Arkadaslar kaynanayla sorunlari yazmistim. Yarin anneler gunu dedi esim cicek alip anneme goturcem dedi. Bende nefret ettigim icin ve o olaydan sonra gorusmedigim icin tepki gosterdim. Karina boyle sozleri soyledigi icin tebrik etmeye gideceksin dedi. Oda ne alakasi var senin anner varda benim yokmu dedi. Ustelik benden once her sene kutluyormus. Benlede bikac sefer kutladik. Ama bu olaylardan sonra ben gitmiyecegimi biliyor. Esimde gitmiyordu. Anneler gunu yarin gitmessem olmaz dedi. Bir taraftan annesi gitsin kutlasin diyorum. Bir taraftanda esimi doldurcak iyce hepside diye dusunuyorum. Suan esimle atistik ve konusmuyorum. Ramazan dolayisiyla fazla uzatmadim konuyu ama tepkimi anliyor. Ne yapmaliyim sizce cok sinirli ve uzgun hissediyorum. Hayir annesi bana tartismada benim oglum bekarmi kalcak demesi korkma kalmaz demesi falan beynimi kemiriyor. Ve esiminde aramizda ayrilik olursa onlarla iyi olayim . Yeniden evlendirirler nasil olsa diyemi dusunuyor diye dusunup esimden soguyorum. Oyle cok doluyumki o kadin yuzunden bu evlilige son vermek geciyor aklimdan her tartismada. Ve onlarin adinin gecmesi bile beni strese sokuyor. Ailemden kimse yok yanimda kendimi yanliz hissediyorum. Esinde sanki degisiyor gibi ablasimi babasimi dolduruyor ne bilmiyorum. Ama bakislarindan bile anliyorum bazen. Ne yapmaliyim .normalde iyi bir insan ama ama bunlar yuzunden hep tartisiyorum. Ve cok yorgunum. Suanda agliyorum .Ne yapmali nasil davranmaliyim?
yalan....
