlayan anlar.

Genişletmek için tıkla...

Yok haklısınız yuzde birini yaşamamışımdır. Olaya objektif bakış açısı olsun diye yazdım, kendimi savunmak için değil. Yıllardır toleransım bitti sanırım. Durduk yere tartışma çıkmasindan bıktım. Daha anlayışlı olmalıyım belki de haklısınız. Teşekkür ederim.

Sizin gibi olumsuz yaşanmışlıklarim yok ailemle ilgili ama annem babam bana da iki saat ulaşamasa telaş yapıp, eşimle iletişime geçer, telefonu açınca da bir güzel fircalarlardı, özellikle babam. Şuan farklı şehirlerdeyiz, telefonda sesim yorgun olsa, normal neşem olmasa ne oldu niye sesin öyle diye soruları içleri rahat edene kadar bitmez. Canım sıkkınsa rol yaparak konuşuyorum bu yüzden.

Anneniz çok zor şeyler yaşamış dediğinize göre, bazı yaşanan ağır olayları terapi ile falan da çözülemiyor. Annenizi normal kabul etmeyip, baştan ona göre davranmaya çalışın, daha az sinirlenirsiniz belki öyle

ipek2890 .!.:

Eski olayları bilmem ama bu olayda haklı
Ben de çocuğuma iki saat ulaşamasam ben de merak ederdim
Ama annedir ne yapsa yeridir diye bir sey yok

Genişletmek için tıkla...

Haklı tabi endişelenmesine asla lafim yok. Derdim her olayda ben öleyim lafina gelmesi. Ya kaç kere gözümün önünde balkondan atlama sahneleri yaşattı. Orayı aşamıyorum. Ne ölmek isteğiymiş diyorum her bu lafı ettiğinde.

Tahin Helva .!.:

Sizin gibi olumsuz yaşanmışlıklarim yok ailemle ilgili ama annem babam bana da iki saat ulaşamasa telaş yapıp, eşimle iletişime geçer, telefonu açınca da bir güzel fircalarlardı, özellikle babam. Şuan farklı şehirlerdeyiz, telefonda sesim yorgun olsa, normal neşem olmasa ne oldu niye sesin öyle diye soruları içleri rahat edene kadar bitmez. Canım sıkkınsa rol yaparak konuşuyorum bu yüzden.
Anneniz çok zor şeyler yaşamış dediğinize göre, bazı yaşanan ağır olayları terapi ile falan da çözülemiyor. Annenizi normal kabul etmeyip, baştan ona göre davranmaya çalışın, daha az sinirlenirsiniz belki öyle

Genişletmek için tıkla...

Ne güzel sevindim kötü şeyler yaşamamanıza. Babamla ilişkim gerçekten çok iyidir. O sesimden anlar dediğiniz gibi. Fırçalasa da haklısın derim. Çünkü bu tarz vah ben öleyim gideyimlere girmez. Sorun neyse o konuşulur halledilir. Haklısıniz normal olmadığıni kabullenip ona göre davranmam gerekir. Bazen o kadar iyi oluyor ki. Diyorum tamam düzelmeye başlamiş. Bu da öyle bir dönemdi.

Buz ruhu .!.:

Tipik Türk annelerinden. Yıllarca ezilmiş, kahır çekmiş ve önemini hissedebilmek için karşıdakini kendi yokluğuyla tehdit eden, yeri geldiğinde beddua eden, mutsuz, karamsar, çileli bir kadın. Sizin için de elbette çok zor anlıyorum ama burada madem huyunu biliyorsunuz, yatmadan bi haber verebilirdiniz. Sorunu hiç gerçekleşmeden çözmek her zaman her anlamda daha ekonomiktir. Annenizin hasta olduğunu bilerek atın adımlarınızı.

Genişletmek için tıkla...

Öyle çok konuşma alışkanliğimiz olmadiğindan düşünemedim haber vermeyi. Haklısıniz baştan söylesem sorun olmazdı. Evet tam anlattiğıniz gibi bir anne. Bedduasını da çok duydum, küfrünü de, dayağıni da, bırakıp gitme tehditlerini de. Şimdiki annelerin büyük oranı daha bilinçli kesinlikle.

strawberryland .!.:

Ne güzel sevindim kötü şeyler yaşamamanıza. Babamla ilişkim gerçekten çok iyidir. O sesimden anlar dediğiniz gibi. Fırçalasa da haklısın derim. Çünkü bu tarz vah ben öleyim gideyimlere girmez. Sorun neyse o konuşulur halledilir. Haklısıniz normal olmadığıni kabullenip ona göre davranmam gerekir. Bazen o kadar iyi oluyor ki. Diyorum tamam düzelmeye başlamiş. Bu da öyle bir dönemdi.

Genişletmek için tıkla...

Ailemle kötü şeyler yaşamadığımi aynı olaylara farklı tepkiler verebileceğimiz için yazmıştım aslında, yoksa tek başına bu konu için biraz gereksiz bir ayrıntı olmuş olur.

Ben ebeveynler konusunda genel olarak böyle düşünüyorum, onları değiştirmeye çalışmadan ilişkiyi belli bir düzeyde tutmak. İletişimsiz kalsanız yine rahat edemeyeceksiniz belli ki.

Namutenahii .!.:

Annenizde eşimin annesini gördüm. Mümkün olduğunca idare etmeye çalışıyoruz kendisini. Tedavi de görüyor ilaçlarını alıyor bildiğim kadarıyla. Ona rağmen o kadar zor ki. Asla laftan anlamıyor, aynı şeyleri yapıp duruyor. Ama biz anksiyete krizleri yaşamaktan yorulduğumuz için, yaşadığımız her olayda ilk şoke etkisinş atlattıktan sonra artık gülüp geçmeye bile başladık. Kaç yaşındaki kadının karakterini değiştiremeyiz ki bu saatten sonra.

Genişletmek için tıkla...

Değişti sanıyorsun değişmiyor maalesef. Tek çocuk olmak zor bu durumlarda. Evlenmedim de. Evlensem de kocama atsam biraz da sorumluluğu

Tahin Helva .!.:

Ailemle kötü şeyler yaşamadığımi aynı olaylara farklı tepkiler verebileceğimiz için yazmıştım aslında, yoksa tek başına bu konu için biraz gereksiz bir ayrıntı olmuş olur.

Ben ebeveynler konusunda genel olarak böyle düşünüyorum, onları değiştirmeye çalışmadan ilişkiyi belli bir düzeyde tutmak. İletişimsiz kalsanız yine rahat edemeyeceksiniz belli ki.

Genişletmek için tıkla...

Yok ya bizim jenerasyondan sorunsuz aileleri gördükçe mutlu oluyorum cidden. Yillardir yapmaya çalıstığım sey bu aslinda. Asgari düzeyde sorunsuz bir iletişim. Yine de patlıyor bir yerde. Herkes neden tek yaşiyorsun anneni de alsana yanina diyip duruyor. Bilmiyorlar ki maksimum anlaşma süremiz 10 gün. Sonra kendimi sorguluyorum ben mi iyi bir evlat olamıyorum diye. Haklısınız konuşmayınca yine rahat edemiyorum. Daha ben çocukken ayni evde günlerce küserdi. Nefret ediyorum küs kalmaktan o yüzden.

strawberryland .!.:

Değişti sanıyorsun değişmiyor maalesef. Tek çocuk olmak zor bu durumlarda. Evlenmedim de. Evlensem de kocama atsam biraz da sorumluluğu

Genişletmek için tıkla...

ayyy bu konuda eşimin tek çocuk olduğunu hayal edemedim. Eşimin 4 kardeşi var, annesi sıra ile belli dönemlerde birine sarıyor, tabiri caizse. Sıra bize geldiği zaman ilgi göstermeye, alttan almaya çalışıyoruz işte. Ama tek çocuk olsa sürekli eşime saracaktı ay zor Evlenirseniz eşiniz de anlayışlı biri olursa gerçekten çok rahat edersiniz, kendim anlayışlıyım diye demiyorum ama yüzümüze tükürse de yine anamızdır diyoruz

strawberryland .!.:

Merhaba güzel kadınlar,

Bu sorunu yazip yazmamak konusunda çok arada kaldim. İçimde duracağına burda dursun dedim

Benim annemle ilişkim hiç cevremde gördüğüm anne-kız ilişkileri gibi olmadi. Normali de yoktur bu işin tabi de. Öyle birbiriyle cok iyi anlaşan insanlar olmadık, küçükken çok takardım bu duruma ama büyüdükçe gördüm ki mükemmel aile yok. Neyse küçüklüğüme inmiyim ordan çıkamam Özetle zorla evlendirilmiş gibi birlikte hayat tüketen anne baba. Bitmeyen kavga gürültü. Annemin ben öleyim o zaman, ben kimim ki zaten tripleri ve göstermelik intihar girişimleri ile kapanış. Bu kadar duygusuz yazdığıma bakmayin küçükken ne ağlardım. Ah o minnoş yüreğim. Ne çok üzmüşüm kendimi boşuna. Tabii sonrasında terapiler... Hatta psikiyatrist annen düzelmeden olmaz demişti annemi ikna edemeyince ben evden topuk topuk.

Neyse bugun ki olaya geleyim. Son bir haftadir gündüz uykularına alıştım. Annem de son bir haftadir bana sardı. İki haftada bir arayan kadın arıyor. İnatla o saati hissedip ariyor. Sorun değil uçak modu diye bir şey var dedim. Bugun de yine arar belki diye uçak moduna aldım telefonu. Almaz olaydım...Teli bir açtım hemen beni ara mesajlari. İki saat ya ne olmuş olabilir dedim. Aradım "sen tek yaşıyorsun, sana bir sey oldu, öldün sandım" diye bana bagiriyor. Telefonu niye kapatiyormuşum. Ya dedim aranmak istemedim olabilir. İki saat kapaliydi sadece tel. Ya iyiyim işte diyorum hala kiziyor ağlıyor. Dedim aynısı sana da oldu. Hatta beni ertesi gün aramişti. Ben senin iyi olduğunu öğrenince tamam dedim. Hala ne diye büyütüyosun dedim. (burada ses yukselmeye başladi tabi). Ağlamasina cidden hiç üzülemiyorum. Aksine bende sinir yapiyor. Ağlarken devam ediyor keşke ölsem ben, ben hiç iyi davranilmayi haketmiyorum, neyi hak ediyorum ki zatenler falan. Bir de asla mantıklı bir cümlesi yoktur. Sanki dünyadaki herkes birleşmiş onun ölmesini istiyormuş gibi davranır ve asla ama aslaaa es vermez bunlari sayarken. Bu ölme laflarini falan duyunca bana geldiler yine. 5 yaşında gibi her olaydan dram çıkarıp buraya bağlıyosun, yeter artık şu laflarin zerre etkilemiyor beni dedim bağırarak. Arama beni bidaha dedi kapattı. Arada daha cümleler var da sinirden hatırlamiyorum.

Ya gerçekten terapi, kitap, eğitim vs... Çok fazla şey denedim yillardir. Hayatimın en sorunsuz kaygısız mutlu zamanlarını yaşıyorum şükür. Fakat kadın bu kafaya sarınca geliyolar bana da. Aylarca aramaz şimdi. Ne kadar umursamamaya çalışsam da benim de aklımın kenarında durur. Tedavi ol desem gitmez. Offf bıktım bu drama queenlikten ya. Aman işte yazınca biraz olsun rahatladım.

Nasıl bir iç dökmeyse 1 sayfa tutmuşkusura bakmayın artık

Genişletmek için tıkla...

''Annemle ilişkim hiç cevremde gördüğüm anne-kız ilişkileri gibi olmadi" demişsiniz.Keske o normal anne-kiz olabilmek için adımı bir kez olsun siz atsaydiniz.Anneniz bu saatten sonra değişmez.Bunu psikologunuz da onaylamış.Ama siz degisebilirsiniz.Belki de kötü bir çocukluk geçirttikleri için anne babanıza kizginsiniz.Belki şimdi de siz annenizi cezalandiriyorsunuz.Sebep ne olursa olsun,yine en çok üzülen yine siz oluyorsunuz.Djnyanin en kötü annesi de olsa hiç bir anne evladının başına kötü bir şey gelmesini istemez.Mesela annem,ben ve kiz kardeşim her sabah telefonla görüşürüz.Eger ki birbirimize uzun süre ulaşamazsak endiseleniriz.Bunun için de eğer işimiz varsa 2 dk haber veririz.Merak etme diye.Sjz de bunu deneyebilirsiniz.Uyumadan önce anne, ben 1-2 saat kestirecegim,beni merak etme demeniz belki 1 dakikanızı bile almayacaktir.Ama dediğim gibi bu zamana kadar ilgili bir anne değildi,bunu haketmiyor diye düşünüp annenizi cezalandırıyor da olabilirsiniz.Siz yine de ilk adımı atan taraf olun.Annenizin gönlünü alın.Belki kız kıza bir yemek yemek,belki ana-kiz bir kahve içmek ikinize de iyi gelecektir.Sizi çok iyi anlıyorum.Bunlarla düzelecek,normale dönecek bir ilişki değil bu ama yine de başlamak için ilk adımı sizin atmanız hem vicdanınızı rahatlatır hem de kendinizi iyi hissettirir.Hic bir şeyin değeri yoksa bile,karnında taşıdığı 9 ayın hatrina bunu annenize çok görmeyin.

ay açsan ne olacak telefonu, uyan konuş devam et uyumaya. ben gece çalışan insanım sabaha karşı gelirim annem arar beni tam uykumun en tatlı yerinde açar konuşur geri yatarım. annen o senin, arıyor diye kadın kötülük mü etmiş oluyor? tolere et ne olacak? bende şiddet uyguladı evden kovdu falan sandım